این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید محمد بن عبدالرحیم ابطحی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'حوزه علمیه قم ' به 'حوزه علمیه قم ')
(اضافه کردن تیتر، الگو، لینک، رده، ویرایش جزیی)
 
(۱۰ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
سید محمّد فرزند حاج سیّد عبدالرحیم ابطحی مشهور به حاج آقا سدهی در سال 1274ش در اصفهان متولّد شد.
{{نیازمند جعبه اطلاعات}}[[پرونده:ABTAHI2.jpg|بندانگشتی|سيد محمد ابطحی]]
'''سید محمّد ابطحی'''( 1274ش-1348ش) فرزند حاج سیّد عبدالرحیم، مشهور به '''حاج آقا سدهی'''، عالم فاضل معاصر در اصفهان بود.


=='''معرفی'''==
==زندگی نامه==
پدرش حاج سیّد عبدالرحیم معروف به حاج آقا سدهی، از موثّقین نزد امام جمعه اصفهان بوده و در شب 18 صفر 1337ق در سفر زیارت مشهد مقدس وفات یافته و در دارالسیاده مدفون گردید.<ref>دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص 357.</ref>


وی از سادات حسینی بود و نسب او به سیّد محمّد دیباج فرزند حضرت امام جعفر صادق صلوات اللّه علیه می رسید.
===ولادت===
وی در سال 1274 ش در اصفهان متولّد شد.


از او به عنوان یکی از مخالفین نهضت مشروطه در اصفهان نام برده شده است.
===خاندان===
وی از سادات حسینی بود و نسب او به سیّد محمّد دیباج فرزند حضرت امام جعفر صادق(ع) می رسید. پدر سید محمد، حاج سیّد عبدالرحیم معروف به حاج آقا سدهی، از موثّقین نزد امام جمعه اصفهان بود و در شب 18 صفر 1337ق در سفر زیارت مشهد مقدس وفات یافت و در دارالسیاده مدفون گردید.<ref>مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص 357.</ref> از او به عنوان یکی از مخالفین نهضت مشروطه در اصفهان نام برده شده است.


وی در دارای دو داماد فاضل بود که عبارتند از:
====فرزندان====
از آن مرحوم فرزندی به نام سیّد عباس ابطحی باقی مانده که پس از پدر به اداره دفتر اسناد وی پرداخت. وی دارای سه داماد فاضل نیز بود که عبارتند از:


1. آیت اللّه سیّد محمّد باقر ابطحی سدهی
#آیت اللّه سیّد محمّد مهدی حسینی خاتون آبادی ، سلطان العلمأ (امام جمعه اصفهان)<ref>مهدوی، زندگی نامه علاّ مه مجلسی، ج1، ص 295.</ref>
#[[علی محمد بن محمدحسین اژه ای|آیت اللّه میرزا علی محمّد اژه ای]] (پدر [[شهید علی اکبر اژه ای|شهید حجّت الاسلام علی اکبر اژه ای]])
#مرحوم دکتر سیّد احمد ابطحی


2.حجه الاسلام والمسلمین سیّد نوراللّه ابطحی سدهی.
===تحصیلات===
مرحوم سیّد محمّد در اصفهان تحصیل نمود و خود در [[مدرسه کاسه گران]] به تدریس می پرداخت. وی تا سال 1308ش در اصفهان به تحصیل اشتغال داشت و پس از وفات استادش، علاّمه خاتون آبادی به شهر مقدّس قم رفت و چند سالی از درس مؤسس بزرگوار [[حوزه علمیه قم]]، آیت‌الله حایری بهره برد.


=='''تحصیلات'''==
===اساتید===
مرحوم سیّد محمّد در اصفهان تحصیل نموده و خود در مدرسه کاسه گران به تدریس می پرداخت.


