این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمدحسین امامی عریضی»
جز (M.masaeli صفحهٔ محمدحسین امامی عریضی (قوام المحدثین) را به محمدحسین امامی عریضی منتقل کرد) |
Kh1.moghadas (بحث | مشارکتها) (ویرایش جزیی) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''حاج میر محمّدحسین امامی عریضی''' ملقب به '''«قوام المحدثین»''' (قبل از سال 1296 ق - 1346ق) فرزند سید عبدالباقی ، محدث شهير، خطیب دانشمند، عالم واعظ توانا و يكى از چهره های برجسته خاندان علمى امامى است | {{نیازمند جعبه اطلاعات}}[[پرونده:Seied MohammadHosein Emami alarizi.jpg|بندانگشتی|350x350پیکسل|سید محمدحسین امامی العریضی]]'''حاج میر محمّدحسین امامی عریضی''' ملقب به '''«قوام المحدثین»''' (قبل از سال 1296 ق - 1346ق) فرزند سید عبدالباقی ، محدث شهير، خطیب دانشمند، عالم واعظ توانا و يكى از چهره های برجسته خاندان علمى امامى است که در اصفهان متولّد شده و در محله درب امام اصفهان سكونت داشته و در این شهر به تحصیل علم و فضل پرداخته است. | ||
==زندگینامه== | |||
که در اصفهان متولّد شده و در محله درب امام اصفهان سكونت داشته و در این شهر به تحصیل علم و فضل پرداخته است. | |||
== | |||
===ولادت=== | ===ولادت=== | ||
| سطر ۹: | سطر ۶: | ||
===خاندان=== | ===خاندان=== | ||
نسب وى به امامزاده « على عريضى » مى رسد كه فرزند امام جعفر صادق ( ع ) است. | نسب وى به امامزاده « على عريضى » مى رسد كه فرزند امام جعفر صادق ( ع ) است. او فرزند سیّد عبدالباقی بن سیّد میرزا امامی عریضی اصفهانی ، از علماى مورد احترام و داراى مقامات علمى و معنوی بودكه پس از وفات درحرم امام حسين ( ع ) نزديك حريم حسينى به خاك سپرده شد.<ref>فقيه امامى، يادگارى از خطباى پيشین اصفهان، ص 15.</ref>جدّ اعلاى او، [[سید علی امامی|آقا سيد على امامى العريضى]] مهمترين چهره علمى خاندان امامى و از شاگردان استاد الكلّ [[آقا حسین خوانساری|آقا حسين خوانسارى]] و [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسى]] بوده است. | ||
او | در برخی از کتابها او را برادر [[سید محمود موسوی درب امامی|سیّد محمود بن سیّد عبدالعلی موسوی درب امامی]] دانسته اند که صحیح نیست.<ref>مهدوی، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص209؛ مهدوی ، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص155.</ref> | ||
====فرزندان==== | |||
===فرزندان=== | |||
وى داراى هفت پسر و دو دختر بوده كه يكى ازفرزندان فاضلش، خطيب توانا، [[سید ابوالفضل بن سید محمدحسین امامی|سيد ابوالفضل امامی]] ، معروف به « مشکات الواعظين » است که در [[تکیه فاضل سراب|تكيه فاضل سراب]] تخت فولاد مدفون است. | وى داراى هفت پسر و دو دختر بوده كه يكى ازفرزندان فاضلش، خطيب توانا، [[سید ابوالفضل بن سید محمدحسین امامی|سيد ابوالفضل امامی]] ، معروف به « مشکات الواعظين » است که در [[تکیه فاضل سراب|تكيه فاضل سراب]] تخت فولاد مدفون است. | ||
==آثار و فعالیت ها== | ==آثار و فعالیت ها== | ||
===آثار | ===آثار=== | ||
وی با قلمی روان و ساده، سخنرانيهاى خود را نوشته است كه مدتها به صورت دست نويس باقى بود و اخيراً با عنوان « یادگاری از خطبای پیشین » به چاپ رسیده است. | وی با قلمی روان و ساده، سخنرانيهاى خود را نوشته است كه مدتها به صورت دست نويس باقى بود و اخيراً با عنوان « یادگاری از خطبای پیشین » به چاپ رسیده است. | ||
| سطر ۲۸: | سطر ۲۱: | ||
