این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «یوسف آل ابراهیم دهکردی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(تصحیح صفحه)
(تصحیح صفحه)
سطر ۱: سطر ۱:
<big>متن بزرگ</big>[[پرونده:Yoeof Ale ebrahim dehkirdi.jpg|بندانگشتی|300x300پیکسل|شیخ یوسف آل ابراهیم دهکردی]]
[[پرونده:Yoeof Ale ebrahim dehkirdi.jpg|بندانگشتی|300x300پیکسل|شیخ یوسف آل ابراهیم دهکردی]]
'''یوسف آل ابراهیم''' فرزند [[محمدحسن سکوت‌علی‌شاه دهکردی اصفهانی|ملا محمد حسن آقا زاده]]، فرزند [[محمدابراهیم دهکردی اصفهانی|آخوند ملا محمد ابراهیم دهکردی]] است.
'''یوسف آل ابراهیم''' فرزند [[محمدحسن سکوت‌علی‌شاه دهکردی اصفهانی|ملا محمد حسن آقا زاده]]، فرزند [[محمدابراهیم دهکردی اصفهانی|آخوند ملا محمد ابراهیم دهکردی]] است.
==معرفی==
==معرفی==

نسخهٔ ‏۲۹ آبان ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۲۰

شیخ یوسف آل ابراهیم دهکردی

یوسف آل ابراهیم فرزند ملا محمد حسن آقا زاده، فرزند آخوند ملا محمد ابراهیم دهکردی است.

معرفی

یوسف آل ابراهیم از عالمان، شاعران و عارفان اهالی شهرکرد بوده است که در اصفهان در مدرسه صدر و مدرسه جده به تحصیلات پرداخته است؛ مقدمات علوم دینی را در دهکرد نزد عموی خود، آخوند ملا محمد حسین شهیر به آقازاده فرا گرفت و سپس در محضر علمای بزرگ اصفهان کسب فیض نمود تا به سر حد اجتهاد رسید.[۱]

در اصفهان با یکی از دختران آیت الله ابوالقاسم دهکردی ازدواج نمود.

خاندان

یوسف آل ابراهیم، پدرش از عرفای بزرگ و از شاگردان مرحوم سید حجت الاسلام شفتی (دست نوشته جناب آقای محسن آل ابراهیم فرزند شیخ یوسف آل ابراهیم ) و ملا هادی سبزواری بوده است وفاتش در سال ۱۳۰۹ق ( متن سنگ مزار وی در دهکرد)اتفاق افتاد و قبرش در کوی صفا قرار دارد. [۲]

فعالیت

یکی از فعالیتهای آل ابراهیم همکاری با میر سید علی جناب در کار تدوین تاریخ اصفهان بود. وی تا سال ۱۳۰۰ق در اصفهان به تدریس و تلمذ مشغول بود و در سال ۱۳۳۶ق پس از شهادت آقا جلال الدین بت شکن، عموزاده خود بنابر تقاضای اهالی به آن شهر عزیمت نمود و از طرف حضرات آیات آخوند ملا محمد حسین فشارکی و سید ابوالقاسم دهکردی و سید العراقين با تشریفات و اهدای خلعت، به همراه سید عبدالکریم میرعمادی، به امامت جماعت مسجد نو شهرکرد منصوب و محل مراجعات احکام دینی شد .[۳]

ویژگی اخلاقی

آقا شیخ یوسف علاوه بر معلومات علمی و ادبی، ذوق شاعرانه و مسلک عارفانه داشت و در زهد و تقوی و عبادت به شیوه پدر بزرگوارش رفتار می نمود و به سبب حسن خلق و حسن معاشرت با مردم، همیشه محبوب و مطلوب خواص و عوام و اولیای امور لشکری و کشوری بود.

وفات

وی در شب شنبه ۱۷ ربیع الاول ۱۳۸۶ق مطابق با سال 1346ش در اثر کسالتی ممتد، در حالی که همواره زبانش به ذکر دعا و تلاوت قرآن ناطق بود، در اصفهان چشم از جهان فروبست و در تکیه سادات بهشتی واقع در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.[۴]


پانویس

  1. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج، ص ۱۲۳.
  2. نیکزاد امیر حسینی، شناخت سرزمین چهارمحال،ج ۱،ص ۶۰۶.
  3. نیکزاد امیر حسینی، شناخت سرزمین چهارمحال،ج ۱، ص ۶۰۹-۶۱۰.
  4. بهشتی‌نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص 102.

منابع