این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمدتقی فهامی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Kh1.nazerian (بحث | مشارکتها) (ایجاد صفحه) |
(ویرایش متن) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''شیخ محمّد تقی | {{نیازمند جعبه اطلاعات}} | ||
'''شیخ محمّد تقی فهامی'''(متوفی 1419ق)، فرزند [[اسدالله فهامی دردشتی|شیخ اسداللَّه فهامی]]، عالمی فاضل و واعظی جلیل القدر بود که در اصفهان متولّد شد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج 2، ص 210.</ref>[[پرونده:M fahami.jpg|بندانگشتی|شیخ محمّدتقی بن شیخ اسداللّه فهامی]] | |||
پس از تحصیلات مقدّماتی به قم عزیمت نمود و از | ==زندگی‌نامه== | ||
محمدتقی پس از تحصیلات مقدّماتی در اصفهان به قم عزیمت نمود و از محضر اساتید آنجا بهره مند گردیده و خود به تدریس برخی از دروس مشغول شد اما در پی بیماری پدر مجبور به بازگشت به اصفهان شد و از محضر اساتید آن دیار بهره‌مند گردید. | |||
وی در ادبیات مهارت به سزایی داشت و سالها به تدریس آن مشغول بود. او در جوانی به وعظ و خطابه روی آورد | وی در ادبیات مهارت به سزایی داشت و سالها به تدریس آن مشغول بود. او در جوانی به وعظ و خطابه روی آورد و در این امر مهم بسیار کوشا و جدی بود. | ||
===اساتید=== | |||
او از محضر اساتید زیر بهره برده است: | |||
#[[سید حسین طباطبایی بروجردی|آیت الله بروجردی]](قم) | |||
#سیّد محمّد تقی خوانساری(قم) | |||
#حجّت کوه کمری (قم) | |||
#سید مهدی درچه ای(اصفهان) | |||
#[[سید محمدباقر ابطحی سدهی|سید محمد باقر ابطحی سدهی]](اصفهان) | |||
#[[سید حسین خادمی|سیّد حسین خادمی]] (اصفهان) | |||
#[[احمد فیاض|شیخ احمد فیّاض]] (اصفهان) | |||
#[[رحیم ارباب|حاج آقا رحیم ارباب]] (اصفهان) | |||
#[[سید محمدرضا خراسانی|سیّد محمّد رضا خراسانی]] (اصفهان) | |||
#میر سیّد علی بهبهانی (اصفهان)<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج3، صص418-417.</ref> | |||
==فعالیت ها== | |||
شیخ محمدتقی فهامی جلسات احیاء و دعای کمیل را پس از وفات پدر در [[تخت فولاد|تخت فولاد]] ادامه داد و مؤسس جلسه دعای ندبه در صبح های جمعه در اصفهان بود. همچنین در بنا و آبادی چندین مسجد در محله باب الدشت و اطراف آن اهتمام ورزید. جلساتی نیز برای تربیت اهل منبر دایر کرد و آنان را از مواعظ و تجربیات خود بهره‌مند می نمود.<ref>قاسمی، مصاحبه با شیخ مهدی فهامی، 1385/6/9ش.</ref> | |||
==وفات== | |||
وی سرانجام روز ۷ ذی الحجه الحرام سال ۱۴۱۹ق برابر با پنجم فروردین ماه ۱۳۷۸ش در اصفهان وفات یافته و در بقعه [[حسین بن جمال‌الدین محمد خوانساری|آقا حسین خوانساری]] در تخت فولاد مدفون شد.<ref>وفیات علمای معاصر اصفهان: مخطوط.</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
==منابع== | |||
== | |||
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
[[رده:واعظین]] | |||
[[رده:مدرسین]] | |||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | |||
[[رده:معاصرین درگذشته]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۹ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۴۰
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
شیخ محمّد تقی فهامی(متوفی 1419ق)، فرزند شیخ اسداللَّه فهامی، عالمی فاضل و واعظی جلیل القدر بود که در اصفهان متولّد شد.[۱]
زندگی‌نامه
محمدتقی پس از تحصیلات مقدّماتی در اصفهان به قم عزیمت نمود و از محضر اساتید آنجا بهره مند گردیده و خود به تدریس برخی از دروس مشغول شد اما در پی بیماری پدر مجبور به بازگشت به اصفهان شد و از محضر اساتید آن دیار بهره‌مند گردید.
وی در ادبیات مهارت به سزایی داشت و سالها به تدریس آن مشغول بود. او در جوانی به وعظ و خطابه روی آورد و در این امر مهم بسیار کوشا و جدی بود.
اساتید
او از محضر اساتید زیر بهره برده است:
- آیت الله بروجردی(قم)
- سیّد محمّد تقی خوانساری(قم)
- حجّت کوه کمری (قم)
- سید مهدی درچه ای(اصفهان)
- سید محمد باقر ابطحی سدهی(اصفهان)
- سیّد حسین خادمی (اصفهان)
- شیخ احمد فیّاض (اصفهان)
- حاج آقا رحیم ارباب (اصفهان)
- سیّد محمّد رضا خراسانی (اصفهان)
- میر سیّد علی بهبهانی (اصفهان)[۲]
فعالیت ها
شیخ محمدتقی فهامی جلسات احیاء و دعای کمیل را پس از وفات پدر در تخت فولاد ادامه داد و مؤسس جلسه دعای ندبه در صبح های جمعه در اصفهان بود. همچنین در بنا و آبادی چندین مسجد در محله باب الدشت و اطراف آن اهتمام ورزید. جلساتی نیز برای تربیت اهل منبر دایر کرد و آنان را از مواعظ و تجربیات خود بهره‌مند می نمود.[۳]
وفات
وی سرانجام روز ۷ ذی الحجه الحرام سال ۱۴۱۹ق برابر با پنجم فروردین ماه ۱۳۷۸ش در اصفهان وفات یافته و در بقعه آقا حسین خوانساری در تخت فولاد مدفون شد.[۴]
پانویس
منابع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392.