او خطيبى توانا و واعظی برجسته بود كه با بيان شيوا و سخنان جذّابش مردم را به سمت خود جلب مى نمود. معلومات بسيار و احاطه وی بر آيات قرآن و روايات معصومين ( ع ) بيش از پيش موجب معروفيت منبرهاى او گرديد. | او خطيبى توانا و واعظی برجسته بود كه با بيان شيوا و سخنان جذّابش مردم را به سمت خود جلب مى نمود. معلومات بسيار و احاطه وی بر آيات قرآن و روايات معصومين ( ع ) بيش از پيش موجب معروفيت منبرهاى او گرديد. | ||
وی در تاریخ معصومین | وی در تاریخ معصومین(ع) و اخبار و اشعار و اخلاق، معلومات فراوان و صدایی گیرا و بسیار ملیح داشته و اغلب الحان و آوازها را در کمال استادی می خوانده است و بزرگان و اعیان شهر و علمای مشهور همچون [[محمدتقی آقانجفی اصفهانی|آقانجفی]] برای مجالس وعظ و خطابه، او را بر سایر اقران عصر خویش مقدّم می شمرده اند. | ||
== تقدیرها == | |||
شهرت سید محدود به اصفهان نبوده، بلكه مدتى در شهر مشهد مقدس نيز به خطابه و سخنرانى پرداخته و متولى آستان قدس لقب« قوام المحدثين » را به | شهرت سید محدود به اصفهان نبوده، بلكه مدتى در شهر مشهد مقدس نيز به خطابه و سخنرانى پرداخته و متولى آستان قدس لقب« قوام المحدثين » را به وی اعطا کرده و از آن پس، هر سال او را براى سخنرانى در مسجد گوهر‌شاد دعوت مى كرده است.<ref>فقيه امامى، يادگارى از خطباى پيشین اصفهان، ص14.</ref> | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
او سرانجام در 9شعبان 1346ق (مطابق لوح مزار وی) در حالى كه بيش از پنجاه سال از عمرش نگذشته بود، وفات یافته و در یکی از اطاق های [[تکیه جویباره ای]] ها (مشهور به تکیه فاضل سراب) در [[تخت فولاد]] مدفون شد.<ref>تخت فولاد یادگار | او سرانجام در 9شعبان 1346ق (مطابق لوح مزار وی) در حالى كه بيش از پنجاه سال از عمرش نگذشته بود، وفات یافته و در یکی از اطاق های [[تکیه جویباره ای]] ها (مشهور به تکیه فاضل سراب) در [[تخت فولاد]] مدفون شد.<ref>فقیه میرزایی، تخت فولاد یادگار تاریخ، نسخه خطی؛ فقیه امامی، یادنامه آیت اللَّه فقیه امامی، صص 30-31.</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص700.</ref> | ||
حكايتى جالب از لحظه هاى پايانى عمرش توسط نواده دختری | حكايتى جالب از لحظه هاى پايانى عمرش توسط نواده دختری او نقل شده است.<ref>فقيه امامى، يادگارى از خطباى پيشین اصفهان، ص 24.</ref> | ||
برروى سنگ مزارش اين اشعار بنابر وصيتش نوشته شده است:<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص 211- 210.</ref> | برروى سنگ مزارش اين اشعار بنابر وصيتش نوشته شده است:<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص 211- 210.</ref> | ||
| سطر ۵۸: | سطر ۴۷: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]] | *[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386. | ||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | *مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | ||
| سطر ۶۶: | سطر ۵۵: | ||
[[رده:محدثین]] | [[رده:محدثین]] | ||
[[رده:خاندان سادات امامی]] | [[رده:خاندان سادات امامی]] | ||
[[رده:خطیبان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۰۰:۳۲
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
حاج میر محمّدحسین امامی عریضی ملقب به «قوام المحدثین» (قبل از سال 1296 ق - 1346ق) فرزند سید عبدالباقی ، محدث شهير، خطیب دانشمند، عالم واعظ توانا و يكى از چهره های برجسته خاندان علمى امامى است که در اصفهان متولّد شده و در محله درب امام اصفهان سكونت داشته و در این شهر به تحصیل علم و فضل پرداخته است.