از اساتید او تنها علاّ مه میر محمّد صادق خاتون آبادی و آیت اللّه شیخ محمّد تقی آقا نجفی اصفهانی را می شناسیم.
*[[سید محمدصادق خاتون آبادی|علاّمه میر محمّد صادق خاتون آبادی]]
*[[محمدتقی آقانجفی اصفهانی|آیت اللّه شیخ محمّد تقی آقا نجفی اصفهانی]]
*آیت اللّه العظمی حاج شیخ عبدالکریم حایری


وی تا سال 1308ش در اصفهان به تحصیل اشتغال داشت و پس از وفات استادش علاّمه خاتون آبادی به شهر مقدّس قم رفت و چند سالی از درس مؤسس بزرگوار [[حوزه علمیه قم]] آیت اللّه العظمی حاج شیخ عبدالکریم حایری بهره برد.
==سیره عبادی==
از اوصاف مرحوم ابطحی تقیّد به صله رحم و تفقّد از حال خویشان دور و نزدیک، زیارت عتبات عالیات در هرسال، برگزاری مجلس عزای حضرت سیدالشهدا (ع) در هرسال در منزل خود و نیز خواندن نماز جعفر طیار در هر روز بود. وی در روضه دهگی که در ایام اربعین در منزل خود برگزار می کرد به منبر می رفت و حاضرین را از بیانات شیوای خود بهره مند می ساخت.


وی در دوران تحصیل در قم با حضرت امام خمینی رضوان اللّه علیه هم درس بود و در قم نیز به تدریس می پرداخت.
==جایگاه==


در کتاب «آینه دانشوران» می نویسد: <blockquote>آقا جواد فرزند آقا محمّد مجتهد قمی، از شاگردان حاج آقای سدهی و آقا شیخ عباسعلی شاهرودی و آقا سیّد شهاب الدین مرعشی نجفی است و با آقا شیخ رضای اصفهانی رفیق مباحثه است.<ref>آینه دانشوران، ص 380.</ref></blockquote>وی در دوران حکومت طاغوت به اجبار مکلّا شد و در سال 1311ش دفتر اسناد رسمی دایر نمود. در سال 1327ش مجدداً لباس مقدّس روحانیت را بر تن کرد و تا سال 1343 به سرپرستی دفتر اشتغال داشت.<ref>مصاحبه نگارنده با فرزند ایشان آقای سیّد عباس ابطحی.</ref>
===جایگاه علمی===
وی در دوران تحصیل در قم با [[سید روح‌ الله موسوی خمینی|حضرت امام خمینی]] رضوان اللّه علیه هم درس بود و در قم نیز به تدریس می پرداخت. او در هر روز پنج شنبه در منزل با گروهی از فضلا به مباحثه فقهی می پرداخت که برخی از آنان عبارتند از:


=='''اوصاف'''==
*[[سید ابوالحسن آل رسول شمس آبادی|آیت اللّه حاج سیّد ابوالحسن شمس آبادی]]
از اوصاف مرحوم ابطحی تقیّد به صله رحم و تفقّد از حال خویشان دور و نزدیک، زیارت عتبات عالیات در هرسال، برگزاری مجلس عزای حضرت سیدالشهدأ علیه السلام در هرسال در منزل خود و نیز خواندن نماز جعفر طیار در هر روز بود.
*[[سید محمدباقر بن محمود موسوی رجایی|آیت اللّه سیّد محمّد باقر رجائی]]
*[[فضل‌الله بن محمدحسین ذوعلم فشارکی|آیت اللّه شیخ فضل اللّه ذوعلم فشارکی]]<ref>ذو علم فشارکی، زندگی نامه آیت اللّه ذوعلم، مخطوط.</ref>
*[[سید محمدباقر فقیهی|حجّت الاسلام سیّد محمّد باقر فقیه]]<ref>جابری انصاری، تاریخ اصفهان، ص 315.</ref>
*حجّت الاسلام شیخ محمّد باقر امینی نطنزی


وی در روضه دهگی که در ایام اربعین در منزل خود برگزار می کرد به منبر می رفت و حاضرین را از بیانات شیوای خود بهره مند می ساخت.<ref>همان</ref>
==فعالیت ها==
سید محمد در دوران حکومت طاغوت به اجبار مکلّا شد و در سال 1311ش دفتر اسناد رسمی دایر نمود. او در سال 1327ش مجدداً لباس مقدّس روحانیت را بر تن کرد و تا سال 1343 به سرپرستی دفتر اشتغال داشت.<ref>مصاحبه نگارنده با  آقای سیّد عباس ابطحی فرزند سید محمد.</ref>


