این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «محمدباقر سروش اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش صفحه)
سطر ۱: سطر ۱:
'''محمدباقر سروش اصفهانى''' با تخلص '''سروش اصفهانی''' از شعراى قرن سيزدهم هجرى در اصفهان است.
'''محمدباقر سروش اصفهانى''' با تخلص '''سروش اصفهانی''' از شعراى قرن سيزدهم هجرى در اصفهان است.


==زندگی نامه==
==معرفی==
در كتاب سفينةالمحمود و در پى آن حديقةالشعرا وى را از شاگردان درويـش عبدالمجيد معرفى كرده است. اما اختـر گرجى در تذكره ى خود يعنى تذكره ى انجمن‌آراى در مورد او مى نويسد: <blockquote>از آدمى‌زادگان اصفهان خلدبنيان، صحبتش مكرّر اتّفاق افتـاده . جـوان مطبـوع نظيفى (بود) به گوشه نشينى اوقات مى‌گذرانيد. خط شكسته را خـوب مـى نوشـت از جمله ى شاگردان استادى عبدالمجيد درويش رحمةاللّه تعالى بود. در مراتب نظم بـه غزلسرايى مايل. سليقه ى خوش و اشعار صافى دارد خيالاتش دو هزار بيت مى شود در شهور سنه ى 1205 در جوانى وداع عالم فانى كرد در [[تخت فولاد |تخت فولاد اصفهان]] مدفون شد در اين اوقات ديوانش در دسترس نبود.<ref>گرجى نژاد تبريزى، احمد، تذكره اختر، ص88.</ref></blockquote>
در كتاب سفينةالمحمود و در پى آن حديقةالشعرا وى را از شاگردان [[عبدالمجید طالقانی|درويـش عبدالمجيد]] معرفى كرده است. اما [[احمد بیگ اختر گرجی|اختـر گرجى]] در تذكره ى خود يعنى تذكره ى انجمن‌آراى در مورد او مى نويسد: <blockquote>از آدمى‌زادگان اصفهان خلدبنيان، صحبتش مكرّر اتّفاق افتـاده . جـوان مطبـوع نظيفى (بود) به گوشه نشينى اوقات مى‌گذرانيد. خط شكسته را خـوب مـى نوشـت از جمله ى شاگردان استادى عبدالمجيد درويش رحمةاللّه تعالى بود. در مراتب نظم بـه غزلسرايى مايل. سليقه ى خوش و اشعار صافى دارد خيالاتش دو هزار بيت مى شود در شهور سنه ى 1205 در جوانى وداع عالم فانى كرد در [[تخت فولاد |تخت فولاد]] اصفهان مدفون شد در اين اوقات ديوانش در دسترس نبود.<ref>گرجى نژاد تبريزى، احمد، تذكره اختر، ص88.</ref><ref>گروسى، فاضل خان، تذكره انجمن خاقانى، ص513.</ref>
موقعيت مزار وى اكنون در تخت فولاد مشخّص نيست.


مرحوم سيد احمد ديوان بيگى نيز تاريخ فوت او را 1205 نقل كـرده اسـت:
این اشعار از اوست:
 
بـه یک بيت شعر از او اشاره مى‌كند:
{{شعر}}  
{{شعر}}  
{{ب|با تو گويم مجملى از سرگذشت | بى تو آب ديده‌ام از سر گذشت}}  
{{ب|با تو گويم شِمّه ای از سرگذشت | بى تو آب ديده‌ام از سر گذشت<ref>مهدوی، اعلام اصفهان،ج2،ص150</ref>  }}  
{{پایان شعر}}  
{{پایان شعر}}  
اما در تذكره اختر و تذكره‌ى انجمن خاقان اين ابيات مشاهده مى شود:
اما در تذكره اختر و تذكره‌ى انجمن خاقان اين ابيات مشاهده مى شود:
سطر ۲۱: سطر ۱۸:
{{پایان شعر}}  
{{پایان شعر}}  
{{شعر}}  
{{شعر}}  
{{ب|اى خوش آن روزگار ديرينه | عيش ديرين و يـار ديرينه<ref>گروسى، فاضل خان، تذكره انجمن خاقانى، ص513.</ref>}}  
{{ب|اى خوش آن روزگار ديرينه | عيش ديرين و يـار ديرينه}}  
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==وفات==
مرحوم سيد احمد ديوان بيگى نيز تاريخ فوت او را 1205 نقل كـرده اسـت.موقعيت مزار وى اكنون در تخت فولاد مشخّص نيست.<ref>گروسى، فاضل خان، تذكره انجمن خاقانى، ص513.</ref> 


==پانویس==
==پانویس==
سطر ۲۸: سطر ۲۹:




==منبع==
==منابع==
برگرفته از کتاب [[تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، پژوهش و تألیف علیرضا لطفی(حامد اصفهانی)،اصفهان:سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص 305
برگرفته از کتاب [[تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، پژوهش و تألیف علیرضا لطفی(حامد اصفهانی)،اصفهان:سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص 305
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده: صفحات ابهام زدایی]]

نسخهٔ ‏۲۴ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۰۵

محمدباقر سروش اصفهانى با تخلص سروش اصفهانی از شعراى قرن سيزدهم هجرى در اصفهان است.

معرفی

در كتاب سفينةالمحمود و در پى آن حديقةالشعرا وى را از شاگردان درويـش عبدالمجيد معرفى كرده است. اما اختـر گرجى در تذكره ى خود يعنى تذكره ى انجمن‌آراى در مورد او مى نويسد:

از آدمى‌زادگان اصفهان خلدبنيان، صحبتش مكرّر اتّفاق افتـاده . جـوان مطبـوع نظيفى (بود) به گوشه نشينى اوقات مى‌گذرانيد. خط شكسته را خـوب مـى نوشـت از جمله ى شاگردان استادى عبدالمجيد درويش رحمةاللّه تعالى بود. در مراتب نظم بـه غزلسرايى مايل. سليقه ى خوش و اشعار صافى دارد خيالاتش دو هزار بيت مى شود در شهور سنه ى 1205 در جوانى وداع عالم فانى كرد در تخت فولاد اصفهان مدفون شد در اين اوقات ديوانش در دسترس نبود.[۱][۲]

این اشعار از اوست:

با تو گويم شِمّه ای از سرگذشت بى تو آب ديده‌ام از سر گذشت[۳]

اما در تذكره اختر و تذكره‌ى انجمن خاقان اين ابيات مشاهده مى شود:

خواهيم بردن درد سر از كوى تو جاى دگـر با ما بساز اى بى وفـا امـروز و فـرداى دگـر
***
چه مى خيزد اى خواجه از قتل بنده چو من بينوايى چه مرده چه زنـده
***
اى خوش آن روزگار ديرينه عيش ديرين و يـار ديرينه

وفات

مرحوم سيد احمد ديوان بيگى نيز تاريخ فوت او را 1205 نقل كـرده اسـت.موقعيت مزار وى اكنون در تخت فولاد مشخّص نيست.[۴]


پانویس

  1. گرجى نژاد تبريزى، احمد، تذكره اختر، ص88.
  2. گروسى، فاضل خان، تذكره انجمن خاقانى، ص513.
  3. مهدوی، اعلام اصفهان،ج2،ص150
  4. گروسى، فاضل خان، تذكره انجمن خاقانى، ص513.


منابع

برگرفته از کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، پژوهش و تألیف علیرضا لطفی(حامد اصفهانی)،اصفهان:سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص 305

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.