این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمد رضا تنکابنی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Kh1.najafi (بحث | مشارکتها) |
(افزودن منبع) |
||
| (۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۹ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
''' | {{نیازمند جعبه اطلاعات}} | ||
[[پرونده:KJHB.jpg|بندانگشتی|محمد رضا تنکابنی]] | |||
'''ملّا محمّد رضا تنکابنی'''(1080ق-1136ق) فرزند [[محمد بن عبدالفتاح تنکابنی|مولی محمّد فاضل سراب بن عبدالفتاح تنکابنی]] مازندرانی'''،''' متخلص به( '''رضا )'''عالم فاضل اديب شاعر از دانشمندان قرن دوازدهم هجری در اصـفهان متولّـد گرديـد. او پسر بزرگ فاضل سراب است . | |||
== | ==زندگی‌نامه== | ||
===ولادت=== | |||
گویا وی در حدود سال ۱۰۸۰ق دیده به جهان گشودکه به نوشته حزین لاهیجی تولدش در اصفهان بوده است. | |||
===فرزندان=== | |||
بر پایه گزارش منابع موجود تاکنون نام سه نفر از فرزندان وی شناخته شده است: | |||
#محمد قاسم تنکابنی که استاد و شیخ فقیه نامی میر سید حسین قزوینی (متوفی ۱۲۰۸ق) بوده و خود از [[محمدحسین بن محمدصالح حسینی افطسی خاتون آبادی|میر محمد حسین خاتون آبادی]] به دریافت اجازه نائل گشته است. | |||
#محمدمهدی تنکابنی که بنابر حدس برخی از دانشمندان برادر محمد قاسم بوده و میر محمد حسین خاتون آبادی اجازه مشترکی برای هر دو در تاریخ دوم جمادى الثانى ١١٤٨ق صادر کرده است. | |||
#ملا عبدالفتاح تنکابنی که بر پایه معرفی یکی از احفادش به نام ملا محمد صالح، در «مکارم الآثار» چنین آمده است: «[[محمدصالح بن محسن جویباره ای مازندرانی|ملا محمد صالح]] فرزند ملا محمد محسن بن ملا عبد الفتاح بن ملا محمدرضا بن ملا محمد بن عبد الفتاح تنکابنی». از تاریخ‌های تولد، وفات و محل دفن عالم نامبرده آگاهی نداریم.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج۳، صص304-302.</ref> | |||
===تحصیلات=== | |||
وی همراه برادرش [[صادق بن محمد تنکابنی|ملا محمدصادق]] و مولی محمد شفیع لاهیجی( برادر [[محمد‌‌رفیع بن محمد مومن گیلانی|ملا رفیع گیلانی]]) نزد فاضل سراب، علوم و ادبیات عرب و فقه و حدیث را فرا گرفت. فاضل سراب در ذیحجه الحرام سال 1112ق مشترکا اجازه ای برای او و برادرش ملّا محمّد صادق و شاگردش ملّا محمّد شفیع لاهیجانی نوشته است.<ref>سمامی حائری، ملامحمد سراب تنکابنی و بازماندگان وی، ص276.</ref> او از محضر محقق سبزواری نیز بهره برده است. | |||
==آثار== | |||
میرزا محمدرضا دانشمندی محقق و متتبع، فقیهی آگاه و شاعری توانا بوده و تمام علمای وقت به او احترام می‌گذاشته اند. او رغبتى كامل به انشاء شعر داشته و او را فقيهى محقق، اديب و شاعر دانسته اند.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج۱، ص۳۹5.</ref> | |||
از آثار او به جز چند بیت شعر آگاهی نداریم. | |||
از اشعار اوست: | از اشعار اوست: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|هرگــز طبيــب فكــر مــن مبــتلا نداشــت| گويـــا بـــراى درد دل مـــن دوا نداشـــت}} | {{ب|هرگــز طبيــب فكــر مــن مبــتلا نداشــت| گويـــا بـــراى درد دل مـــن دوا نداشـــت}} | ||
| سطر ۱۰: | سطر ۳۰: | ||
{{م|***}} | {{م|***}} | ||
{{ب|هر بى وجود چهره به من گشت همچو عكس |بر روى من كـرا كـه جفـاى تـو وا نداشـت}} | {{ب|هر بى وجود چهره به من گشت همچو عكس |بر روى من كـرا كـه جفـاى تـو وا نداشـت}} | ||
{{ب|خاموشـــيم نبـــود ز آســـودگى رضـــا |از بس كه تنگ بود دلـم نالـه جـا نداشـت<ref>حزين لاهيجى، تذكره حزين، ص109 ؛ سمامى حائرى، بزرگان رامسر، ص173</ref>}} | {{ب|خاموشـــيم نبـــود ز آســـودگى رضـــا |از بس كه تنگ بود دلـم نالـه جـا نداشـت<ref>حزين لاهيجى، تذكره حزين، ص109 ؛ سمامى حائرى، بزرگان رامسر، ص173.</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==وفات== | |||
این عالم ادیب، بعد از فوت پدر، دوازده سال عمر کرد و در حدود سال 1136ق (30 سال قبل از تألیف «تذکره المعاصرین» حزین''')''' درگذشـت <ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، ص 149.</ref>و در كنـار مـزار پـدر دانشمندش در [[تکیه فاضل سراب|تکیه جویباره ای]] در [[تخت فولاد]]<nowiki/>مدفون گرديد.<ref>مهدوى، سيرى در تاريخ تخت فولاد اصفهان، ص102.</ref>اما اکنون آثار قبر وی موجود نیست. <ref>لطفی، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان ، ص276.</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
== | ==منابع== | ||
*لطفی، عليرضا (حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان، سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰. | |||
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)| اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹. | |||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392. | |||
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | |||
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | |||
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | |||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | |||
[[رده:علمای قرن 12]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۵۸
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
ملّا محمّد رضا تنکابنی(1080ق-1136ق) فرزند مولی محمّد فاضل سراب بن عبدالفتاح تنکابنی مازندرانی، متخلص به( رضا )عالم فاضل اديب شاعر از دانشمندان قرن دوازدهم هجری در اصـفهان متولّـد گرديـد. او پسر بزرگ فاضل سراب است .
