این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید محمدطاهر تویسرکانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش از کتاب دانشنامه، الگو، رده)
 
(۸ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''سید محمدطاهر تویسرکانی'''، عالم فاضل و عارف زاهد، از علمای اواخر دوره قاجاریه بود.
{{نیازمند جعبه اطلاعات}}[[پرونده:SeiedMohammadtaher.jpg|بندانگشتی|300x300پیکسل|سيدمحمدطاهر تويسركانی]]
'''سید محمدطاهر تویسرکانی'''( متوفی 1327ق) عالم فاضل، عارف زاهد و از علمای اواخر دوره قاجاریه که در اصفهان ساکن بود . وی عالمی قانع و منيع الطبع بوده است.
 
<br />


==معرفی==
==معرفی==
او در همدان مقدّمات علوم دینی را فرا گرفت. سپس به تهران رفته و در جنب مدرسه دارالفنون، در مدرسه ای به ادامه تحصیل پرداخت امّا چون آوازه جامعیّت حوزه علمیه اصفهان را شنید به اصفهان آمده و در مدرسه صدر حجره گرفت و به تحصیل مشغول شد. جهانگیرخان قشقائی و آخوند کاشی از مصاحبان و همدرسان او بودند و در روحیه با صفای او تأثیر فراوان به جا گذاشتند.
او در همدان مقدّمات علوم دینی را فرا گرفت. سپس به تهران رفت و در جنب مدرسه دارالفنون، در مدرسه ای به ادامه تحصیل پرداخت؛ امّا چون آوازه جامعیّت [[حوزه علمیه اصفهان]] را شنید، به اصفهان آمد و در [[حوزه علمیه صدر بازار اصفهان|مدرسه صدر]] حجره گرفت و به تحصیل مشغول شد. [[جهانگیر خان قشقایی|جهانگیرخان قشقائی]] و [[محمد کاشی|آخوند کاشی]] از مصاحبان و همدرسان وی بودند و در روحیه با صفای او تأثیر فراوان به جا گذاشتند. او در مدرسه صدر به بحث و درس می پرداخته و پيش نماز مسجد سرخی اصفهان بوده است. از وی دو فرزند پسر باقی مانده كه در عرصه هنر موسيقی نام آشنا هستند، سيد حسين طاهر زاده از هنرمندان برجسته موسیقی و استاد مُسَلّم آواز ایران<ref>مجله مقام، شماره 5، ص28؛ یادداشت های آقای رسول دادنجانی؛ فقیه میرزایی، تخت فولاد یادگار تاریخ، مخطوط.</ref> و سيد محمدعلی طاهر پور.
 
او از نزدیکی به حکام و بزرگان شهر پرهیز داشته است. ظل السّلطان حاکم ستمگر اصفهان کیسه ای پر از سکه های طلا نزد او می فرستد تا آنرا، سیّد تویسرکانی میان فقراء تقسیم کند. سیّد که آنرا حاصل زورگویی به زحمتکشان و گرفتن حق آنان به زور می دانسته است، پولها را پس می فرستد و در نامه ای این بیت از حافظ را برای ظل السّلطان می نویسد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، صص 565-566.</ref> همين شعر نيز بر سنگ مزارش حک شده است:<ref>کسایی، ماهنامه موسیقی، ص 29.</ref>{{شعر}}
{{ب|ما آبروی فقر و قناعت نمی بریم| با پادشه بگوی که روزی مقدّر است}}
{{پایان شعر}}<br />


وی در مسجد سرخی اصفهان اقامه جماعت می نموده و از نزدیکی به حکام و بزرگان شهر پرهیز داشته است.  
== وفات ==
وی سرانجام در ماه جمادی الاولی سال 1327ق وفات یافت و در اطاق بالا سر قبر [[ابوالقاسم میر فندرسکی|میر ابوالقاسم فندرسکی]] در[[تکیه میر فندرسکی|تکیه میر]] در [[تخت فولاد|تخت فولاد اصفهان]] مدفون شد.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، ص 412.</ref>


