این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سيدمحمدحسن نحوی اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش جزئی)
(ویرایش جزئی)
سطر ۱: سطر ۱:
{{نیازمند تصویر}}{{نیازمند تکمیل}}
{{نیازمند تصویر}}{{نیازمند جعبه اطلاعات}}
{{نیازمند جعبه اطلاعات}}


'''حاج میرزا محمّدحسن نحوی('''۱۲۷۸ق-1361ق)عالمی فاضل و فقیه و از دانشمندان قرن چهاردهم هجری است که در اصفهان متولد شد. وی عمری را به زهد و قناعت گذرانده است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص 558.</ref>
'''حاج میرزا محمّدحسن نحوی('''۱۲۷۸ق-1361ق)عالمی فاضل و فقیه و از دانشمندان قرن چهاردهم هجری است که در اصفهان متولد شد. وی عمری را به زهد و قناعت گذرانده است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص 558.</ref>
سطر ۱۱: سطر ۱۰:
سید مصلح الدین مهدوى می نویسد: «وی از طرف مادر به عالم فاضل و محقق كامل السيد علاء الدين حسين سلطان العلماء خليفه سلطان رحمة الله عليه می پیوندد».  
سید مصلح الدین مهدوى می نویسد: «وی از طرف مادر به عالم فاضل و محقق كامل السيد علاء الدين حسين سلطان العلماء خليفه سلطان رحمة الله عليه می پیوندد».  


مهدوى  می نویسد: «آن جناب عموزاده حقیر بودند. از ایشان آثار علمی ظاهر نگردید؛ لکن در منبر و غیره تحقیقات زیاد از ایشان استماع میشد و ضمن مجالس از وعظ نیز ترتیب داده اند که اکنون موجود است». <ref>مهدوی،تذكرة المعاصرين، مخطوط.</ref>
مهدوى  می نویسد: «آن جناب عموزاده حقیر بودند. از ایشان آثار علمی ظاهر نگردید؛ لکن در منبر و غیره تحقیقات زیاد از ایشان استماع می‌شد و ضمن مجالس از وعظ نیز ترتیب داده اند که اکنون موجود است». <ref>مهدوی،تذكرة المعاصرين، مخطوط.</ref>


===اساتید===
===اساتید===

نسخهٔ ‏۶ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۰۲:۲۶

حاج میرزا محمّدحسن نحوی(۱۲۷۸ق-1361ق)عالمی فاضل و فقیه و از دانشمندان قرن چهاردهم هجری است که در اصفهان متولد شد. وی عمری را به زهد و قناعت گذرانده است.[۱]

زندگینامه

خاندان

سید محمدحسن فرزندحاج سیدمهدی نحوی فرزند سیّد محمّد حسن مجتهد بن سیّد محمّد تقی مستجاب الدّعوه موسوی خواجوئی اصفهانی است.

سید مصلح الدین مهدوى می نویسد: «وی از طرف مادر به عالم فاضل و محقق كامل السيد علاء الدين حسين سلطان العلماء خليفه سلطان رحمة الله عليه می پیوندد».

مهدوى می نویسد: «آن جناب عموزاده حقیر بودند. از ایشان آثار علمی ظاهر نگردید؛ لکن در منبر و غیره تحقیقات زیاد از ایشان استماع می‌شد و ضمن مجالس از وعظ نیز ترتیب داده اند که اکنون موجود است». [۲]

اساتید

وی نزد پدر دانشمند خود و شیخ محمّد تقی آقا نجفی، حاج میرزا بدیع درب امامی، آقا سیّد محمّد باقر درچه ای، آخوند ملّا محمّد کاشانی، میرزا محمّد هاشم چهارسوقی و میرزا محمّد باقر چهارسوقی (صاحب روضات) به تحصیل پرداخته و از طرف علمای زیادی از جمله دو استاد اخیرش به مقام اجتهاد نائل شد.

او داماد استادش صاحب روضات بود و به تدریس فقه و اصول اشتغال داشت.


وفات

او سرانجام در جمعه 14ربیع الثّانی 1361ق وفات یافته و در تکیه خانوادگی سادات مهدوی در تخت فولاد مدفون شد.

مهدوی می نویسد: «عده ای از بزرگان در تاریخ وفات او مرثیه هــا سرودند، از آن جمله این بنده نگارنده برای اولین مرتبه در عمر خود اشعاری سرودم». [۳]

میرزا محمّد علی معلم حبیب آبادی تاريخ فوت وی را چنین نوشته است:[۴]

کم کرد معلم دو و گفت از پی سالشسیّد حسن نحوی عارف ز جهان رفت

پانویس

  1. مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص 558.
  2. مهدوی،تذكرة المعاصرين، مخطوط.
  3. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج۴،صص 496-495.
  4. مهدوی، رجال اصفهان، ص ۱۰۳؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج ۱، ص ٤٨٩؛ مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد اصفهان ، ص ٢٠٦؛ مهدوی، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، ج ۱، ص ٣٦٢.

منابع

  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.