این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «محمدباقر سروش اصفهانی»
Kh1.ghasemi (بحث | مشارکتها) |
Kh1.najafi (بحث | مشارکتها) (ویرایش صفحه) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''محمدباقر سروش اصفهانى''' با تخلص '''سروش اصفهانی''' از شعراى قرن سيزدهم هجرى در اصفهان است. | '''محمدباقر سروش اصفهانى''' با تخلص '''سروش اصفهانی''' از شعراى قرن سيزدهم هجرى در اصفهان است. | ||
== | ==معرفی== | ||
در كتاب سفينةالمحمود و در پى آن حديقةالشعرا وى را از شاگردان درويـش عبدالمجيد معرفى كرده است. اما اختـر گرجى در تذكره ى خود يعنى تذكره ى انجمنآراى در مورد او مى نويسد: <blockquote>از آدمىزادگان اصفهان خلدبنيان، صحبتش مكرّر اتّفاق افتـاده . جـوان مطبـوع نظيفى (بود) به گوشه نشينى اوقات مىگذرانيد. خط شكسته را خـوب مـى نوشـت از جمله ى شاگردان استادى عبدالمجيد درويش رحمةاللّه تعالى بود. در مراتب نظم بـه غزلسرايى مايل. سليقه ى خوش و اشعار صافى دارد خيالاتش دو هزار بيت مى شود در شهور سنه ى 1205 در جوانى وداع عالم فانى كرد در [[تخت فولاد |تخت فولاد | در كتاب سفينةالمحمود و در پى آن حديقةالشعرا وى را از شاگردان [[عبدالمجید طالقانی|درويـش عبدالمجيد]] معرفى كرده است. اما [[احمد بیگ اختر گرجی|اختـر گرجى]] در تذكره ى خود يعنى تذكره ى انجمنآراى در مورد او مى نويسد: <blockquote>از آدمىزادگان اصفهان خلدبنيان، صحبتش مكرّر اتّفاق افتـاده . جـوان مطبـوع نظيفى (بود) به گوشه نشينى اوقات مىگذرانيد. خط شكسته را خـوب مـى نوشـت از جمله ى شاگردان استادى عبدالمجيد درويش رحمةاللّه تعالى بود. در مراتب نظم بـه غزلسرايى مايل. سليقه ى خوش و اشعار صافى دارد خيالاتش دو هزار بيت مى شود در شهور سنه ى 1205 در جوانى وداع عالم فانى كرد در [[تخت فولاد |تخت فولاد]] اصفهان مدفون شد در اين اوقات ديوانش در دسترس نبود.<ref>گرجى نژاد تبريزى، احمد، تذكره اختر، ص88.</ref><ref>گروسى، فاضل خان، تذكره انجمن خاقانى، ص513.</ref> | ||
این اشعار از اوست: | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|با تو گويم | {{ب|با تو گويم شِمّه ای از سرگذشت | بى تو آب ديدهام از سر گذشت<ref>مهدوی، اعلام اصفهان،ج2،ص150</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
اما در تذكره اختر و تذكرهى انجمن خاقان اين ابيات مشاهده مى شود: | اما در تذكره اختر و تذكرهى انجمن خاقان اين ابيات مشاهده مى شود: | ||
سطر ۲۱: | سطر ۱۸: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|اى خوش آن روزگار ديرينه | عيش ديرين و يـار ديرينه | {{ب|اى خوش آن روزگار ديرينه | عيش ديرين و يـار ديرينه}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==وفات== | |||
مرحوم سيد احمد ديوان بيگى نيز تاريخ فوت او را 1205 نقل كـرده اسـت.موقعيت مزار وى اكنون در تخت فولاد مشخّص نيست.<ref>گروسى، فاضل خان، تذكره انجمن خاقانى، ص513.</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
سطر ۲۸: | سطر ۲۹: | ||
== | ==منابع== | ||
برگرفته از کتاب [[تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، پژوهش و تألیف علیرضا لطفی(حامد اصفهانی)،اصفهان:سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص 305 | برگرفته از کتاب [[تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، پژوهش و تألیف علیرضا لطفی(حامد اصفهانی)،اصفهان:سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص 305 | ||
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | [[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | ||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | |||
[[رده: صفحات ابهام زدایی]] |
نسخهٔ ۲۴ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۰۵
محمدباقر سروش اصفهانى با تخلص سروش اصفهانی از شعراى قرن سيزدهم هجرى در اصفهان است.
معرفی
در كتاب سفينةالمحمود و در پى آن حديقةالشعرا وى را از شاگردان درويـش عبدالمجيد معرفى كرده است. اما اختـر گرجى در تذكره ى خود يعنى تذكره ى انجمنآراى در مورد او مى نويسد:
از آدمىزادگان اصفهان خلدبنيان، صحبتش مكرّر اتّفاق افتـاده . جـوان مطبـوع نظيفى (بود) به گوشه نشينى اوقات مىگذرانيد. خط شكسته را خـوب مـى نوشـت از جمله ى شاگردان استادى عبدالمجيد درويش رحمةاللّه تعالى بود. در مراتب نظم بـه غزلسرايى مايل. سليقه ى خوش و اشعار صافى دارد خيالاتش دو هزار بيت مى شود در شهور سنه ى 1205 در جوانى وداع عالم فانى كرد در تخت فولاد اصفهان مدفون شد در اين اوقات ديوانش در دسترس نبود.[۱][۲]
این اشعار از اوست:
با تو گويم شِمّه ای از سرگذشت بى تو آب ديدهام از سر گذشت[۳] اما در تذكره اختر و تذكرهى انجمن خاقان اين ابيات مشاهده مى شود:
خواهيم بردن درد سر از كوى تو جاى دگـر با ما بساز اى بى وفـا امـروز و فـرداى دگـر ***
چه مى خيزد اى خواجه از قتل بنده چو من بينوايى چه مرده چه زنـده ***
اى خوش آن روزگار ديرينه عيش ديرين و يـار ديرينه وفات
مرحوم سيد احمد ديوان بيگى نيز تاريخ فوت او را 1205 نقل كـرده اسـت.موقعيت مزار وى اكنون در تخت فولاد مشخّص نيست.[۴]
پانویس
منابع
برگرفته از کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، پژوهش و تألیف علیرضا لطفی(حامد اصفهانی)،اصفهان:سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص 305
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.