این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمدحسین مدرس کهنگی»
(ایجاد لینک) |
جز (حذف لینک) |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''حاج میرزا محمد حسین مدرس کهنگی''' فرزند سید محمد ابراهیم بن سید علی | {{نیازمند جعبه اطلاعات}} | ||
[[پرونده:Seyed mohammad hossein modares kahangi.jpg|بندانگشتی|سید محمدحسین مدرس کهنگی ]] | |||
'''حاج میرزا محمد حسین مدرس کهنگی''' ( 1288ق-1377ق)فرزند سید محمد ابراهیم بن سید علی طباطبایی، عالم فاضل زاهد جلیل از سادات جلیل القدر طباطبایی اهل زواره و مقیم کهنگ بود . | |||
== | ==زندگی نامه== | ||
میرزا محمدحسین در سال 1288ق در «کَهَنگ بَرزاوَند» از توابع اردستان متولد شد.<ref>عمادزاده، مقدمه رساله بداء، ص5؛ رفیعی مهرآبادی، اتشکده اردستان، ج2، ص306.</ref> | |||
وی در سال 1321ق به اصفهان مراجعت نموده و در مسجد علی علیه السلام اقامه جماعت نموده و در مدارس دینی اصفهان تدریس نموده و بدین جهت به «مدرس کَهَنگی» معروف شده است. او از طریق املاک موروثی در زادگاه خود امرار معاش می کرده و از دریافت و مصرف وجوه شرعی و یا امرار معاش از راه رفع خصومات و امثال آن خودداری می نموده است. | وی در سال 1321ق به اصفهان مراجعت نموده و در مسجد علی علیه السلام اقامه جماعت نموده و در مدارس دینی اصفهان تدریس نموده و بدین جهت به «مدرس کَهَنگی» معروف شده است. او از طریق املاک موروثی در زادگاه خود امرار معاش می کرده و از دریافت و مصرف وجوه شرعی و یا امرار معاش از راه رفع خصومات و امثال آن خودداری می نموده است. | ||
عمادزاده می نویسد: <blockquote>« آقای مدرس کهنگی از علمای سادات علما و مجسمه فضیلت و اخلاق و تعصب در اصول علمی دین اسلام و دارای شجاعت و شهامت فوق العاده و اشدائ علی الکفار رحماء بینهم بود.»<ref>عمادزاده، مقدمه رساله بداء، ص6.</ref> </blockquote>او برای امرار معاش به حفر قنوات و غرس اشجار و عمران و آبادی اراضی موات اشتغال جسته و ایام هفته را در منزل تدریس می نمود. ایام تعطیل را برای تکمیل کار زراعت و دهقانی به کوهپایه می رفت و در این مدت چندین رشته قنات حفر نموده است.<ref>مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص531؛ مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص608؛ رفیعی مهر آبادی،آتشکده اردستان، ج2، ص307.</ref> | |||
===اساتید=== | |||
وی در اصفهان نزد علمای بزرگی به تحصیل پرداخت و در 1317ق به عتبات عالیات رفته و از محضر آیات عظام آنجا کسب فیض نمود. | |||
*[[سید محمدبدیع موسوی درب امامی|حاج میرزا بدیع درب امامی]] | |||
*[[ابوالمعالی کلباسی|میرزا ابوالمعالی کلباسی]] | |||
*میرزا [[محمدهاشم بن زین العابدین خوانساری چهارسوقی|محمدهاشم چهارسوقی]] | |||
*[[محمدعلی ثقه الاسلام|شیخ محمّد علی ثقه الاسلام]] | |||
*[[محمدتقی آقانجفی اصفهانی|شیخ محمّد تقی آقانجفی]] | |||
*[[نورالله نجفی اصفهانی|حاج آقا نوراللَّه نجفی]] | |||
*[[ابوالقاسم رشتی|میرزا ابوالقاسم رشتی]] | |||
*[[آخوند کاشی]] | |||
*[[جهانگیر خان قشقایی|جهانگیرخان قشقایی]] | |||
*حاج آقا رضا همدانی | |||
*آخوند ملا محمدکاظم خراسانی | |||
*آقا سید محمدکاظم طباطبایی یزدی. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
مرحوم | مرحوم مدرس کَهَنگی تقریرات دروس اساتید خود در نجف اشرف مانند آخوند خراسانی و آقا سید کاظم یزدی را نوشته و رساله ای در معنی «بداء» به نام «هدیه الوری در شرح بداء» تألیف کرده که در سال 1377ق به طبع رسیده است.<ref>مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج2، ص608.</ref> | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
بالاخره در 17 جمادی | بالاخره در 17 جمادی الثانیه سال 1376ق (29 دی 1335ش)در اصفهان وفات یافته و در ضلع شمالی قبرستان عمومی جنب [[تکیه مصلی|مصلای]] [[تخت فولاد]] مدفون گردید.<ref>رفیعی مهرآبادی ،آتشکده اردستان، ج2، صص306 و 307؛مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص531.</ref><ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،دانشنامه تخت فولاد، ج4، صص128-129.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
== | ==منابع== | ||
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | [[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | ||
[[رده:شاگردان آخوند خراسانی]] | |||
[[رده:علمای قرن 13]] | |||
[[رده:مدرسین]] | |||
[[رده:ائمه جماعت]] | |||
[[رده:شاگردان جهانگیرخان قشقایی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۵ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۵:۵۲
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
حاج میرزا محمد حسین مدرس کهنگی ( 1288ق-1377ق)فرزند سید محمد ابراهیم بن سید علی طباطبایی، عالم فاضل زاهد جلیل از سادات جلیل القدر طباطبایی اهل زواره و مقیم کهنگ بود .
