این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «سید محمدحسین درچهای»
Kh1.javani (بحث | مشارکتها) جز |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{ نیازمند جعبه اطلاعات}} {{ بررسی رده}} | {{نیازمند جعبه اطلاعات}} {{بررسی رده}} | ||
[[رده:بزم معرفت]] | [[رده:بزم معرفت]] | ||
[[رده:تیرماه 1401]] | [[رده:تیرماه 1401]] | ||
سطر ۵: | سطر ۵: | ||
'''سید محمد حسین درچه ای'''(متوفی:1334یا 1336ق)، معروف به '''اخباری''' عالم کامل و فقیه محدّث زاهد اصفهانی است. | '''سید محمد حسین درچه ای'''(متوفی:1334یا 1336ق)، معروف به '''اخباری''' عالم کامل و فقیه محدّث زاهد اصفهانی است. | ||
== زندگینامه == | |||
==زندگینامه== | |||
===ولادت=== | ===ولادت=== |
نسخهٔ ۲۹ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۰۱:۱۴
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
این مقاله ممکن است در رده اشتباه قرار گرفته باشد یا متعلق به ردههای اضافی است. |
سید محمد حسین درچه ای(متوفی:1334یا 1336ق)، معروف به اخباری عالم کامل و فقیه محدّث زاهد اصفهانی است.
زندگینامه
ولادت
سید محمدحسین فرزند عالم زاهد سیّد مرتضی موسوی، در درچه اصفهان در بیت علم و سیادت متولد شد.
خاندان
او از اعقاب سیّد محمّد میرلوحی محدث مشهور دوره صفوی و برادر ش آقا سیّد محمّد باقر درچه ای است. همچنین فرزندش سید نصرالله درچه ای(1275ش- 1347ش) از علمای معاصر اصفهان است.
تحصیلات
سید محمدحسین تحصیلات خود را ابتدا نزد پدر و پس از چند سال راهی اصفهان شد و پس استفاده از درس علمای این شهر به نجف اشرف مهاجرت نموده و از محضر علمای بزرگی همچون آیات عظام: میرزا محمّد حسن شیرازی و میرزا حبیب اللّه رشتی بهره برد و به اجتهاد نائل آمده است.
وی دارای مشرب اخباری بود و سال ها به غور و تعمّق در احادیث اهل بیت علیهم السلام پرداخته و چنانچه از او نقل شده دو بار موسوعه عظیم "بحارالانوار" را با دقت مطالعه کرده بود.[۱]
سیرهی اخلاقی
او عالمی وارسته و از دنیا گذشته و به تهجّد و عبادت و اخلاص شهرت داشت و در مسائل دینی بسیار احتیاط می کرد. مورد علاقه و ارادت مردم بود، چرا که آنان بارها مشکلات خود را با دعای او رفع کرده و در اثر دعا و تأثیر نفس او بر مشکلات فایق آمده بودند.این عالم وارسته در احترام و ادب نسبت به افراد مختلف مردم معروف بود و حتی در سال های پایانی عمر که بینایی خود را تا حدّ زیادی از دست داده بود باز هم احترام مراجعین را کاملا رعایت می نمود. گویند: آیت اللّه العظمی آخوند ملّا عبدالکریم گزی که خود از علمای بزرگ اصفهان بود نیز به خلوص و معنویت و تاثیر نفس او عقیده داشت.[۲]
وفات
وی در سال 1334ق یا در شام جمعه 23 محرم 1336ق دعوت حق را لبیک گفت و پس از تشییعی شایسته به تخت فولاد منتقل و نزدیک مزار مطهر علّامه خواجوئی واقع در تکیه ملا اسماعیل خواجویی مدفون شد.[۳]
پانویس
منابع
- قاسمی، رحیم، بزم معرفت: مشاهیر تخت فولاد اصفهان، تکیه محقق خواجویی، اصفهان: کانون پژوهش، چاپ اول، 1388.
- مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.