این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید محمدحسین آیت میردامادی»
Kh1.mirzaei (بحث | مشارکتها) (ویرایش متن) |
Kh1.ghorbani (بحث | مشارکتها) (تصحیح صفحه) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''سید محمدحسین آیت میردامادی'''، فرزند [[سیدجعفر آیت میردامادی|سید محمدجعفر]]، متخلص به '''آیت ،''' متولد ۱۳۰۳ و متوفی 1380قمری است. | '''سید محمدحسین آیت میردامادی'''، فرزند [[سیدجعفر آیت میردامادی|سید محمدجعفر]]، متخلص به '''آیت ،''' متولد شب جمعه 23 ربیع الثّانی ۱۳۰۳ و متوفی 1380قمری که عالم فاضل وادیب شاعر بوده است. | ||
== معرفی == | |||
او عالمی زاهد و در کمال استغنا بود. و در عصر خفقان رضاشاهی و ایجاد فشارها و محدودیت های فراوان برای روحانیّت، با هزینه کردن وجوه شرعی برای طلّاب و اهل علم و تشویق آنان برای تحصیل در حوزه، نقش مهمی در ادامه حیات سلسله روحانیت و علماء دیار خویش داشته است. | |||
ابیات زیر از اشعار اوست | == اساتید == | ||
وی در اصفهان خدمت آقا [[سید محمدباقر درچه‌ای|سیّد محمّدباقر درچه ای]]، آخوند [[کاشی]]، [[جهانگیر خان قشقایی|جهانگیرخان قشقائی]]، آخوند [[گزی]]، میر [[محمّدصادق مدرس خاتون آبادی]]، [[سیّد مهدی درچه ای]] و آخوند ملّا [[محمدحسین فشارکی اصفهانی|محمّد حسین فشارکی]] تَلّمذ نموده و مدّتی در قم در درس حاج شیخ [[عبدالکریم حائری یزدی]] حاضرشده است. | |||
در نجف به درس آیات عظام آقا [[سید ابوالحسن اصفهانی|سیّد ابوالحسن اصفهانی]] و میرزا [[محمدحسین نائینی|محمّد حسین نائینی]] حاضر شده و پس از تکمیل تحصیلات خود به مولد خویش سِدِه [خمینی شهر کنونی] مراجعت نموده و به ارشاد و هدایت مردم و اقامه جماعت پرداخته است. | |||
== آثار == | |||
کتب زیر از اوست: | |||
1. «دیوان آیت» | |||
2. «رساله در قاعده علی الید» (تقریرات درس مرحوم نائینی) | |||
3. «صومیّه» در مواعظ ماه رمضان | |||
4. «عشریه» و غیره | |||
تالیفات چند و دیوان اشعار ی نیز دارد. | |||
ابیات زیر از اشعار اوست: | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| سطر ۱۱: | سطر ۳۱: | ||
{{ب| پرچم عباس بهر مشگ آبی سرنگون شد | حلق اصغر از برای جرعه آبی غرق خون شد }} | {{ب| پرچم عباس بهر مشگ آبی سرنگون شد | حلق اصغر از برای جرعه آبی غرق خون شد }} | ||
{{ب| کاش می‌دیدید کاحوال فکار هردو چون شد | ليتكم في يوم عاشوراء جميعا تنظرونی <ref>بهشتی‌نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص | {{ب| کاش می‌دیدید کاحوال فکار هردو چون شد | ليتكم في يوم عاشوراء جميعا تنظرونی <ref>بهشتی‌نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص 105.</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
== وفات == | |||
سرانجام وی در شب جمعه اول ربیع الثانی 1380ق وفات یافته و جنب امامزاده سیّد محمّد [در خمینی شهر] مدفون گردید.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۶۴۶.</ref> | |||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
برگرفته از [[کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] (از صدر اسلام تاکنون)، محمدعلی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، ۱۳۹۱. | برگرفته از [[کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] (از صدر اسلام تاکنون)، محمدعلی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، ۱۳۹۱. | ||
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده: | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
نسخهٔ ۱۰ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۱۰
سید محمدحسین آیت میردامادی، فرزند سید محمدجعفر، متخلص به آیت ، متولد شب جمعه 23 ربیع الثّانی ۱۳۰۳ و متوفی 1380قمری که عالم فاضل وادیب شاعر بوده است.
معرفی
او عالمی زاهد و در کمال استغنا بود. و در عصر خفقان رضاشاهی و ایجاد فشارها و محدودیت های فراوان برای روحانیّت، با هزینه کردن وجوه شرعی برای طلّاب و اهل علم و تشویق آنان برای تحصیل در حوزه، نقش مهمی در ادامه حیات سلسله روحانیت و علماء دیار خویش داشته است.
اساتید
وی در اصفهان خدمت آقا سیّد محمّدباقر درچه ای، آخوند کاشی، جهانگیرخان قشقائی، آخوند گزی، میر محمّدصادق مدرس خاتون آبادی، سیّد مهدی درچه ای و آخوند ملّا محمّد حسین فشارکی تَلّمذ نموده و مدّتی در قم در درس حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی حاضرشده است.
در نجف به درس آیات عظام آقا سیّد ابوالحسن اصفهانی و میرزا محمّد حسین نائینی حاضر شده و پس از تکمیل تحصیلات خود به مولد خویش سِدِه [خمینی شهر کنونی] مراجعت نموده و به ارشاد و هدایت مردم و اقامه جماعت پرداخته است.
آثار
کتب زیر از اوست:
1. «دیوان آیت»
2. «رساله در قاعده علی الید» (تقریرات درس مرحوم نائینی)
3. «صومیّه» در مواعظ ماه رمضان
4. «عشریه» و غیره
تالیفات چند و دیوان اشعار ی نیز دارد.
ابیات زیر از اشعار اوست:
| شیعیان درد دلم از حد طاقت بر فزون شد | چون شبيه مصطفی اکبر قتیل قوم دون شد | |
| پرچم عباس بهر مشگ آبی سرنگون شد | حلق اصغر از برای جرعه آبی غرق خون شد | |
| کاش می‌دیدید کاحوال فکار هردو چون شد | ليتكم في يوم عاشوراء جميعا تنظرونی [۱] |
وفات
سرانجام وی در شب جمعه اول ربیع الثانی 1380ق وفات یافته و جنب امامزاده سیّد محمّد [در خمینی شهر] مدفون گردید.[۲]
پانویس
منبع
برگرفته از کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تاکنون)، محمدعلی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، ۱۳۹۱. برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.