همچنین ایشان در هر روز پنج شنبه در منزل با گروهی از فضلا به مباحثه فقهی می پرداخت که برخی از آنان عبارتند از:
==وفات==
حاج آقا سدهی در سال 1348ش وفات یافت و در صحن [[تکیه سیدالعراقین]] واقع در [[تخت فولاد]] اصفهان مدفون گردید. شاعر شهیر [[محمدحسین بن اسدالله صغیر اصفهانی|مرحوم صغیر اصفهانی]] در وفات او اشعاری سروده که بر روی سنگ مزارش بدین شرح آمده است:<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص 131-130.</ref>
{{شعر| }}
{{ب|افتخار الحاج یعنی ابطحی آن کس که بود|نام او سیّد محمّد، با کمال عزّ و شان}}
{{ب|چار سال افزود از هفتاد عمرش، جمله را|کرد صرف خدمت مردم به پیدا و نهان}}
{{ب|چار شنبه از ربیع دوّمین ثلث دوم|ارجعی بشنید از جانان ولی باگوش جان<ref>قاسمی، شرح مجموعه گل، صص 378-374.</ref>}}
{{پایان شعر}}


*آیت اللّه حاج سیّد ابوالحسن شمس آبادی؛
==پانویس==
*آیت اللّه سیّد محمّد باقر رجائی؛
<references />
*آیت اللّه شیخ فضل اللّه ذوعلم فشارکی؛<ref>فرزند عالم ربانی شیخ محمّد حسین مقدّس (داماد آخوند ملاّ محمّد حسین فشارکی) از علمای پرهیزکار و وارسته اصفهان. در سال 1293 ش متولّد گردید. پس از طی مقدّمات در حوزه اصفهان و قم، به نجف اشرف عزیمت کرده و در سن 28 سالگی موفق به دریافت اجازه اجتهاد از آیت اللّه سیّد ابراهیم اصطهباناتی معروف به میرزا آقا گردید. او پس از بازگشت از نجف در شهر مقدّس قم اقامت گزیده و از محضر آیت اللّه العظمی بروجردی بهره مند گردید. پس از چندی به دستور آیت اللّه بروجردی به تهران رفت و به اقامه جماعت و تبلیغ پرداخت. پس از وفات پدرش به اصفهان مراجعت نموده و به اقامه جماعت و وعظ و تفسیر قرآن برای مردم و تدریس در مدرسه صدر مشغول شد. از خصوصیات او شجاعت و شهامت، توکّل به خدا و استغنأ از مردم بود. به تهجّد و زیارت عاشورا در هر شب مقیّد بود. با حسن خلق و گشاده رویی و سبقت در سلام، مردم و جوانان را جذب می نمود. او در کنار جذّابیت از جذبه ای خاص نیز برخوردار بود و در محل سکونت ایشان کمتر کسی به خود جرأت تظاهر و تجاهر به فسق می داد. وی در چهار سال آخر عمر به دلیل وجود تومور مغزی دچار بیماری گردیده و پس از عمل جراحی عملاً قادر به راه رفتن نبودند و با این حال، همان حالات اخلاقی و روحیات خود را حفظ نموده و همیشه شاکر و صبور و شاداب بود و سرانجام در سال 1356ش وفات یافت و در نزدیک تکیه ملک مدفون شد. زندگی نامه آیت اللّه ذوعلم، به قلم فرزند ایشان، مخطوط.</ref>
*حجّه الاسلام سیّد محمّد باقر فقیه؛  <ref>به نوشته میرزا حسن خان جابری: وی عالمی فاضل و فقیهی کامل بوده، در سال 1327 ق متولّد و پس از تحصیلات مقدّماتی، ده سال در نجف اشرف تحصیل نموده، از تألیفات او "رساله الحقوق" است. (تاریخ اصفهان: 315) وی در ماه رجب 1391 ق (1350ش) وفات نموده و در تکیه ملک مدفون گشت.</ref>
*و حجّه الاسلام شیخ محمّد باقر امینی نطنزی.
 
