این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
محمدسعيد نقشبند يزدی
محمد سعید نقشبند یزدی بن لطف اللّه، معروف به «سعیدای نقشبند» از شعراء و ادبای قرن یازدهم هجری است.[۱]
معرفی
او سال‌ها در اصفهان ساکن بود و در فن نقشبندی استاد بود. پسرانش هم به شعربافی مشغول بوده اند. علاوه بر هنر نقشبندی، از علم و فضل با بهره بوده و شعر را نیکو می سرود و از دوستان «صائب تبریزی» و «جلالای یقین» بود و در شعر مجنون تخلّص می کرد.
در کتابخانه آیت اللّه مرعشی نجفی مجموعه ای به شماره 9263 شامل چند رساله (از جمله رساله های خواجه صائن الدّین علی ترکه) وجود دارد که سعیدای نقشبند مالک آنها بوده و در محرم 1063ق یادداشت تملک بر آن نوشته و مهر خود «موفق ز لطف محمّد سعید» را بر آن کتاب نقش نموده است.
ابیات زیر از اشعار اوست:
| دور از وصال او تب و تابم گرفته است | آن ماهیم که خاک ز آبم گرفته است | |
| نقش قدم به همرهیم قطره می زند | در راه شوق بس که شتابم گرفته است |
وفات
سال وفاتش به دست نیامد. ظاهرا تا سال 1083ق زنده بوده است.[۲]
پانویس
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، ص 302-301
- ↑ جامع مفیدی، ج3، ص455؛ الذریعه، ج9، ص452؛ تذکره شبستان، ص478؛ تذکره سخنوران یزد، ص156؛ تذکره نصرآبادی، ج1، صص 474 و 475؛ فهرست مرعشی، ج24، ص58؛ تذکره سرو آزاد، ص55؛ تذکره آتشکده: نیمه سوم، صص 107 و 108؛ تذکره محمّد شاهی: خطی؛ تذکره شمع انجمن، ص330؛ تاریخ یزد یا آتشکده یزدان، ص329؛ تذکره شعرای یزد، ص76؛ دانشنامه مشاهیر یزد، ج1، ص750؛ تذکره شبستان، ص478
منبع
- مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.