سید علی امامی عریضی

سیّد علی امامی فرزند سیّد محمّد بن سیّد اسدالله بن سیّد ابوطالب بن اسدالله بن شاه حیدر عریضی اصفهانی، عالم فاضل و ادیب ماهر از علمای قرن یازدهم هجری است.

معرفی

نسب شریفش به امامزاده واجب التعظیم زین العابدین (معروف به درب امام) مدفون در محلّه چلمان (سنبلستان= سنبلان) اصفهان منتهی می شود.

در اصفهان متولّد شده و نزد جمعی از علماء خصوصا آقاحسین خوانساری و علاّمه ملاّ محمّدباقر مجلسی و میر ابوالقاسم فندرسکی تلمّذ کرده و ظاهرا با پدرش سفری به هند رفته است.

آثار

کتب زیر از تألیفات اوست:

1. «تراجیح» در فقه، در چندین مجلد

2. «ترجمه شرح اشارات» خواجه نصیرالدّین طوسی

3. «هشت بهشت» که در آن کتاب های «من لا یحضره الفقیه»، «کافی»، «تهذیب»، «استبصار»، «اکمال الدین»، «امالی»، «علل الشّرایع» و «عیون اخبار الرضا» را به فارسی ترجمه و شرح کرده است. نسخه ای از این کتاب که فقط ترجمه و شرح «من لا یحضره الفقیه» را دارد به شماره 107 در کتابخانه وزیری یزد موجود است.

4. «ترجمه مصباح المتهجد»

5. «ترجمه مصباح» کفعمی

6. «ترجمه شفا» ابن سینا که نسخه ای از آن به خط محمّدمعصوم بن محمّدباقر در سال 1087ق کتابت شده و به شماره 9081 در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است.

7. «ترجمه مهج الدّعوات»

8. «جامع سلیمانی» به فارسی که آن را پس از «هشت بهشت»، تألیف کرده و نسخه ای از آن در کتابخانه سیّد رضا ابوالبرکات در اصفهان موجود است و در یکی از صفحات آن مهر بیضوی مؤلف: لا اله الا الله الحق المبین سیّد علی الحسینی» دیده می شود.

وفات

سال وفات و محل دفن او معلوم نیست. به ظن نویسنده در صحن درب امام یا رواق آنجا مدفون شده است. و علم و روحانیّت تاکنون در خاندان و اعقاب او باقی است.

منبع

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.