این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
سید محمدباقر فقیهی
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
سید محمدباقر فقیهی(1327ق_1391ق) فرزند حاج سید علی حسینی، عالم فاضل کامل قرن چهاردهم هجری در اصفهان بود.
معرفی
سید محمدباقر فقیهی در سال 1327ق در اصفهان متولد شد. او پس از تحصیلات مقدماتی، به نجف اشرف رفت و ده سال نزد علمای اعلام آن دیار از جمله سید ابوالقاسم خوئی و شیخ عبدالحسین رشتی تحصیل کرد. وی در دوران تحصیل در نجف از حضرات آیات سید جمال الدین گلپایگانی و سید محمود حسینی مرعشی صاحب اجازه روایت و امور حسبیه و از سید ابوالقاسم خوئی، سید محمود شاهرودی، سید عبدالهادی شیرازی، سید روح الله خمینی و سید محسن حکیم اجازه در امور حسبیه را دریافت نموده اند.
آثار و فعالیت ها
آثار
کتاب « رسالة الحقوق» از تألیفات اوست.
وی که دارای خطی خوش بود، تقریرات دروس اساتید خود و برخی از آثار و رسایل مختصر را در زمان اقامت در نجف اشرف استنساخ نموده است.[۱]
فعالیت ها
او پس از بازگشت به اصفهان در محله پاقلعه ساکن شد و در مسجد ستاری و مسجد آقا سید محمد لطیف خواجویی به امامت و ارشاد مردم و تحقیق و تألیف پرداخت. [۲]
وفات
وی در شب پنجم رجب 1391ق وفات یافت و پیکرش در تکیه ملک( گلستان شهدا) مدفون شد.[۳] محمدحسین مدرسی اسفه ای متخلص به « قانع» ماده تاریخ وفات او را چنین گفته است:
| گفت قانع از پی تاریخ سال | شد کنار پنج تن مرغ جنان |
پانویس
منبع
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول،1392.