این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «یوسف آل ابراهیم دهکردی»
Kh1.ghorbani (بحث | مشارکتها) (تصحیح صفحه) |
Kh1.Alizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
[[پرونده:Yoeof Ale ebrahim dehkirdi.jpg|بندانگشتی|300x300پیکسل|شیخ یوسف آل ابراهیم دهکردی]] | [[پرونده:Yoeof Ale ebrahim dehkirdi.jpg|بندانگشتی|300x300پیکسل|شیخ یوسف آل ابراهیم دهکردی]] | ||
'''یوسف آل ابراهیم''' فرزند [[محمدحسن سکوت‌علی‌شاه دهکردی اصفهانی|ملا محمد حسن آقا زاده]]، فرزند [[محمدابراهیم دهکردی اصفهانی|آخوند ملا محمد ابراهیم دهکردی]] است. | '''یوسف آل ابراهیم''' فرزند [[محمدحسن سکوت‌علی‌شاه دهکردی اصفهانی|ملا محمد حسن آقا زاده]]، فرزند [[محمدابراهیم دهکردی اصفهانی|آخوند ملا محمد ابراهیم دهکردی]] است. | ||
== | |||
یوسف آل ابراهیم از عالمان، شاعران | ==زندگینامه== | ||
یوسف آل ابراهیم از عالمان، شاعران و عارفان اهالی شهرکرد بوده است که در اصفهان در [[مدرسه صدر اعظم|مدرسه صدر]] و [[مدرسه جده کوچک|مدرسه جده]] به تحصیلات پرداخته است؛ مقدمات علوم دینی را در دهکرد نزد عموی خود، آخوند ملا محمد حسین شهیر به آقازاده فرا گرفت و سپس در محضر علمای بزرگ اصفهان کسب فیض نمود تا به سر حد اجتهاد رسید.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج، ص ۱۲۳.</ref> | |||
در اصفهان با یکی از دختران آیت الله ابوالقاسم دهکردی ازدواج نمود. | در اصفهان با یکی از دختران آیت الله ابوالقاسم دهکردی ازدواج نمود. | ||
<br /> | <br /> | ||
==خاندان== | ===خاندان=== | ||
یوسف آل ابراهیم، پدرش از عرفای بزرگ و از شاگردان [[سید محمدباقر شفتی|مرحوم سید حجت الاسلام شفتی]] (دست نوشته جناب آقای محسن آل ابراهیم فرزند شیخ یوسف آل ابراهیم ) و [[ملا هادی سبزواری]] بوده است وفاتش در سال ۱۳۰۹ق ( متن سنگ مزار وی در دهکرد)اتفاق افتاد و قبرش در کوی صفا قرار دارد. <ref>نیکزاد امیر حسینی، شناخت سرزمین چهارمحال،ج ۱،ص ۶۰۶.</ref> | یوسف آل ابراهیم، پدرش از عرفای بزرگ و از شاگردان [[سید محمدباقر شفتی|مرحوم سید حجت الاسلام شفتی]] (دست نوشته جناب آقای محسن آل ابراهیم فرزند شیخ یوسف آل ابراهیم ) و [[ملا هادی سبزواری]] بوده است وفاتش در سال ۱۳۰۹ق ( متن سنگ مزار وی در دهکرد)اتفاق افتاد و قبرش در کوی صفا قرار دارد. <ref>نیکزاد امیر حسینی، شناخت سرزمین چهارمحال،ج ۱،ص ۶۰۶.</ref> | ||
==فعالیت== | ==فعالیت ها== | ||
یکی از فعالیتهای آل ابراهیم همکاری با [[سید علی جناب|میر سید علی جناب]] در کار تدوین تاریخ اصفهان بود. وی تا سال ۱۳۰۰ق در اصفهان به تدریس و تلمذ مشغول بود و در سال ۱۳۳۶ق پس از شهادت [[جلال الدین بت شکن دهکردی|آقا جلال الدین بت شکن]]، عموزاده خود بنابر تقاضای اهالی به آن شهر عزیمت نمود و از طرف حضرات آیات [[محمدحسین فشارکی اصفهانی|آخوند ملا محمد حسین فشارکی]] و [[سید ابوالقاسم دهکردی]] و [[سید عبدالحسین سیدالعراقین|سید العراقين]] با تشریفات و اهدای خلعت، به همراه [[سید عبدالکریم میرعمادی]]، به امامت جماعت مسجد نو شهرکرد منصوب و محل مراجعات احکام دینی شد .<ref>نیکزاد امیر حسینی، شناخت سرزمین چهارمحال،ج ۱، ص ۶۰۹-۶۱۰. | یکی از فعالیتهای آل ابراهیم همکاری با [[سید علی جناب|میر سید علی جناب]] در کار تدوین تاریخ اصفهان بود. وی تا سال ۱۳۰۰ق در اصفهان به تدریس و تلمذ مشغول بود و در سال ۱۳۳۶ق پس از شهادت [[جلال الدین بت شکن دهکردی|آقا جلال الدین بت شکن]]، عموزاده خود بنابر تقاضای اهالی به آن شهر عزیمت نمود و از طرف حضرات آیات [[محمدحسین فشارکی اصفهانی|آخوند ملا محمد حسین فشارکی]] و [[سید ابوالقاسم دهکردی]] و [[سید عبدالحسین سیدالعراقین|سید العراقين]] با تشریفات و اهدای خلعت، به همراه [[سید عبدالکریم میرعمادی]]، به امامت جماعت مسجد نو شهرکرد منصوب و محل مراجعات احکام دینی شد .<ref>نیکزاد امیر حسینی، شناخت سرزمین چهارمحال،ج ۱، ص ۶۰۹-۶۱۰. | ||
