این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید محمدباقر حسینی تویسرکانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش جزئی در متن)
جز
سطر ۶: سطر ۶:
وی از ائمه جماعت محلّه جماله و پیشنماز مسجد حاج محمّد جعفر آباده ای بود. او بیشتر اوقات در کتابخانه خود به مطالعه مشغول بود و جمعی از فضلاء و دوستانش به منزل او می رفتند و به مباحثه می پرداختند.
وی از ائمه جماعت محلّه جماله و پیشنماز مسجد حاج محمّد جعفر آباده ای بود. او بیشتر اوقات در کتابخانه خود به مطالعه مشغول بود و جمعی از فضلاء و دوستانش به منزل او می رفتند و به مباحثه می پرداختند.


== اساتید ==
==اساتید==
او نزد علمای اصفهان از جمله آقا سیّد محمّد شوشتری، ملّا عبدالرزّاق رشتی، آقا میرزا حسین همدانی، حاج میرزا بدیع درب امامی، آقا میرزا محمّد حسن نجفی، [[محمدهاشم بن زین العابدین خوانساری چهارسوقی|آقا میرزا محمّد هاشم چهارسوقی]]، [[جهانگیر خان قشقایی|جهانگیر خان قشقائی]]، آخوند [[محمد کاشی|ملّا محمّد کاشانی]] و پدر دانشمند خود [[عبدالغفار تویسرکانی|میرزا عبدالغفّار تویسرکانی]] کسب فیض نمود. <ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص108-109.</ref>
او نزد علمای اصفهان از جمله آقا سیّد محمّد شوشتری، ملّا عبدالرزّاق رشتی، آقا میرزا حسین همدانی، حاج میرزا بدیع درب امامی، آقا میرزا محمّد حسن نجفی، [[محمدهاشم بن زین العابدین خوانساری چهارسوقی|آقا میرزا محمّد هاشم چهارسوقی]]، [[جهانگیر خان قشقایی|جهانگیر خان قشقائی]]، آخوند [[محمد کاشی|ملّا محمّد کاشانی]] و پدر دانشمند خود [[عبدالغفار تویسرکانی|میرزا عبدالغفّار تویسرکانی]] کسب فیض نمود. <ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص108-109.</ref>


سطر ۲۸: سطر ۲۸:
8. «تحفه الأخوان فی إعجاز القرآن».<ref>دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص350؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص99؛ جلوه قرآن در خاک تابان، صص 103-100.چ.</ref>
8. «تحفه الأخوان فی إعجاز القرآن».<ref>دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص350؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص99؛ جلوه قرآن در خاک تابان، صص 103-100.چ.</ref>


== وفات ==
==وفات==
این عالم جلیل در شب دوّم ربیع الاوّل 1374ق وفات یافته و جنب قبر پدر خود واقع در [[تکیه تویسرکانی]] در [[تخت فولاد]] مدفون گردید. مادّه تاریخ فوت او این بیت است:
این عالم جلیل در شب دوّم ربیع الاوّل 1374ق وفات یافته و جنب قبر پدر خود واقع در [[تکیه تویسرکانی]] در [[تخت فولاد]] مدفون گردید. مادّه تاریخ فوت او این بیت است:


سطر ۴۱: سطر ۴۱:
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]

نسخهٔ ‏۱۴ آبان ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۰۳

حاج سیّد محمّد باقر تویسرکانی (1293ق-1374ق) عالم فاضل مجتهد زاهد، از علمای عالیقدر قرن چهاردهم هجری.

معرفی

وی در غرّه جمادی الاولی سال 1293ق [در اصفهان] متولّد شد. پدرش حاج میرزا عبدالغّفار حسینی تویسرکانی بود. ایشان به نجف اشرف رفته و دو سال در آنجا نزد آیات عظام آخوند خراسانی و آقا سیّد محمّد کاظم طباطبائی یزدی به تحصیل پرداخت امّا به علّت کسالت مجبور به بازگشت به اصفهان شد و نزد آقا سیّد محمّد باقر درچه ای و آخوند ملّا محمّد حسین فشارکی تحصیلات خود را تکمیل نموده و به اخذ اجازه اجتهاد و روایت در سال 1346ق نائل شد.

وی از ائمه جماعت محلّه جماله و پیشنماز مسجد حاج محمّد جعفر آباده ای بود. او بیشتر اوقات در کتابخانه خود به مطالعه مشغول بود و جمعی از فضلاء و دوستانش به منزل او می رفتند و به مباحثه می پرداختند.

اساتید

او نزد علمای اصفهان از جمله آقا سیّد محمّد شوشتری، ملّا عبدالرزّاق رشتی، آقا میرزا حسین همدانی، حاج میرزا بدیع درب امامی، آقا میرزا محمّد حسن نجفی، آقا میرزا محمّد هاشم چهارسوقی، جهانگیر خان قشقائی، آخوند ملّا محمّد کاشانی و پدر دانشمند خود میرزا عبدالغفّار تویسرکانی کسب فیض نمود. [۱]

آثار

کتب زیر از تألیفات ایشان است:

1. «تعلیقات بر حواشی مغنی»

2. «حواشی بر شرایع»

3. «حواشی بر شرح لمعه»

4. «حواشی بر تفسیر روح البیان»، شیخ اسماعیل حقّی

5. «ماثر الباقریّه» در فوائد رجالی و متفرقات

6. «رساله در احوال صاحب الزمان (عجل اللَّه تعالی فرجه الشّریف)»

7. «مشکوه الضیاء فی أحوال فاطمه الزّهرا»

8. «تحفه الأخوان فی إعجاز القرآن».[۲]

وفات

این عالم جلیل در شب دوّم ربیع الاوّل 1374ق وفات یافته و جنب قبر پدر خود واقع در تکیه تویسرکانی در تخت فولاد مدفون گردید. مادّه تاریخ فوت او این بیت است:

اِذ جمع الواحد فی الجمعِ قُل اِقَتَرب الباقرُ بِالباقر

پانویس

  1. مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص108-109.
  2. دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص350؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص99؛ جلوه قرآن در خاک تابان، صص 103-100.چ.

منبع

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.