این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «عبدالجواد آدینه ای»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش صفحه وایجاد رده)
سطر ۱: سطر ۱:
عبدالجواد (یا محمّدجواد) آدینه ای فرزند حاجی ملاّ محمّدعلی (مدعو به حاجی آدینه) معروف به «نیلفروش» و «رنّاسی»] حکیم فقید زاهد از علماء و حکمای اصفهان در اواخر دوره قاجاریه است.
'''عبدالجواد (یا محمّدجواد) آدینه ای''' فرزند حاجی ملاّ محمّدعلی (مدعو به حاجی آدینه) معروف به «'''نیلفروش'''» و «'''رنّاسی'''» حکیم فقید زاهد از علماء و حکمای اصفهان در اواخر دوره قاجاریه است.


<br />
== زندگی نامه ==


==معرفی==
=== اساتید ===
از مبرّزین شاگردان جهانگیرخان قشقائی بوده و خود از مدرسین حکمت در اصفهان می باشد. در مدرسه صدر تدریس می فرمود و جمعی کثیر از محضرش مستفیض می شدند. [از جمله: استاد مهدی حجازی فروشانی، شیخ محمّدعلی کرمانی، شیخ محمّدرضا جرقویه ای (دستگردی) ، شیخ محمّدرضا جرقویه ای (حسین آبادی) ، میرزا محمّد طبیب زاده، میرزا حسن خان جابری انصاری، آقا سیّد روح اللّه کشفی، حاج میرزا فتح اللّه درب امامی و استاد جلال الدّین همائی]
وی از مبرّزین شاگردان [[جهانگیر خان قشقایی|جهانگیرخان قشقائی]] بوده است.  


استاد همایی در وصف مرحوم آدینه ای می نویسد: <blockquote>«از اساتید معقول و ریاضیات که در محاورات او را حاجی ملاّ جواد می گفتند وی در تدریس سلیقه ای بسیار خوب مستحسن داشت. مطالب را بسیار منقّح و خالی از حشو زواید بیان می فرمود. متون معقول و منقول مثل «شرح منظومه» و «شرح کبیر» و «قوانین» و احیانا «شرح نفیسی» و هیأت و نجوم را تدریس می کرد. خطی پخته و شیرین می نوشت و بیشتر کتب درسی خود را با همان خط خویش تحشیه کرده بود. من بخشی از «شرح منظومه» و «شرح کبیر» فقه و یک دوره کامل فنّ نجوم و «معرفه التّقویم» را از روی متن کتاب خاتون آبادی نزد آن بزرگوار تحصیل کردم. محلّ تدریس و امامت جماعت او مسجد ذوالفقار بود. کتاب خاتون آبادی را هم در ماه رمضان بعد از نماز ظهر و عصر در همان مسجد برای ما تدریس می کرد. هنوز قیافه باوقار و صدای دلنشین او در چشم و گوش من است».<ref>همائی نامه، ص22.</ref></blockquote>علاوه بر فضائل و مکارم علمی و اخلاقی در خوشنویسی نیز دستی توانا داشته و خط نسخ را خوش می نوشته است.
=== شاگردان ===
<br />
و خود از مدرسین حکمت در اصفهان می باشد. در مدرسه صدر تدریس می فرمود و جمعی کثیر از محضرش مستفیض می شدند.


==آثار==
از جمله شاگردان :
از نمونه آثار مرحوم آدینه ای «میزان الحساب» قوشچی و «حاشیه حاشیه تهذیب» تألیف: علیرضا تجلّی اردکانی است که آن را در سال 1292ق به خط شکسته نستعلیق کتابت کرده و ضمن مجموعه شماره 6313 در کتابخانه مجلس شورای اسلامی در تهران نگهداری می شود.<ref>فهرست مجلس، ج19، ص299.</ref> ]<ref>'''[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی، مصلح الدین]]،[[ اعلام اصفهان]]،''' ج4، ص125</ref>
<br />