=='''فرزندان'''==
از آن مرحوم فرزندی به نام سیّد عباس ابطحی باقی مانده که پس از پدر به اداره دفتر اسناد وی پرداخت.
 
ایشان دارای سه داماد فاضل نیز بود که عبارتند از:
 
#آیت اللّه سیّد محمّد مهدی حسینی خاتون آبادی ، سلطان العلمأ (امام جمعه اصفهان)؛ <ref>سیّد جلیل و عالم خلیق و مهربان و کوشا در رفع حوایج مردم و کمک به ضعفا و ستم دیدگان. وی در نزد جمعی از علما از جمله آیات عظام: سیّد ابوالقاسم دهکردی، آخوند ملاّ محمّد حسین فشارکی و سید مهدی درچه ای تحصیل کرده و در شب چهارشنبه 15 ذی قعده 1395ق وفات یافت و در مقبره علاّ مه مجلسی مدفون گردید. زندگی نامه علاّ مه مجلسی، مصلح الدین مهدوی ج1، ص 295.
 
سید مجتبی کیوان ماده تاریخ او را چنین سروده است:
 
به سال رحلت او صادقانه "کیوان" گفت<span> </span>:


"امام جمعه نیکو خصال دور اندیش"</ref>
==منابع==
#آیت اللّه میرزا علی محمّد اژه ای (پدر شهید حجّه الاسلام علی اکبر اژه ای)؛
#مرحوم دکتر سیّد احمد ابطحی .


=='''وفات'''==
*[[رحیم قاسمی|قاسمی]]، رحیم، شرح مجموعه گل: مشاهير مدفون در تكيه سيدالعراقين تخت فولاد اصفهان، اصفهان: کانون پژوهش، چاپ دوم، ۱۳۹۰.
حاج آقا سدهی در سال 1348ش وفات یافت و در صحن تکیه مدفون گردید.
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389


شاعر شهیر مرحوم صغیر اصفهانی در وفات او اشعاری سروده که بر روی سنگ مزارش بدین شرح آمده است:
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
 
افتخار الحاج یعنی ابطحی آن کس که بود
 
نام او سیّد محمّد، با کمال عزّ و شان
 
چار سال افزود از هفتاد عمرش، جمله را
 
کرد صرف خدمت مردم به پیدا و نهان
 
چار شنبه از ربیع دوّمین ثلث دوم
 
ارجعی بشنید از جانان ولی باگوش جان
 
خواست شمسی سال فوتش را به نظم آرد «صغیر»
 
تا بماند یادگاری از برای دوستان
 
کاملی از جمع ناگه سر برون آورد و گفت:
 
«کرد جا سیّد محمّد در بهشت جاودان»<ref>شرح مجموعه گل، ص 378-374.</ref>
 
=='''پانویس'''==
<br />
[[رده:شرح مجموعه گل]]
[[رده:شرح مجموعه گل]]
[[رده:تیرماه 1401]]
[[رده:تیرماه 1401]]
<references />
[[رده:خاندان ابطحی]]
 
[[رده:مدرسین]]
=='''منبع'''==
[[رده:معاصرین درگذشته]]
برگرفته از کتاب<span> </span>: شرح مجموع گل، رحیم قاسمی، انتشارات کانون پژوهش، چاپ دوم، زمستان 1390.
[[رده:شاگردان محمدتقی آقانجفی]]
[[رده:شعر]]
[[رده:شاگردان سید محمدصادق خاتون آبادی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۰۳:۱۸

سيد محمد ابطحی

سید محمّد ابطحی( 1274ش-1348ش) فرزند حاج سیّد عبدالرحیم، مشهور به حاج آقا سدهی، عالم فاضل معاصر در اصفهان بود.

زندگی نامه

ولادت

وی در سال 1274 ش در اصفهان متولّد شد.

خاندان

وی از سادات حسینی بود و نسب او به سیّد محمّد دیباج فرزند حضرت امام جعفر صادق(ع) می رسید. پدر سید محمد، حاج سیّد عبدالرحیم معروف به حاج آقا سدهی، از موثّقین نزد امام جمعه اصفهان بود و در شب 18 صفر 1337ق در سفر زیارت مشهد مقدس وفات یافت و در دارالسیاده مدفون گردید.[۱] از او به عنوان یکی از مخالفین نهضت مشروطه در اصفهان نام برده شده است.

