این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شکرالله منعم اصفهانی»
(ویرایش و درج شعر) |
|||
| سطر ۴: | سطر ۴: | ||
او فرزند میرزا [[محمد علی مسکین اصفهانی|محمد علی مسکین]] اصفهانی بود و برادرش «میرزا [[عبدالرحیم افسر]]» و برادرزاده اش [[فتح‌الله جلالی|«فتح اللّه جلالی]]» نیز شاعر و اهل فضل و ادب بوده اند. شکرالله منعم د راصفهان متولد و در این شهر علم و ادب آموخته و فنون شعر را از میرزا [[محمدحسین عنقا|محمّد حسین عنقا]] فرا گرفت و چون در سرودن شعر صاحب طبع روان و قریحه خدادادی بود در انجمن ادبی شیدا حضور یافت. | او فرزند میرزا [[محمد علی مسکین اصفهانی|محمد علی مسکین]] اصفهانی بود و برادرش «میرزا [[عبدالرحیم افسر]]» و برادرزاده اش [[فتح‌الله جلالی|«فتح اللّه جلالی]]» نیز شاعر و اهل فضل و ادب بوده اند. شکرالله منعم د راصفهان متولد و در این شهر علم و ادب آموخته و فنون شعر را از میرزا [[محمدحسین عنقا|محمّد حسین عنقا]] فرا گرفت و چون در سرودن شعر صاحب طبع روان و قریحه خدادادی بود در انجمن ادبی شیدا حضور یافت. | ||
او از راه زرگری امرار معاش می کردو مردی عارف مسلک و سخن سنجی ماهر بود قصیده و غزل را نیکو می سرود و در گفتن مادّه تاریخ مهارتی به سزا داشت. قصیده و غزل را نیکو می سرود و در گفتن مادّه تاریخ مهارتی به سزا داشت.<br /> ابیات زیر از اوست: | او از راه زرگری امرار معاش می کردو مردی عارف مسلک و سخن سنجی ماهر بود قصیده و غزل را نیکو می سرود و در گفتن مادّه تاریخ مهارتی به سزا داشت. قصیده و غزل را نیکو می سرود و در گفتن مادّه تاریخ مهارتی به سزا داشت<ref>مهدوی،اعلام اصفهان،ج3،صص399-400</ref>.<br /> ابیات زیر از اوست: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب |دم ز چشم تو بزد نرگس و هوشیار نبود | حرف بیهوده زدن دور ز بیمار نبود }} | {{ب |دم ز چشم تو بزد نرگس و هوشیار نبود | حرف بیهوده زدن دور ز بیمار نبود }} | ||
| سطر ۱۳: | سطر ۱۳: | ||
<br /> | <br /> | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
منعم در روز شنبه 4 جمادی الاولی 1360ق وفات یافته [و در تکیه آغاباشی واقع [در [[تخت فولاد]] اصفهان ]مدفون شد.<br /> | منعم در روز شنبه 4 جمادی الاولی 1360ق وفات یافته [و در تکیه آغاباشی واقع [در [[تخت فولاد]] اصفهان ]مدفون شد<ref>تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص471؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص350؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص114؛ دیوان طرب، ص250؛ مکارم الآثار، ج7، صص 2706 و 2707؛ تذکره حدیقه الشعراء، ج3، ص1732؛ الذریعه، ج9، ص1111.</ref>.<br /> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | |||
==منبع== | ==منبع== | ||
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]،مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386. | برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]،مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386. | ||
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | [[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | ||
نسخهٔ ۱۸ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۳۵
میرزا شکراللّه منعم (1286ق-1360ق)، شاعر ادیب و فاضل، از سخنوران اصفهانی قرن چهاردهم هجری بود.
معرفی
او فرزند میرزا محمد علی مسکین اصفهانی بود و برادرش «میرزا عبدالرحیم افسر» و برادرزاده اش «فتح اللّه جلالی» نیز شاعر و اهل فضل و ادب بوده اند. شکرالله منعم د راصفهان متولد و در این شهر علم و ادب آموخته و فنون شعر را از میرزا محمّد حسین عنقا فرا گرفت و چون در سرودن شعر صاحب طبع روان و قریحه خدادادی بود در انجمن ادبی شیدا حضور یافت.
او از راه زرگری امرار معاش می کردو مردی عارف مسلک و سخن سنجی ماهر بود قصیده و غزل را نیکو می سرود و در گفتن مادّه تاریخ مهارتی به سزا داشت. قصیده و غزل را نیکو می سرود و در گفتن مادّه تاریخ مهارتی به سزا داشت[۱].
ابیات زیر از اوست:
| دم ز چشم تو بزد نرگس و هوشیار نبود | حرف بیهوده زدن دور ز بیمار نبود | |
| دوش گفتم ننمودی ز چه رخ بر خورشید | گفت این بی سرو پا لایق دیدار نبود |
آثار
برخی از اشعار او در کتاب «دانشنامه» به طبع رسیده و مجموعه ای از اشعارش با عنوان «سفره منعم» در سال ( 1360ق) چاپ سنگی شده است.
وفات
منعم در روز شنبه 4 جمادی الاولی 1360ق وفات یافته [و در تکیه آغاباشی واقع [در تخت فولاد اصفهان ]مدفون شد[۲].
پانویس
منبع
برگرفته از: مهدوی،مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386.