==وفات==
* [[مهدی حجازی فروشانی|استاد مهدی حجازی فروشانی]]،
سرانجام در رجب 1339ق وفات یافته و در تکیه آقا شیخ مرتضی ریزی در اطاق سوم مدفون گردید. در ماه رجب این سال سه عالم بزرگوار از علمای اصفهان: حاج ملاّ عبدالجواد آدینه ای، آقا جمال الدّین چهارسوقی و حاج میرزا محمّدرضا رضوی خوانساری وفات یافتند. حاج میرزا حسن خان جابری انصاری در مادّه تاریخ آنها گفت:
* [[محمدعلی کرمانی|شیخ محمّدعلی کرمانی]]،
* [[محمدرضا جرقویه ای|شیخ محمّدرضا جرقویه ای (دستگردی)]] ،
* [[محمدرضا جرقویه ای|شیخ محمّدرضا جرقویه ای (حسین آبادی) ،]] 
* میرزا محمّد طبیب زاده،
* [[حسن جابری انصاری|میرزا حسن خان جابری انصاری]]، 
* [[سید روح الله بن محمود کشفی دارابی|آقا سیّد روح اللّه کشفی]]، 
* حاج میرزا فتح اللّه درب امامی 
* استاد [[جلال الدین همایی|<nowiki>جلال الدّین همائی]</nowiki>]]
* استاد همایی در وصف مرحوم آدینه ای می نویسد:
<blockquote>«از اساتید معقول و ریاضیات که در محاورات او را حاجی ملاّ جواد می گفتند وی در تدریس سلیقه ای بسیار خوب مستحسن داشت. مطالب را بسیار منقّح و خالی از حشو زواید بیان می فرمود. متون معقول و منقول مثل «شرح منظومه» و «شرح کبیر» و «قوانین» و احیانا «شرح نفیسی» و هیأت و نجوم را تدریس می کرد. خطی پخته و شیرین می نوشت و بیشتر کتب درسی خود را با همان خط خویش تحشیه کرده بود. من بخشی از «شرح منظومه» و «شرح کبیر» فقه و یک دوره کامل فنّ نجوم و «معرفه التّقویم» را از روی متن کتاب خاتون آبادی نزد آن بزرگوار تحصیل کردم. محلّ تدریس و امامت جماعت او مسجد ذوالفقار بود. کتاب خاتون آبادی را هم در ماه رمضان بعد از نماز ظهر و عصر در همان مسجد برای ما تدریس می کرد. هنوز قیافه باوقار و صدای دلنشین او در چشم و گوش من است».<ref>همائی نامه، ص22.</ref></blockquote>علاوه بر فضائل و مکارم علمی و اخلاقی در خوشنویسی نیز دستی توانا داشته و خط نسخ را خوش می نوشته است.
 
== آثار ==
از نمونه آثار مرحوم آدینه ای «میزان الحساب» قوشچی و «حاشیه حاشیه تهذیب» تألیف: علیرضا تجلّی اردکانی است که آن را در سال 1292ق به خط شکسته نستعلیق کتابت کرده و ضمن مجموعه شماره 6313 در کتابخانه مجلس شورای اسلامی در تهران نگهداری می شود.<ref>فهرست مجلس، ج19، ص299.</ref> <ref>مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان'''،''' ج4، ص125</ref>
 
== وفات ==
سرانجام در رجب 1339ق وفات یافته و در [[تکیه شیخ مرتضی ریزی|تکیه آقا شیخ مرتضی ریزی]]  در [[تخت فولاد]] در اطاق سوم مدفون گردید. در ماه رجب این سال سه عالم بزرگوار از علمای اصفهان: حاج ملاّ عبدالجواد آدینه ای'''، آ'''قا جمال الدّین چهارسوقی و [[سید محمدرضا بن عبدالرسول رضوی خوانساری|حاج میرزا محمّدرضا رضوی خوانساری]] وفات یافتند. حاج میرزا [[حسن جابری انصاری|حسن خان جابری انصاری]] در مادّه تاریخ آنها گفت:


تاریخ گفت «جابری» از نصّ خبر: «اینک عجب سه ثلمه باسلام در رجب»<ref>رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص85؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، صص 459 و 460؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص124، تاریخ اصفهان (تکایا و مقابر) ، ص475؛ تاریخ اصفهان (جابری) ، ص327؛ نقباء البشر، ص316.</ref>
تاریخ گفت «جابری» از نصّ خبر: «اینک عجب سه ثلمه باسلام در رجب»<ref>رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص85؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، صص 459 و 460؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص124، تاریخ اصفهان (تکایا و مقابر) ، ص475؛ تاریخ اصفهان (جابری) ، ص327؛ نقباء البشر، ص316.</ref>
سطر ۲۲: سطر ۳۵:


=='''منبع'''==
=='''منبع'''==
برگفته از کتاب: '''[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی، مصلح الدین]]،[[ اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.'''
برگفته از کتاب: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]'''،''' مصلح الدین[[ اعلام اصفهان|'''،''' اعلام اصفهان]]'''،''' اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.
[[رده:اعلام اصفهان،ج 4]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]

نسخهٔ ‏۲۱ آبان ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۱۱

عبدالجواد (یا محمّدجواد) آدینه ای فرزند حاجی ملاّ محمّدعلی (مدعو به حاجی آدینه) معروف به «نیلفروش» و «رنّاسی» حکیم فقید زاهد از علماء و حکمای اصفهان در اواخر دوره قاجاریه است.

زندگی نامه

اساتید

وی از مبرّزین شاگردان جهانگیرخان قشقائی بوده است.

شاگردان

و خود از مدرسین حکمت در اصفهان می باشد. در مدرسه صدر تدریس می فرمود و جمعی کثیر از محضرش مستفیض می شدند.

از جمله شاگردان :

«از اساتید معقول و ریاضیات که در محاورات او را حاجی ملاّ جواد می گفتند وی در تدریس سلیقه ای بسیار خوب مستحسن داشت. مطالب را بسیار منقّح و خالی از حشو زواید بیان می فرمود. متون معقول و منقول مثل «شرح منظومه» و «شرح کبیر» و «قوانین» و احیانا «شرح نفیسی» و هیأت و نجوم را تدریس می کرد. خطی پخته و شیرین می نوشت و بیشتر کتب درسی خود را با همان خط خویش تحشیه کرده بود. من بخشی از «شرح منظومه» و «شرح کبیر» فقه و یک دوره کامل فنّ نجوم و «معرفه التّقویم» را از روی متن کتاب خاتون آبادی نزد آن بزرگوار تحصیل کردم. محلّ تدریس و امامت جماعت او مسجد ذوالفقار بود. کتاب خاتون آبادی را هم در ماه رمضان بعد از نماز ظهر و عصر در همان مسجد برای ما تدریس می کرد. هنوز قیافه باوقار و صدای دلنشین او در چشم و گوش من است».[۱]

علاوه بر فضائل و مکارم علمی و اخلاقی در خوشنویسی نیز دستی توانا داشته و خط نسخ را خوش می نوشته است.

آثار

از نمونه آثار مرحوم آدینه ای «میزان الحساب» قوشچی و «حاشیه حاشیه تهذیب» تألیف: علیرضا تجلّی اردکانی است که آن را در سال 1292ق به خط شکسته نستعلیق کتابت کرده و ضمن مجموعه شماره 6313 در کتابخانه مجلس شورای اسلامی در تهران نگهداری می شود.[۲] [۳]

وفات

سرانجام در رجب 1339ق وفات یافته و در تکیه آقا شیخ مرتضی ریزی در تخت فولاد در اطاق سوم مدفون گردید. در ماه رجب این سال سه عالم بزرگوار از علمای اصفهان: حاج ملاّ عبدالجواد آدینه ای، آقا جمال الدّین چهارسوقی و حاج میرزا محمّدرضا رضوی خوانساری وفات یافتند. حاج میرزا حسن خان جابری انصاری در مادّه تاریخ آنها گفت:

تاریخ گفت «جابری» از نصّ خبر: «اینک عجب سه ثلمه باسلام در رجب»[۴]

پانویس

  1. همائی نامه، ص22.
  2. فهرست مجلس، ج19، ص299.
  3. مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج4، ص125
  4. رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص85؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، صص 459 و 460؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص124، تاریخ اصفهان (تکایا و مقابر) ، ص475؛ تاریخ اصفهان (جابری) ، ص327؛ نقباء البشر، ص316.

منبع

برگفته از کتاب: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.