محمدتقی فهامی

شیخ محمّد تقی بن شیخ اسداللَّه فهامی(متوفی 1419ق)، عالمی فاضل و واعظی جلیل القدر بود که در اصفهان متولّد شد.

شیخ‌ محمّدتقی بن شیخ اسداللّه فهامی

زندگی‌نامه

محمدتقی پس از تحصیلات مقدّماتی در اصفهان به قم عزیمت نمود و از محضر اساتید آنجا بهره مند گردیده و خود به تدریس برخی از دروس مشغول شد اما در پی بیماری پدر مجبور به بازگشت به اصفهان شد و از محضر اساتید آن دیار بهره‌مند گردید.

وی در ادبیات مهارت به سزایی داشت و سالها به تدریس آن مشغول بود. او در جوانی به وعظ و خطابه روی آورد و در این امر مهم بسیار کوشا و جدی بود.

اساتید

او از محضر اساتید چون:

1. بروجردی(قم)
2. سیّد محمّد تقی خوانساری(قم)
3. حجّت کوه کمری (قم)
4. سید مهدی درچه ای(اصفهان)
5. سید محمد باقر ابطحی سدهی(اصفهان)
6. سیّد حسین خادمی (اصفهان)
7. شیخ احمد فیّاض (اصفهان)
8. حاج آقا رحیم ارباب (اصفهان)
9. سیّد محمّد رضا خراسانی (اصفهان)
10. میر سیّد علی بهبهانی (اصفهان)

بهره برد.

فعالیت ها

شیخ محمدتقی فهامی جلسات احیاء و دعای کمیل را پس از وفات پدر در تخت فولاد ادامه داد و مؤسس جلسه دعای ندبه در صبح های جمعه در اصفهان بود. همچنین در بنا و آبادی چندین مسجد در محله باب الدشت و اطراف آن اهتمام ورزید. جلساتی نیز برای تربیت اهل منبر دایر کرد و آنان را از مواعظ و تجربیات خود بهره‌مند می نمود.

وفات

وی سرانجام روز ۷ ذی الحجه الحرام سال ۱۴۱۹ق برابر با پنجم فروردین ماه ۱۳۷۸ش در اصفهان وفات یافته و در بقعه آقا حسین خوانساری در تخت فولاد مدفون شد.

منابع

• مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
• مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392.