زندگینامه
ولادت
سيد محمد حسين ظاهراً قبل از سال 1296 ق به دنيا آمده است؛ زيرا دوران حيات وى را بیش از پنجاه سال نوشته اند.[۱]
خاندان
نسب وى به امامزاده « على عريضى » مى رسد كه فرزند امام جعفر صادق ( ع ) است. او فرزند سیّد عبدالباقی بن سیّد میرزا امامی عریضی اصفهانی ، از علماى مورد احترام و داراى مقامات علمى و معنوی بودكه پس از وفات درحرم امام حسين ( ع ) نزديك حريم حسينى به خاك سپرده شد.[۲]جدّ اعلاى او، آقا سيد على امامى العريضى مهمترين چهره علمى خاندان امامى و از شاگردان استاد الكلّ آقا حسين خوانسارى و علامه مجلسى بوده است.
در برخی از کتابها او را برادر سیّد محمود بن سیّد عبدالعلی موسوی درب امامی دانسته اند که صحیح نیست.[۳]
فرزندان
وى داراى هفت پسر و دو دختر بوده كه يكى ازفرزندان فاضلش، خطيب توانا، سيد ابوالفضل امامی ، معروف به « مشکات الواعظين » است که در تكيه فاضل سراب تخت فولاد مدفون است.
آثار و فعالیت ها
آثار
وی با قلمی روان و ساده، سخنرانيهاى خود را نوشته است كه مدتها به صورت دست نويس باقى بود و اخيراً با عنوان « یادگاری از خطبای پیشین » به چاپ رسیده است.
فعالیت ها
او خطيبى توانا و واعظی برجسته بود كه با بيان شيوا و سخنان جذّابش مردم را به سمت خود جلب مى نمود. معلومات بسيار و احاطه وی بر آيات قرآن و روايات معصومين ( ع ) بيش از پيش موجب معروفيت منبرهاى او گرديد.
وی در تاریخ معصومین(ع) و اخبار و اشعار و اخلاق، معلومات فراوان و صدایی گیرا و بسیار ملیح داشته و اغلب الحان و آوازها را در کمال استادی می خوانده است و بزرگان و اعیان شهر و علمای مشهور همچون آقانجفی برای مجالس وعظ و خطابه، او را بر سایر اقران عصر خویش مقدّم می شمرده اند.
تقدیرها
شهرت سید محدود به اصفهان نبوده، بلكه مدتى در شهر مشهد مقدس نيز به خطابه و سخنرانى پرداخته و متولى آستان قدس لقب« قوام المحدثين » را به وی اعطا کرده و از آن پس، هر سال او را براى سخنرانى در مسجد گوهر‌شاد دعوت مى كرده است.[۴]
وفات
او سرانجام در 9شعبان 1346ق (مطابق لوح مزار وی) در حالى كه بيش از پنجاه سال از عمرش نگذشته بود، وفات یافته و در یکی از اطاق های تکیه جویباره ای ها (مشهور به تکیه فاضل سراب) در تخت فولاد مدفون شد.[۵][۶]
حكايتى جالب از لحظه هاى پايانى عمرش توسط نواده دختری او نقل شده است.[۷]
برروى سنگ مزارش اين اشعار بنابر وصيتش نوشته شده است:[۸]
| جان به حق واصل شد و من از پى جان مى روم | گرچه دشوار است ره ليكن من آسان مى روم | |
| پادشاها چشم اميدم به كس غير از تو نيست | خلعتم ز الطاف ده اكنون كه عريان مى روم | |
| در وفادارى مهر مصطفى و آل او | عمر شيرين صرف كردم همچه سلمان می روم |
پانویس
- ↑ فقيه امامى، يادگارى از خطباى پيشین اصفهان، ص 13.
- ↑ فقيه امامى، يادگارى از خطباى پيشین اصفهان، ص 15.
- ↑ مهدوی، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص209؛ مهدوی ، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص155.
- ↑ فقيه امامى، يادگارى از خطباى پيشین اصفهان، ص14.
- ↑ فقیه میرزایی، تخت فولاد یادگار تاریخ، نسخه خطی؛ فقیه امامی، یادنامه آیت اللَّه فقیه امامی، صص 30-31.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص700.
- ↑ فقيه امامى، يادگارى از خطباى پيشین اصفهان، ص 24.
- ↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص 211- 210.
منابع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.