این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «لطف الله شمس الواعظین»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(زدن رده)
جز
سطر ۱۳: سطر ۱۳:
[[سید مصلح الدین مهدوی]]<ref>مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان،ج2،ص879.</ref> می نویسد: « منابرش مشتمل بر مواعظ کافیه، از حدیث و اخبار و شامل نصایح و اندرز بود و چون خود بدانچه که می گفت معتقد و عامل بود، مواعظ او بیشتر در شنوندگان تاثیر می نمود».  
[[سید مصلح الدین مهدوی]]<ref>مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان،ج2،ص879.</ref> می نویسد: « منابرش مشتمل بر مواعظ کافیه، از حدیث و اخبار و شامل نصایح و اندرز بود و چون خود بدانچه که می گفت معتقد و عامل بود، مواعظ او بیشتر در شنوندگان تاثیر می نمود».  


[[رضا شمس زرین]]( شمس ریزی) متخلص به « شمس» یکی از فرزندان این عالم بزرگوار است که دو مجموعه شعر به نام «راهیان عشق» با مضمون عشق به پروردگار از خود به یادگار گذاشته است.<ref>پارسا،تاریخ ریز، ص151.</ref>
رضا شمس زرین( شمس ریزی) متخلص به « شمس» یکی از فرزندان این عالم بزرگوار است که دو مجموعه شعر به نام «راهیان عشق» با مضمون عشق به پروردگار از خود به یادگار گذاشته است.<ref>پارسا،تاریخ ریز، ص151.</ref>


===اساتید===
===اساتید===

نسخهٔ ‏۲۸ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۰۷:۴۶

لطف الله شمس الواعظین

لطف الله شمس الواعظین (1288ق-1356ق)از منبریان معروف اصفهان فرزند عبدالحسین بن خلیل بود. وی از وعاظ معروف اصفهان بوده است.

زندگی نامه

شمس الواعظین در حدود سال1288ق در روستای ریز (زرین شهر فعلی)متولد شد. مادرش دختر مولی عبدالوهاب ریزی و خواهر شیخ مرتضی ریزی بوده که پس از کسب فیوضات از جانب خانواده مادری و طی مراحل مقدماتی تحصیلات حوزوی در خدمت جمع زیادی از علما و فضلای حوزه اصفهان تحصیل نموده و پس از طی مدارج عالی حوزوی و کسب جایگاه متعالی علمی در جرگه وعاظ معروف اصفهان درآمده است.[۱]

سید محمدعلی مبارکه ای در مورد وی می نویسد:

« در کسب فنون ادبیات و تحصیل حکمت و عرفان سالها در خدمت جهانگیرخان و مولی محمد کاشانی بسی رنج برده و از مراتب عرفان و سیر و سلوک انسانیت بهره کافی داشت».[۲]

در کتاب « رجال اصفهان » در مورد ایشان می خوانیم که از « وعاظ معروف اصفهان بود. در مراتب علمی بر اغلب معاصرین خود مقدم بود. اغلب منبر ایشان دارای مواعظ شافیه و نصایح کافیه بود»[۳].

سید مصلح الدین مهدوی[۴] می نویسد: « منابرش مشتمل بر مواعظ کافیه، از حدیث و اخبار و شامل نصایح و اندرز بود و چون خود بدانچه که می گفت معتقد و عامل بود، مواعظ او بیشتر در شنوندگان تاثیر می نمود».

رضا شمس زرین( شمس ریزی) متخلص به « شمس» یکی از فرزندان این عالم بزرگوار است که دو مجموعه شعر به نام «راهیان عشق» با مضمون عشق به پروردگار از خود به یادگار گذاشته است.[۵]

اساتید

وی نزد علمایی کسب فیض نموده است ازجمله :

آثار

از آثار گران بهای این شخصیت می توان به چندین مجلد کتاب در حکمت و اخلاق و شرح احادیث و اخبار و تفسیر آیات قرآن مجید اشاره نمود که به صورت مجالس و منابر به نام « شمس طالعه» تألیف نموده و نسخه های خطی ای از آن در کتابخانه های اصفهان موجود است و همچنین چندین مجلد کتاب دیگر به نام « جواهر الحکم» دارد.

وفات

سرانجام وی در هفتم شوال 1356ق دعوت حق را لبیک گفت و به سرای باقی شتافت و در تخت فولاد در بیرون بقعه تکیه ریزی مدفون گردید.[۶]

پانویس

  1. مهدوی،دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2،ص878.
  2. مبارکه ای، دانشوران اصفهان، ج2، خطی.
  3. جناب، رجال و مشاهیر اصفهان،ص225.
  4. مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان،ج2،ص879.
  5. پارسا،تاریخ ریز، ص151.
  6. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،دانشنامه تخت فولاد، ج2، صص546و547.

منبع

  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.