سيدمحمدحسن نحوی اصفهانی

حاج میرزا محمّدحسن نحوی(۱۲۷۸ق-1361ق)عالمی فاضل و فقیه و از دانشمندان قرن چهاردهم هجری است که در اصفهان متولد شد. وی عمری را به زهد و قناعت گذرانده است.

زندگی نامه

او داماد استادش صاحب روضات بود و به تدریس فقه و اصول اشتغال داشت.

خاندان

سید محمدحسن فرزندحاج سیدمهدی نحوی فرزند سیّد محمّد حسن مجتهد بن سیّد محمّد تقی مستجاب الدّعوه موسوی خواجوئی اصفهانی است.

سید مصلح الدین مهدوى می نویسد:

«وی از طرف مادر به عالم فاضل و محقق كامل السيد علاء الدين حسين سلطان العلماء خليفه سلطان رحمة الله عليه می پیوندد».

مهدوى می نویسد:

«آن جناب عموزاده حقیر بودند. از ایشان آثار علمی ظاهر نگردید؛ لکن در منبر و غیره تحقیقات زیاد از ایشان استماع می‌شد و ضمن مجالس از وعظ نیز ترتیب داده اند که اکنون موجود است».

اساتید

وی علاوه بر پدر دانشمند خود نزد علمای دیگری به تحصیل علم پرداخت ، از جمله:

• شیخ محمّد تقی آقا نجفی

• حاج میرزا بدیع درب امامی

• آقا سیّد محمّد باقر درچه ای

• آخوند ملّا محمّد کاشانی

• میرزا محمّد هاشم چهارسوقی

• میرزا محمّد باقر چهارسوقی (صاحب روضات)

وی از طرف علمای زیادی از جمله دو استاد اخیرش به مقام اجتهاد نائل شد.

وفات

او سرانجام در جمعه 14ربیع الثّانی 1361ق وفات یافته و در تکیه خانوادگی سادات مهدوی در تخت فولاد مدفون شد.

مهدوی می نویسد: «عده ای از بزرگان در تاریخ وفات او مرثیه هــا سرودند، از آن جمله این بنده نگارنده برای اولین مرتبه در عمر خود اشعاری سرودم».

میرزا محمّد علی معلم حبیب آبادی تاريخ فوت وی را چنین نوشته است:

کم کرد معلم دو و گفت از پی سالش

سیّد حسن نحوی عارف ز جهان رفت

منابع

• مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.

• مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۹۴.