این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «غلامعلی بکایی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (ویرایش جزئی)
(ویرایش متن ویرایش پانویس و افزودن لینک، رده و منبع)
سطر ۱: سطر ۱:
{{نیازمند تصویر}} {{نیازمند جعبه اطلاعات}} {{نیازمند ویرایش}} {{بررسی رده}}
{{نیازمند تصویر}} {{نیازمند جعبه اطلاعات}} {{نیازمند ویرایش}}'''آقا شيخ غلامعلى بنی‌نجاریان'''(1280ق- 1367ق) متخلص به '''بكايى'''، شاعر ادیب و خطاط، فرزند مقصود على بن نظر على بن حسينعلى از شـعراى قرن چهاردهم قمرى است.
'''آقا شيخ غلامعلى بكايى'''، فرزند مقصود على(بن نظر على بن حسينعلى) از شـعراى قرن چهاردهم قمرى در سال ۱۲۸۰ قمرى در اصفهان ديده به جهـان گشـود.
او در محله ى نيم آورد اصفهان سكونت داشته و گاهى به منبر و وعظ مى پرداخته است.


<br />
==معرفی==
==معرفی==
در كتاب گلزار جاويدان، نوشته ی محمود هدايت، او را مردى وارسـته و آزاده كـه شـغلش مكتبدارى و كتابت بوده و خطوط مختلفه را خوب مى نوشته معرفى مى كند.<ref>هدايت، محمود، گلزار جاويدان، ج۱، ص ۲۱۳.</ref>
وی در سال 1280ق چشم به جهان گشود. او در محله نیم آورد سكونت داشته و گاهى به منبر و وعظ مى پرداخته است.
 
در كتاب گلزار جاويدان، نوشته‌ی محمود هدايت، او را مردى وارسـته و آزاده كـه شـغلش مكتبدارى و كتابت بوده و خطوط مختلفه را خوب مى نوشته معرفى مى كند.<ref>هدايت، گلزار جاويدان، ج۱، ص ۲۱۳؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص378.</ref>


معمولاً در اشعارش از تخلّص بكايى استفاده مـى كـرده و در اشـعارى كـه بـراى مراسم هاى شادى مى سروده است، از تخلّص خنده بهره مى گرفته اسـت.
معمولاً در اشعارش از تخلّص بكايى استفاده مـى كـرده و در اشـعارى كـه بـراى مراسم هاى شادى مى سروده است، از تخلّص خنده بهره مى گرفته اسـت.


بـا [[محمدعلی معلم حبیب‌آبادی|مرحـوم محمد على معلم حبيب آبادى]]، مؤلف مكارم الآثار و [[محمدعلی رجاء زفره ای|مرحوم محمد على رجـاء زفـره اى]]، دوستى و رفاقت داشته است.<ref> مصاحبه با آقاى محمد حسن رجايى زفره ای.</ref>
بـا مرحـوم [[محمدعلی معلم حبیب‌آبادی|محمد على معلم حبيب آبادى]]، مؤلف مكارم الآثار و مرحوم [[محمدعلی رجاء زفره ای|محمد على رجـاء زفـره اى]]، دوستى و رفاقت داشته است.<ref> مصاحبه با آقاى محمد حسن رجايى زفره ای.</ref>


در تذكره شعراى معاصر نيز اين دو بيت را از او نقل مى كند:
در تذكره شعراى معاصر نيز اين دو بيت را از او نقل مى كند:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|هيچ دانى كـه چـرا در نظـر اهـل خـرد |مــاه شــعبان مــه ممتــاز و معظّــم باشــد}}
{{ب|هيچ دانى كـه چـرا در نظـر اهـل خـرد |مــاه شــعبان مــه ممتــاز و معظّــم باشــد}}
{{ب|بهر آن است كه در نيمه ى اين ماه شريف |عيــد مولــود ولــى اللّــه اعظــم باشــد<ref>مهدوى، تذكره شعراى معاصر اصفهان، ص ۹۱</ref>}}
{{ب|بهر آن است كه در نيمه ى اين ماه شريف |عيــد مولــود ولــى اللّــه اعظــم باشــد<ref>مهدوى، تذكره شعراى معاصر اصفهان، ص ۹۱.</ref>}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


همچنين از نمونه اشعار و خط زيباى وى در مرثيه وفات [[محمد علی مدرس دزفولی|آية اللّه شيخ محمد على مدرس دزفولى]] است.<ref>قاسمى، شرح مجموعه گل، ص ۱۸۹.</ref>
همچنين از نمونه اشعار و خط زيباى وى در مرثيه وفات [[محمدعلی مدرس فتحی دزفولی|آيت اللّه شيخ محمد على مدرس دزفولى]] است.<ref>قاسمى، شرح مجموعه گل، ص ۱۸۹.</ref>


