شهید عطاء الله اشرفی اصفهانی

شهید عطاء الله اشرفی اصفهانی
زادهٔ	۱۲۷۹ اصفهان
درگذشت/شهادت	۱۳۶۱/۷/۲۳ نماز جمعه باختران
مدفن	گلستان شهدای اصفهان
محل تحصیل	حوزه علمیه اصفهان قم نجف اشرف
والدین	اسد الله (پدر)

شهید عطاء الله اشرفی اصفهانی پنجم مهر ۱۲۷۹، در شهرستان خمینی شهر چشم به جهان گشود. پدرش اسدالله و مادرش نجمه بیگم نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی پرداخت. روحانی مجتهد و امام جمعه بود. ازدواج کرد و صاحب سه پسر و دو دختر شد.

زندگی نامه

«مرحوم شهید بزرگوار حضرت حجت الاسلام و المسلمین حاج آقا عطاء الله اشرفی اصفهانی را در این مدت طولانی به صفای نفس و آرامش روح و اطمینان قلب و خالی از هواهای نفسانی و تارک هوا و مطیع امر مولا و جامع علم مفید و عمل صالح می شناسم و در عین حال مجاهد و متعهد و قوی النفس بود. اینجانب یکی از ارادتمندان این شخص والامقام بوده و هستم» و این پیام معطر امام راحل عظیم الشأن بود در بلندای قامت چهارمین شهید محراب آیت الله حاج آقا عطاء الله اشرفی اصفهانی.

دوازده سالش بود که از خمینی شهر (سده) به اصفهان آمد و در مدرسه نوریه واقع در بازار عتیق سکونت گزید. ادبیات و سطح را نزد اساتید معروف حوزه اصفهان مثل آیت الله فشارکی و آیت الله درچه ای خواند و پس از آن به قم عزیمت کرد و مدت یک سال از محضر آیت الله حائری یزدی مؤسس حوزه علميه قم و آیات عظام حجت، خوانساری، صدر و بروجردی بهره ها برد. همین طور منظومه حکمت و اسفار را نزد امام خمینی (ره) آموخت.

ایشان در سن چهل سالگی از طرف آیت الله خوانساری اجازه اجتهاد یافت. اکثریت قریب به اتفاق مراجع، او را همواره مورد لطف و رحمت خود قرار می دادند.

آیت الله العظمی بروجردی در سال ۱۳۳۴ در شهر کرمانشاه اقدام به تاسیس مدرسه علمیه نمودند و آیت الله اشرفی و جمع دیگری از بزرگان از جمله حجت الاسلام فلسفی، خطیب معروف را به آن دیار رهسپار کردند تا به ترویج معارف اهل بیت(ع) بپردازند پس از فوت آیت الله بروجردی، دو نفر از همراهان به قم مراجعت کردند ولی ایشان به خاطر استقبال مردم در کرمانشاه ماندند و با تمام مشکلات و کارشکنی ها و دروغها و تهمت ها که از سوی روحانی نماهای طاغوتی علیه او اعمال می شد، استقامت نمودند.

پس از انقلاب نیز آیت الله اشرفی اصفهانی در خدمت به مردم آن دیار فرو گذار نکردند و امامت جمعه و مسئولیت نمایندگی امام در استان کرمانشاه را بر عهده داشتند، تا در روز جمعه ۲۳ مهر ماه سال ۱۳۶۱ هنگامی که برای ایراد خطبه حرکت کردند در مسجد جامع شهر توسط منافقی کور دل به شهادت رسیدند.

مبارزات پیاپی او علیه رژیم شاه خائن، قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و حمایت های او از رزمندگان در دوران دفاع مقدس و نیز خدمات او در خطه کرمانشاهان، در حافظه تاریخی ملت ما همواره باقی است.

در سوگ این مجتهد امین و فقیه نبیه، چهارمین شهید محراب، مراجع عظام علمای و اعلام در اطلاعیه های تسلیت خود در مورد مقامات علمی، معنوی و جهادی او نکات لطيف و ارزشمندی را بیان نموده اند.

از بزرگترین خدمات آن شهید روحانی ایجاد وحدت کامل بین روحانیت تشیع و تسنن در حوزه تبلیغ خود بود، چنانکه همواره در همایش ها و تجمعات در باختران به این امر تأکید می ورزید.

شهید آیت الله اشرفی اصفهانی در مدت امامت جمعه در تمام خطبه ها ، مصاحبه ها و پیام ها به حضور مردم در جبهه ها تأكيد نموده و خود عنایت خاصی به حضور در کنار رزمندگان دفاع مقدس داشت و می فرمود: «وقتی به جبهه می روم تا مدتی روحیه ام قوی می شود».

توجه او به حضور کنار رزمندگان اسلام به حدی بود که با کهولت سن رنج راه های صعب العبور جبهه ها را تحمل می کرد تا با دلاور مردان جبهه ها حشر و نشر داشته باشد. از یادگارهای گرانبار او رمز نام حضرت زهرا (س) است، هنگامی که در سال ۱۳۶۱ برای آغاز عملیات فتح المبین به جبهه ها می رود این رمز و نام به اشاره او بر این عملیات گذاشته می شود.

شهادت

بیست و سوم مهر ۱۳۶۱، در کرمانشاه هنگام اقامه نماز مورد سوءقصد گروه های ضدانقلاب قرار گرفت و بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلستان شهدای شهرستان اصفهان واقع است. او را اشرفی اصفهانی نیز می نامیدند.

منابع

• واحد تحقیقات امام زاده شاه جمال با همكاری سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران، فرهنگ اعلام شهدای روحانی: به همراه زندگينامه شهدای روحانی، قم: معاونت پژوهش و ارتباطات فرهنگی امام زاده شاه جمال ، ۱۳98.
• کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، شاهدان روحانی: یادنامه کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، اصفهان: وسپان، 1388.