فرزندان

از آن مرحوم فرزندی به نام سیّد عباس ابطحی باقی مانده که پس از پدر به اداره دفتر اسناد وی پرداخت. وی دارای سه داماد فاضل نیز بود که عبارتند از:

  1. آیت اللّه سیّد محمّد مهدی حسینی خاتون آبادی ، سلطان العلمأ (امام جمعه اصفهان)[۲]
  2. آیت اللّه میرزا علی محمّد اژه ای (پدر شهید حجّت الاسلام علی اکبر اژه ای)
  3. مرحوم دکتر سیّد احمد ابطحی

تحصیلات

مرحوم سیّد محمّد در اصفهان تحصیل نمود و خود در مدرسه کاسه گران به تدریس می پرداخت. وی تا سال 1308ش در اصفهان به تحصیل اشتغال داشت و پس از وفات استادش، علاّمه خاتون آبادی به شهر مقدّس قم رفت و چند سالی از درس مؤسس بزرگوار حوزه علمیه قم، آیت‌الله حایری بهره برد.

اساتید

سیره عبادی

از اوصاف مرحوم ابطحی تقیّد به صله رحم و تفقّد از حال خویشان دور و نزدیک، زیارت عتبات عالیات در هرسال، برگزاری مجلس عزای حضرت سیدالشهدا (ع) در هرسال در منزل خود و نیز خواندن نماز جعفر طیار در هر روز بود. وی در روضه دهگی که در ایام اربعین در منزل خود برگزار می کرد به منبر می رفت و حاضرین را از بیانات شیوای خود بهره مند می ساخت.

جایگاه

جایگاه علمی

وی در دوران تحصیل در قم با حضرت امام خمینی رضوان اللّه علیه هم درس بود و در قم نیز به تدریس می پرداخت. او در هر روز پنج شنبه در منزل با گروهی از فضلا به مباحثه فقهی می پرداخت که برخی از آنان عبارتند از:

فعالیت ها

سید محمد در دوران حکومت طاغوت به اجبار مکلّا شد و در سال 1311ش دفتر اسناد رسمی دایر نمود. او در سال 1327ش مجدداً لباس مقدّس روحانیت را بر تن کرد و تا سال 1343 به سرپرستی دفتر اشتغال داشت.[۵]

وفات

حاج آقا سدهی در سال 1348ش وفات یافت و در صحن تکیه سیدالعراقین واقع در تخت فولاد اصفهان مدفون گردید. شاعر شهیر مرحوم صغیر اصفهانی در وفات او اشعاری سروده که بر روی سنگ مزارش بدین شرح آمده است:[۶]

افتخار الحاج یعنی ابطحی آن کس که بودنام او سیّد محمّد، با کمال عزّ و شان
چار سال افزود از هفتاد عمرش، جمله راکرد صرف خدمت مردم به پیدا و نهان
چار شنبه از ربیع دوّمین ثلث دومارجعی بشنید از جانان ولی باگوش جان[۷]

پانویس

  1. ↑ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص 357.
  2. ↑ مهدوی، زندگی نامه علاّ مه مجلسی، ج1، ص 295.
  3. ↑ ذو علم فشارکی، زندگی نامه آیت اللّه ذوعلم، مخطوط.
  4. ↑ جابری انصاری، تاریخ اصفهان، ص 315.
  5. ↑ مصاحبه نگارنده با آقای سیّد عباس ابطحی فرزند سید محمد.
  6. ↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص 131-130.
  7. ↑ قاسمی، شرح مجموعه گل، صص 378-374.

منابع

  • قاسمی، رحیم، شرح مجموعه گل: مشاهير مدفون در تكيه سيدالعراقين تخت فولاد اصفهان، اصفهان: کانون پژوهش، چاپ دوم، ۱۳۹۰.
  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389
برگرفته از «https://wiki.esfhozeh.ir/index.php?title=سید_محمد_بن_عبدالرحیم_ابطحی&oldid=46071»