اسدالله ربانی

شیخ اسدالله ربانی، فرزند حاج شیخ محمد، در شهر خوراسگان متولد شد. وی در حوزه اصفهان و از جمله در مدارس ملا عبدالله، صدر بازار، ناصریه در مسجد جامع عباسی و مدرسه حاجی شیخ محمدعلی ثقه الاسلام تحصیل نمود. پس از کسب فیض از محضر علمای عصر خود همچون سید حسین خادمی و سید محمدرضا خراسانی ، به تبلیغ و وعظ در مجالس درس حوزوی و عمومی پرداخت. شیخ اسدالله در مسجد جعفری واقع در محله قلعه طبره اصفهان سالها اقامه جماعت نمود. از ایشان اشعاری پراکنده باقی مانده که به صورت خطی موجود است که از آن جمله در موعظه، مناسب با آیه شریفه« و ان لیس للانسان الا ما سعی »

(بندگی کن تا که سلطانت کنند تن رها کن تا همه جانت کنند )خوی حیوانی سزاوار تو نیست ترک این خو کن که انسانت کنند(چون نداری درد، درمان هم مخواه درد پیدا کن که درمانت کنند) بنده شیطانی و داری امید که ستایش همچو یزدانت کنند( شکر و تسلیم سلیمانیت کو ای که می خواهی سلیمانت کنند)

وفات

وی سرانجام در روز چهارشنبه سوم محرم سال 1398ق/آذرماه 1356ش بدرود حیات گفت و در تکیه لسان الارض (گلستان شهدا) به خاک سپرده شد.

منبع

• مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.