زندگی‌نامه
ولادت
گویا وی در حدود سال ۱۰۸۰ق دیده به جهان گشودکه به نوشته حزین لاهیجی تولدش در اصفهان بوده است.
فرزندان
بر پایه گزارش منابع موجود تاکنون نام سه نفر از فرزندان وی شناخته شده است:
- محمد قاسم تنکابنی که استاد و شیخ فقیه نامی میر سید حسین قزوینی (متوفی ۱۲۰۸ق) بوده و خود از میر محمد حسین خاتون آبادی به دریافت اجازه نائل گشته است.
- محمدمهدی تنکابنی که بنابر حدس برخی از دانشمندان برادر محمد قاسم بوده و میر محمد حسین خاتون آبادی اجازه مشترکی برای هر دو در تاریخ دوم جمادى الثانى ١١٤٨ق صادر کرده است.
- ملا عبدالفتاح تنکابنی که بر پایه معرفی یکی از احفادش به نام ملا محمد صالح، در «مکارم الآثار» چنین آمده است: «ملا محمد صالح فرزند ملا محمد محسن بن ملا عبد الفتاح بن ملا محمدرضا بن ملا محمد بن عبد الفتاح تنکابنی». از تاریخ‌های تولد، وفات و محل دفن عالم نامبرده آگاهی نداریم.[۱]
تحصیلات
وی همراه برادرش ملا محمدصادق و مولی محمد شفیع لاهیجی( برادر ملا رفیع گیلانی) نزد فاضل سراب، علوم و ادبیات عرب و فقه و حدیث را فرا گرفت. فاضل سراب در ذیحجه الحرام سال 1112ق مشترکا اجازه ای برای او و برادرش ملّا محمّد صادق و شاگردش ملّا محمّد شفیع لاهیجانی نوشته است.[۲] او از محضر محقق سبزواری نیز بهره برده است.
آثار
میرزا محمدرضا دانشمندی محقق و متتبع، فقیهی آگاه و شاعری توانا بوده و تمام علمای وقت به او احترام می‌گذاشته اند. او رغبتى كامل به انشاء شعر داشته و او را فقيهى محقق، اديب و شاعر دانسته اند.[۳]
از آثار او به جز چند بیت شعر آگاهی نداریم.
از اشعار اوست:
| هرگــز طبيــب فكــر مــن مبــتلا نداشــت | گويـــا بـــراى درد دل مـــن دوا نداشـــت | |
| محكــم نگشــت بــا تــو اســاس محبــتم | از بس كه حرف سست تو هرگز بنا نداشـت | |
*** | ||
| هر بى وجود چهره به من گشت همچو عكس | بر روى من كـرا كـه جفـاى تـو وا نداشـت | |
| خاموشـــيم نبـــود ز آســـودگى رضـــا | از بس كه تنگ بود دلـم نالـه جـا نداشـت[۴] | |
وفات
این عالم ادیب، بعد از فوت پدر، دوازده سال عمر کرد و در حدود سال 1136ق (30 سال قبل از تألیف «تذکره المعاصرین» حزین) درگذشـت [۵]و در كنـار مـزار پـدر دانشمندش در تکیه جویباره ای در تخت فولادمدفون گرديد.[۶]اما اکنون آثار قبر وی موجود نیست. [۷]
پانویس
- ↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج۳، صص304-302.
- ↑ سمامی حائری، ملامحمد سراب تنکابنی و بازماندگان وی، ص276.
- ↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج۱، ص۳۹5.
- ↑ حزين لاهيجى، تذكره حزين، ص109 ؛ سمامى حائرى، بزرگان رامسر، ص173.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، ص 149.
- ↑ مهدوى، سيرى در تاريخ تخت فولاد اصفهان، ص102.
- ↑ لطفی، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان ، ص276.
منابع
- لطفی، عليرضا (حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان، سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰.
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392.