==وفات==
==وفات==
وفات او را در سوم رمضان المبارك ۱۳۶۷ قمرى ذكر كرده اند.
وفات او را در شب سوم رمضان المبارک ۱۳۶۷ قمرى ذكر كرده اند.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، ص304.</ref> مرحوم [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوى]] قبر او را نزديک [[تکیه فاضل هندی|تكيه فاضلان]] در [[تکیه فیض]] [[تخت فولاد]] ذكر نموده و اين دو بيـت را در كتـاب رجـال اصفهان از او نقل كرده است:{{شعر}}
 
[[سید مصلح الدین مهدوی|مرحوم مهدوى]] قبر او را نزديك [[تکیه فاضلان|تكيه فاضلان]] در [[تکیه فیض]] [[تخت فولاد]] ذكر نموده و اين دو بيـت را در كتـاب رجـال اصفهان از او نقل كرده است:
{{شعر}}
{{ب|در روز جــزا ز قــدرت لــم يزلــى| بر اهل قبور چون رسد صوت جلى}}
{{ب|در روز جــزا ز قــدرت لــم يزلــى| بر اهل قبور چون رسد صوت جلى}}
{{ب|خواهند چو از قبور خود برخيزنـد| گويند علـى علـى غلامـان علـى<ref>مهدوى، رجال اصفهان، ص ۲۰۶.</ref>}}
{{ب|خواهند چو از قبور خود برخيزنـد| گويند علـى علـى غلامـان علـى<ref>مهدوى، رجال اصفهان، ص ۲۰۶.</ref>}}
سطر ۳۰: سطر ۲۹:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


==منبع==
==منابع==
 
*لطفی، علیرضا(حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان،  اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰.
*لطفی، علیرضا(حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان،  اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰.
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.


[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]
سطر ۳۷: سطر ۳۸:
[[رده:شعرا]]
[[رده:شعرا]]
[[رده:واعظین]]
[[رده:واعظین]]
[[رده:خطاطان]]

نسخهٔ ‏۱۳ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۴۴

آقا شيخ غلامعلى بنی‌نجاریان(1280ق- 1367ق) متخلص به بكايى، شاعر ادیب و خطاط، فرزند مقصود على بن نظر على بن حسينعلى از شـعراى قرن چهاردهم قمرى است.


معرفی

وی در سال 1280ق چشم به جهان گشود. او در محله نیم آورد سكونت داشته و گاهى به منبر و وعظ مى پرداخته است.

در كتاب گلزار جاويدان، نوشته‌ی محمود هدايت، او را مردى وارسـته و آزاده كـه شـغلش مكتبدارى و كتابت بوده و خطوط مختلفه را خوب مى نوشته معرفى مى كند.[۱]

معمولاً در اشعارش از تخلّص بكايى استفاده مـى كـرده و در اشـعارى كـه بـراى مراسم هاى شادى مى سروده است، از تخلّص خنده بهره مى گرفته اسـت.

بـا مرحـوم محمد على معلم حبيب آبادى، مؤلف مكارم الآثار و مرحوم محمد على رجـاء زفـره اى، دوستى و رفاقت داشته است.[۲]

در تذكره شعراى معاصر نيز اين دو بيت را از او نقل مى كند:

هيچ دانى كـه چـرا در نظـر اهـل خـرد مــاه شــعبان مــه ممتــاز و معظّــم باشــد
بهر آن است كه در نيمه ى اين ماه شريف عيــد مولــود ولــى اللّــه اعظــم باشــد[۳]

همچنين از نمونه اشعار و خط زيباى وى در مرثيه وفات آيت اللّه شيخ محمد على مدرس دزفولى است.[۴]

وفات

وفات او را در شب سوم رمضان المبارک ۱۳۶۷ قمرى ذكر كرده اند.[۵] مرحوم مهدوى قبر او را نزديک تكيه فاضلان در تکیه فیض تخت فولاد ذكر نموده و اين دو بيـت را در كتـاب رجـال اصفهان از او نقل كرده است:

در روز جــزا ز قــدرت لــم يزلــى بر اهل قبور چون رسد صوت جلى
خواهند چو از قبور خود برخيزنـد گويند علـى علـى غلامـان علـى[۶]

پانویس

  1. هدايت، گلزار جاويدان، ج۱، ص ۲۱۳؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص378.
  2. مصاحبه با آقاى محمد حسن رجايى زفره ای.
  3. مهدوى، تذكره شعراى معاصر اصفهان، ص ۹۱.
  4. قاسمى، شرح مجموعه گل، ص ۱۸۹.
  5. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، ص304.
  6. مهدوى، رجال اصفهان، ص ۲۰۶.

منابع

  • لطفی، علیرضا(حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰.
  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.