ظل السّلطان حاکم ستمگر اصفهان کیسه ای پر از سکه های طلا نزد او می فرستد تا آنرا سیّد تویسرکانی میان فقراء تقسیم کند. سیّد که آنرا حاصل زورگویی به زحمتکشان و گرفتن حق آنان به زور می دانسته است، پولها را پس می فرستد و در نامه ای این بیت را برای ظل السّلطان می نویسد:
==پانویس==
{{شعر}}
<references />
{{ب|ما آبروی فقر و قناعت نمی بریم| با پادشه بگوی که روزی مقدّر است<ref>مجله مقام: شماره 5، دوره جدید، ص28؛ یادداشت های آقای رسول دادنجانی؛ تخت فولاد یادگار تاریخ: خطی.</ref><ref> مهدوی، اعلام اصفهان، ج3،صص566و565</ref>|}}
{{پایان شعر}}


==وفات==
==منابع==
وی سرانجام در ماه جمادی الاولی سال 1327ق وفات یافته و در اطاق بالا سر قبر [[میر فندرسکی|میر ابوالقاسم فندرسکی]] در [[تخت فولاد|تخت فولاد اصفهان]] مدفون شد.


فرزندش سیّد حسین طاهرزاده از هنرمندان برجسته موسیقی و استاد مُسَلّم آواز ایران است.
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان، سازمان فرهنگی شهرداری اصفهان، 1386.
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹.


== پانویس ==
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]]
<references /><br />
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:ائمه جماعت]]
[[رده:علمای قرن 14]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۴۴

سيدمحمدطاهر تويسركانی

سید محمدطاهر تویسرکانی( متوفی 1327ق) عالم فاضل، عارف زاهد و از علمای اواخر دوره قاجاریه که در اصفهان ساکن بود . وی عالمی قانع و منيع الطبع بوده است.


معرفی

او در همدان مقدّمات علوم دینی را فرا گرفت. سپس به تهران رفت و در جنب مدرسه دارالفنون، در مدرسه ای به ادامه تحصیل پرداخت؛ امّا چون آوازه جامعیّت حوزه علمیه اصفهان را شنید، به اصفهان آمد و در مدرسه صدر حجره گرفت و به تحصیل مشغول شد. جهانگیرخان قشقائی و آخوند کاشی از مصاحبان و همدرسان وی بودند و در روحیه با صفای او تأثیر فراوان به جا گذاشتند. او در مدرسه صدر به بحث و درس می پرداخته و پيش نماز مسجد سرخی اصفهان بوده است. از وی دو فرزند پسر باقی مانده كه در عرصه هنر موسيقی نام آشنا هستند، سيد حسين طاهر زاده از هنرمندان برجسته موسیقی و استاد مُسَلّم آواز ایران[۱] و سيد محمدعلی طاهر پور.

او از نزدیکی به حکام و بزرگان شهر پرهیز داشته است. ظل السّلطان حاکم ستمگر اصفهان کیسه ای پر از سکه های طلا نزد او می فرستد تا آنرا، سیّد تویسرکانی میان فقراء تقسیم کند. سیّد که آنرا حاصل زورگویی به زحمتکشان و گرفتن حق آنان به زور می دانسته است، پولها را پس می فرستد و در نامه ای این بیت از حافظ را برای ظل السّلطان می نویسد.[۲] همين شعر نيز بر سنگ مزارش حک شده است:[۳]

ما آبروی فقر و قناعت نمی بریم با پادشه بگوی که روزی مقدّر است


وفات

وی سرانجام در ماه جمادی الاولی سال 1327ق وفات یافت و در اطاق بالا سر قبر میر ابوالقاسم فندرسکی درتکیه میر در تخت فولاد اصفهان مدفون شد.[۴]

پانویس

  1. مجله مقام، شماره 5، ص28؛ یادداشت های آقای رسول دادنجانی؛ فقیه میرزایی، تخت فولاد یادگار تاریخ، مخطوط.
  2. مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، صص 565-566.
  3. کسایی، ماهنامه موسیقی، ص 29.
  4. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، ص 412.

منابع

  • مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان، سازمان فرهنگی شهرداری اصفهان، 1386.
  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹.