این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «محمدباقر فقیه ايمانى»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱۳: سطر ۱۳:
زمان عجل اللّه تعالى فرجه الشريف سروده شده است.
زمان عجل اللّه تعالى فرجه الشريف سروده شده است.


و نيز مى توان به [[کتاب فـوز الاكبر|فـوزالاكبر]] وكتابهاى [[کتاب فوائدالمهديه|فوائدالمهديه]]، [[کتاب مطلع الانوار|مطلع الانوار]]، [[کتاب تذكره الحجه|تذكرةالحجة]]، [[کتاب انيس المحجـة فـى كيفيـة الرجعـة|انيس المحجـة فـى كيفيـة الرجعـة]] وآثار متعدد ديگر ايشان اشاره كرد كه شرح مبسوط آثار ايشـان در كتـاب روضـه ى وى طبـع شـعرى روان رضوان نوشته [[محمدحسين رياحى]] بطور كامل آمده اسـت.<ref>رياحى، محمدحسين، روضه ى رضوان، مشاهير مدفون در تكيه كازرونى، صص۵۶ ـ ٢۴٣.</ref>داشت و در شعر فقيه تخلّص مى فرمود.
و نيز مى توان به کتاب فـوز الاكبر وكتابهاى کتاب فوائدالمهديه، کتاب مطلع الانوار، کتاب تذكره الحجه، کتاب انيس المحجـة فـى كيفيـة الرجعـة وآثار متعدد ديگر ايشان اشاره كرد كه شرح مبسوط آثار ايشـان در كتـاب روضـه ى وى طبـع شـعرى روان رضوان نوشته محمدحسين رياحى بطور كامل آمده اسـت.<ref>رياحى، محمدحسين، روضه ى رضوان، مشاهير مدفون در تكيه كازرونى، صص۵۶ ـ ٢۴٣.</ref>داشت و در شعر فقيه تخلّص مى فرمود.


از اشعار چاپ شده وى كتاب مطلع الانوار فى ذكر الامام الغائب عن الابصار بـه  
از اشعار چاپ شده وى كتاب مطلع الانوار فى ذكر الامام الغائب عن الابصار بـه  
زبان عربى به همت فرزند فاضلش حاج شيخ [[مهدى فقيه ايمانى]] سـال ١۴٩٢ قمـرى  
زبان عربى به همت فرزند فاضلش حاج شيخ مهدى فقيه ايمانى سـال ١۴٩٢ قمـرى مى باشد.
مى باشد.


وفاتش در سن حدود هشتاد سالگى در بيستم ذیقعده ١٣٧٠ قمـرى مطـابق بـا اول شهريور ١٣٣٠ خورشيدى اتفاق افتاده و پيكرش در [[تكيـه كـازرونى|تكيـه ى كـازرونى]] مـدفون  
وفاتش در سن حدود هشتاد سالگى در بيستم ذیقعده ١٣٧٠ قمـرى مطـابق بـا اول شهريور ١٣٣٠ خورشيدى اتفاق افتاده و پيكرش در تكيـه كـازرونى مـدفون گرديده است.  
گرديده است.  
حبيب اللّه نير ماده تاريخ وفاتش را چنين سروده است:{{شعر}}
حبيب اللّه نير ماده تاريخ وفاتش را چنين سروده است:{{شعر}}
{{ب|لهفى لفقـدان ذى علـم و ناشـره|فقيــه مــذهب اســلام و ناصــره}}
{{ب|لهفى لفقـدان ذى علـم و ناشـره|فقيــه مــذهب اســلام و ناصــره}}
سطر ۲۷: سطر ۲۵:




ازاشعار اوست: {{شعر}}
ازاشعار اوست:
{{شعر}}
{{ب|اى پادشــاه حســن كــه بيــنم تــو را جمــال|مــرآت وصــف حســن خداونــد لايــزال}}
{{ب|اى پادشــاه حســن كــه بيــنم تــو را جمــال|مــرآت وصــف حســن خداونــد لايــزال}}
{{ب‌|چون پرتـوى ز حسـن تـو تابنـد در جنـان|او راست همچه ناز و چنين غنج و ايـن دلال}}
{{اى پادشــاه حســن كــه بيــنم تــو را جمــال|مرآت وصــف حســن خداونــد لايــزال}}
{{ب|كـــوثر ز قطـــره ى آب لعلـــت ترشـــحى|زان رو وراسـت شـهد چنـين و چنــان زلال<ref>مهدوى، تذكره شعراى معاصر اصفهان، صص٨ ـ ٣۶٧.</ref>}}{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}




==منبع==
==منبع==
برگرفته از  [[کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان]]: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، ١٣٩٠. ص 449
برگرفته از  [[کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان]]: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، ١٣٩٠. ص ۴۴۹
<references />
<references />
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]

نسخهٔ ‏۱۳ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۰:۵۱

ميرزا محمدباقر فقيه ايمانى فرزند شيخ حسين علـى شـريف (از علمـاى تهـران و معروف به ملّا على) در حدود سال ۱۲۹۰ قمرى در شهر اصـفهان ديـده بـه جهـان گشود.[۱]


دوران كودكى پدر دانشمند خود را از دست داد و تحـت سرپرسـتى مـادرش که تحصيلات خود را آغاز نمود. در نوجـوانى و جـوانى بـه آمـوختن دروس عربـى و منطق و ادبيات همت گماشت. از اساتيد او می توان بـه علمـايى چون مرحوم سید محمـود كليشـادی معروف به سيد مغنى گو(شـرح احـوال مختصرى از او در همـين كتـاب نقـل گرديده است)، عـارف ربـانى آخونـد كاشى، سـيد حسـين بروجردى، ملّا عبدالكريم گزى، منيرالدين بروجـردى و شـيخ عبدالحسين محلّاتى را نام برد.

زندگینامه

وى يكى از نويسـندگان و بزرگـان حوزه علميه اصفهان به شمار مـى آيـد كه تأليفات او بيش از هفتاد مجلّد است كه اغلـب آثـارش بـه مباحـث مهـدويت و حضرت ولیعصر عجل اللّه تعالى فرجه الشريف پرداخته است.

وى از جمله تشرّف يافته گان به محضر حضرت مهدى عجـل اللّـه تعـالى فرجـه الشريف است كه تشرّف ايشان در پى سرودن شعرى در خصوص آن حضـرت روى مى دهد. از جمله آثار او ديوان اشعار اوست كه اغلب اشـعارش در مـدح و انتظـار امـام زمان عجل اللّه تعالى فرجه الشريف سروده شده است.

و نيز مى توان به کتاب فـوز الاكبر وكتابهاى کتاب فوائدالمهديه، کتاب مطلع الانوار، کتاب تذكره الحجه، کتاب انيس المحجـة فـى كيفيـة الرجعـة وآثار متعدد ديگر ايشان اشاره كرد كه شرح مبسوط آثار ايشـان در كتـاب روضـه ى وى طبـع شـعرى روان رضوان نوشته محمدحسين رياحى بطور كامل آمده اسـت.[۲]داشت و در شعر فقيه تخلّص مى فرمود.

از اشعار چاپ شده وى كتاب مطلع الانوار فى ذكر الامام الغائب عن الابصار بـه زبان عربى به همت فرزند فاضلش حاج شيخ مهدى فقيه ايمانى سـال ١۴٩٢ قمـرى مى باشد.

وفاتش در سن حدود هشتاد سالگى در بيستم ذیقعده ١٣٧٠ قمـرى مطـابق بـا اول شهريور ١٣٣٠ خورشيدى اتفاق افتاده و پيكرش در تكيـه كـازرونى مـدفون گرديده است.

حبيب اللّه نير ماده تاريخ وفاتش را چنين سروده است:

لهفى لفقـدان ذى علـم و ناشـرهفقيــه مــذهب اســلام و ناصــره
محمــد بــاقر راوى الاحاديــثتأليف سبعين جلداً من مفـاخره


ازاشعار اوست:

الگو:اى پادشــاه حســن كــه بيــنم تــو را جمــال

اى پادشــاه حســن كــه بيــنم تــو را جمــالمــرآت وصــف حســن خداونــد لايــزال


منبع

برگرفته از کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، ١٣٩٠. ص ۴۴۹

  1. مهدوى، دانشمندان و بزرگان اصفهان، صص٧ ـ ٣٣۶.
  2. رياحى، محمدحسين، روضه ى رضوان، مشاهير مدفون در تكيه كازرونى، صص۵۶ ـ ٢۴٣.