</ref> | </ref> | ||
==ویژگی اخلاقی== | ==ویژگی اخلاقی== | ||
آقا شیخ یوسف علاوه بر معلومات علمی و ادبی، ذوق شاعرانه و مسلک عارفانه داشت و در زهد و تقوی و عبادت به شیوه پدر بزرگوارش رفتار می نمود و به سبب حسن خلق و حسن معاشرت با مردم، همیشه محبوب و مطلوب خواص و عوام و اولیای امور لشکری و کشوری بود. | |||
آقا شیخ یوسف علاوه بر معلومات علمی و ادبی، ذوق شاعرانه و مسلک عارفانه داشت و در زهد و تقوی و عبادت به شیوه پدر بزرگوارش رفتار می نمود و به سبب حسن خلق و حسن معاشرت با مردم، همیشه محبوب و مطلوب خواص و عوام و اولیای امور لشکری و کشوری | |||
بود. | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
| سطر ۲۵: | سطر ۲۵: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
*بهشتی نژاد، محمد علی، [[ شعرای حوزه علمیه اصفهان]] (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان، پویان مهر، ۱۳۹۱. | *بهشتی نژاد، محمد علی، [[ شعرای حوزه علمیه اصفهان]] (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان، پویان مهر، ۱۳۹۱. | ||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | *مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | ||
| سطر ۳۳: | سطر ۳۲: | ||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | [[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | ||
[[رده:عرفا]] | [[رده:عرفا]] | ||
[[رده:شعرا]] | |||
[[رده:علمای قرن ۱۴]] | |||
نسخهٔ ۲۹ آبان ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۳۴
یوسف آل ابراهیم فرزند ملا محمد حسن آقا زاده، فرزند آخوند ملا محمد ابراهیم دهکردی است.
زندگینامه
یوسف آل ابراهیم از عالمان، شاعران و عارفان اهالی شهرکرد بوده است که در اصفهان در مدرسه صدر و مدرسه جده به تحصیلات پرداخته است؛ مقدمات علوم دینی را در دهکرد نزد عموی خود، آخوند ملا محمد حسین شهیر به آقازاده فرا گرفت و سپس در محضر علمای بزرگ اصفهان کسب فیض نمود تا به سر حد اجتهاد رسید.[۱]
در اصفهان با یکی از دختران آیت الله ابوالقاسم دهکردی ازدواج نمود.
خاندان
یوسف آل ابراهیم، پدرش از عرفای بزرگ و از شاگردان مرحوم سید حجت الاسلام شفتی (دست نوشته جناب آقای محسن آل ابراهیم فرزند شیخ یوسف آل ابراهیم ) و ملا هادی سبزواری بوده است وفاتش در سال ۱۳۰۹ق ( متن سنگ مزار وی در دهکرد)اتفاق افتاد و قبرش در کوی صفا قرار دارد. [۲]
فعالیت ها
یکی از فعالیتهای آل ابراهیم همکاری با میر سید علی جناب در کار تدوین تاریخ اصفهان بود. وی تا سال ۱۳۰۰ق در اصفهان به تدریس و تلمذ مشغول بود و در سال ۱۳۳۶ق پس از شهادت آقا جلال الدین بت شکن، عموزاده خود بنابر تقاضای اهالی به آن شهر عزیمت نمود و از طرف حضرات آیات آخوند ملا محمد حسین فشارکی و سید ابوالقاسم دهکردی و سید العراقين با تشریفات و اهدای خلعت، به همراه سید عبدالکریم میرعمادی، به امامت جماعت مسجد نو شهرکرد منصوب و محل مراجعات احکام دینی شد .[۳]
ویژگی اخلاقی
آقا شیخ یوسف علاوه بر معلومات علمی و ادبی، ذوق شاعرانه و مسلک عارفانه داشت و در زهد و تقوی و عبادت به شیوه پدر بزرگوارش رفتار می نمود و به سبب حسن خلق و حسن معاشرت با مردم، همیشه محبوب و مطلوب خواص و عوام و اولیای امور لشکری و کشوری بود.
وفات
وی در شب شنبه ۱۷ ربیع الاول ۱۳۸۶ق مطابق با سال 1346ش در اثر کسالتی ممتد، در حالی که همواره زبانش به ذکر دعا و تلاوت قرآن ناطق بود، در اصفهان چشم از جهان فروبست و در تکیه سادات بهشتی واقع در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.[۴]
پانویس
منابع
- بهشتی نژاد، محمد علی، شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان، پویان مهر، ۱۳۹۱.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.