زندگی نامه
میرزا محمدحسین در سال 1288ق در «کَهَنگ بَرزاوَند» از توابع اردستان متولد شد.[۱]
وی در سال 1321ق به اصفهان مراجعت نموده و در مسجد علی علیه السلام اقامه جماعت نموده و در مدارس دینی اصفهان تدریس نموده و بدین جهت به «مدرس کَهَنگی» معروف شده است. او از طریق املاک موروثی در زادگاه خود امرار معاش می کرده و از دریافت و مصرف وجوه شرعی و یا امرار معاش از راه رفع خصومات و امثال آن خودداری می نموده است.
عمادزاده می نویسد:
« آقای مدرس کهنگی از علمای سادات علما و مجسمه فضیلت و اخلاق و تعصب در اصول علمی دین اسلام و دارای شجاعت و شهامت فوق العاده و اشدائ علی الکفار رحماء بینهم بود.»[۲]
او برای امرار معاش به حفر قنوات و غرس اشجار و عمران و آبادی اراضی موات اشتغال جسته و ایام هفته را در منزل تدریس می نمود. ایام تعطیل را برای تکمیل کار زراعت و دهقانی به کوهپایه می رفت و در این مدت چندین رشته قنات حفر نموده است.[۳]
اساتید
وی در اصفهان نزد علمای بزرگی به تحصیل پرداخت و در 1317ق به عتبات عالیات رفته و از محضر آیات عظام آنجا کسب فیض نمود.
- حاج میرزا بدیع درب امامی
- میرزا ابوالمعالی کلباسی
- میرزا محمدهاشم چهارسوقی
- شیخ محمّد علی ثقه الاسلام
- شیخ محمّد تقی آقانجفی
- حاج آقا نوراللَّه نجفی
- میرزا ابوالقاسم رشتی
- آخوند کاشی
- جهانگیرخان قشقایی
- حاج آقا رضا همدانی
- آخوند ملا محمدکاظم خراسانی
- آقا سید محمدکاظم طباطبایی یزدی.
آثار
مرحوم مدرس کَهَنگی تقریرات دروس اساتید خود در نجف اشرف مانند آخوند خراسانی و آقا سید کاظم یزدی را نوشته و رساله ای در معنی «بداء» به نام «هدیه الوری در شرح بداء» تألیف کرده که در سال 1377ق به طبع رسیده است.[۴]
وفات
بالاخره در 17 جمادی الثانیه سال 1376ق (29 دی 1335ش)در اصفهان وفات یافته و در ضلع شمالی قبرستان عمومی جنب مصلای تخت فولاد مدفون گردید.[۵][۶]
پانویس
- ↑ عمادزاده، مقدمه رساله بداء، ص5؛ رفیعی مهرآبادی، اتشکده اردستان، ج2، ص306.
- ↑ عمادزاده، مقدمه رساله بداء، ص6.
- ↑ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص531؛ مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص608؛ رفیعی مهر آبادی،آتشکده اردستان، ج2، ص307.
- ↑ مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج2، ص608.
- ↑ رفیعی مهرآبادی ،آتشکده اردستان، ج2، صص306 و 307؛مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص531.
- ↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،دانشنامه تخت فولاد، ج4، صص128-129.
منابع
- مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394.