این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید میرزا اردستانی»
Kh1.shabani (بحث | مشارکتها) (درج قاب) |
Kh1.moghadas (بحث | مشارکتها) (درج عکس از سنگ مزار) |
||
| سطر ۲۱: | سطر ۲۱: | ||
ابوالقاسم رفیعی مهر آبادی درباره وی می نویسد:<blockquote>نگارنده مکرر در حجره او وارد شده که متأجر درس می داد. حجره او در مدرسه جده کوچک بود و سالها در آن حجره تدریس می کرد و عده ای از فضلا از محضر او استفاد کردند.<ref>رفيعــى مهرآبــادى، تاريخ اردســتان، ص303.</ref></blockquote> | ابوالقاسم رفیعی مهر آبادی درباره وی می نویسد:<blockquote>نگارنده مکرر در حجره او وارد شده که متأجر درس می داد. حجره او در مدرسه جده کوچک بود و سالها در آن حجره تدریس می کرد و عده ای از فضلا از محضر او استفاد کردند.<ref>رفيعــى مهرآبــادى، تاريخ اردســتان، ص303.</ref></blockquote> | ||
[[پرونده:Sang Ardestani.jpg|بندانگشتی|332x332پیکسل|سنگ مزار سيد ميرزا اردستانی]] | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
نسخهٔ ۲۲ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۴:۴۶
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
سید میرزا اردستانی(متوفی 1351ق) عالم فاضل زاهد در اصفهان است.
زندگی‌نامه
سید میرزا از اجله مجتهدین و از علمای کاملین و فضلا و محققان بود که در مسجد سرخی به امامت جماعت پرداخت. وی روزگار را به فقر و تنگدستی و در عین حال استغنا و بی نیازی و وارستگی و زهد وتقوی گذرانید. آیت الله حاج آقا رحیم ارباب مکرر ذکر خیر او و مراتب تقوی و وارستگی وی را بیان می کرده است.[۱]
خاندان
پدرش سید اسماعیل بن میر عبدالله بن سید مرتضی بن حاجی میر اسماعیل بوده است. وی از سادات خاتون آبادی اصفهان بود که جدّ اعلایش میر اسماعیل از اصفهان به اردستان مهاجرت کرده است.[۲]
اساتید
سید میرزا تحصیلات خود را در اصفهان در نزد اساتیدی همچون شیخ محمدتقی آقا نجفی به پایان رسانید.[۳]
شاگردان
وی در مدرسه جده کوچک سکونت داشت و تدریس می نمود و تا زنده بود، تدریس را ترک نکرد. شاگردان عدیده ای تربیت نموده که عده ای از آنها فعلاً از فضلای اصفهان به شمار می روند.[۴]برخی شاگردان سید میرزا عبارتند از حضرات آیات و حجج اسلام:
ابوالقاسم رفیعی مهر آبادی درباره وی می نویسد:
نگارنده مکرر در حجره او وارد شده که متأجر درس می داد. حجره او در مدرسه جده کوچک بود و سالها در آن حجره تدریس می کرد و عده ای از فضلا از محضر او استفاد کردند.[۵]
وفات
وی در سلخ رمضان سال 1351ق وفات یافت و در تکیه ملک ( گلستان شهدا) تخت فولاد مدفون گردید.[۶]
پانویس
منبع
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹.