این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «جلالالدین همایی»
Kh1.ghasemi (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «استاد علامه '''جلال الدين همايى''' شيرازى اصفهانى متخلّص بـه '''سـنا''' فرزنـد ميـرزا ابوالقاسم محمدنصير متخلّص به طـرب می باشد. (١٢٧٨_١٣٥٩ ه.ش) ==زندگی نامه== در سحر چهارشنبه غـره رمضـان المبـارك سـنه 1317 قمرى مطابق با 19 دى ماه 1278 شمسى در خانه ى مـو...» ایجاد کرد) |
Kh1.ghasemi (بحث | مشارکتها) |
||
سطر ۲۱: | سطر ۲۱: | ||
سرانجام اين استاد فرزانه در ششم رمضان المبارك 1400 قمرى مطابق با بيسـت | سرانجام اين استاد فرزانه در ششم رمضان المبارك 1400 قمرى مطابق با بيسـت | ||
و هفتم تيرماه 1359 شمسى ديده از جهان فرو بست و در تكيه ی [[لسان الارض]] ضلع شرقى مقبره يوشع نبى تخت فولاد مدفون گرديد.<ref>نصرى، عبداللّه، پايان شب سخنسرايى، صص 8 ـ 117.</ref> | و هفتم تيرماه 1359 شمسى ديده از جهان فرو بست و در تكيه ی [[لسان الارض]] ضلع شرقى [[مقبره يوشع نبى]] [[تخت فولاد]] مدفون گرديد.<ref>نصرى، عبداللّه، پايان شب سخنسرايى، صص 8 ـ 117.</ref> | ||
از آخرين اشعار او مى توان به ابیات زیر که از مثنوی ها و غزلیات سروده ی وی است اشاره نمود: | از آخرين اشعار او مى توان به ابیات زیر که از مثنوی ها و غزلیات سروده ی وی است اشاره نمود: | ||
سطر ۳۳: | سطر ۳۳: | ||
{{ب|گيتى اسـت «سـنا» گلشـنى آراسـته لـيكن | ما جـز علـف هـرزه از ايـن بـاغ نچيـديم <ref>همان، ص94.</ref>}} | {{ب|گيتى اسـت «سـنا» گلشـنى آراسـته لـيكن | ما جـز علـف هـرزه از ايـن بـاغ نچيـديم <ref>همان، ص94.</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
از وى آثار و مقالات متعددى به رشته ى تحرير درآمده است كه از آن جمله میتوان به: | از وى آثار و مقالات متعددى به رشته ى تحرير درآمده است كه از آن جمله میتوان به: |
نسخهٔ ۳ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۲۲:۲۳
استاد علامه جلال الدين همايى شيرازى اصفهانى متخلّص بـه سـنا فرزنـد ميـرزا ابوالقاسم محمدنصير متخلّص به طـرب می باشد. (١٢٧٨_١٣٥٩ ه.ش)
زندگی نامه
در سحر چهارشنبه غـره رمضـان المبـارك سـنه 1317 قمرى مطابق با 19 دى ماه 1278 شمسى در خانه ى مـوروثى جـد خـويش همـاى شيرازى در جلو خان حاج هادى در محله ى پاقلعه ى اصفهان ديده به جهان گشود. تحصيلات خود را از 5 سالگى در نزد پدر و مادر آغاز نمود و در سال هاى 1326 و 1327 به ترتيب در مدارس حقايق و قدسيه كسب علم نمود. در دوازدهم فروردين ماه سال 1330 شمسى پدر خويش را از دست داد و تحت سرپرستى عموى خويش ميرزا محيى الدين محمد متخلّص به سها تحصيلات خويش را در علوم قديمه از جمله مباحث دينى و طلبگى كه از سال 1328 در مدرسه ى نيم آورد آغاز نموده بود ادامه داد. در سال 1331 حجره نشين مدرسه ى نيم آورد شد و از محضر آيةاللّه العظمى سيدمحمدباقر درچه اى بهره مند گرديد. از ديگر اساتيد او بايد به شيخ على مدرس يزدى و حاج سيد محمدكاظم كروندى و آخوند ملا عبدالكريم گزى و حاج ميرزا على آقاواعظ و ميرزا ابوالقاسم ناصرحكمت و حاج آقا رحيم ارباب اشاره نمود. وى در سال 1347 قمرى مطابق با 1308 شمسى به خـدمت رسـمى دولـت در وزارت معارف وارد شد و در دبيرستان و دانشكده ادبيات به تدريس علـوم ادبـى و فقه... مشغول گرديد. از مقامات علمى او مى توان به اجازه ى روايتـى از آيـة اللّـه آقـا شـيخ مرتضـى آشتيانى ، شيخ محمدحسـين فشـاركى و آقـا سـيد محمـد نجـف آبـادى و مرحـوم سيدالعراقين اشاره كرد.[۱]
سراسر زندگى او به تدريس و تأليف گذشـت و از پسـت و مناصـب پيشـنهادى دستگاه حاكمه ى طاغوت اعراض مى نمود. [۲]
سرانجام اين استاد فرزانه در ششم رمضان المبارك 1400 قمرى مطابق با بيسـت و هفتم تيرماه 1359 شمسى ديده از جهان فرو بست و در تكيه ی لسان الارض ضلع شرقى مقبره يوشع نبى تخت فولاد مدفون گرديد.[۳]
از آخرين اشعار او مى توان به ابیات زیر که از مثنوی ها و غزلیات سروده ی وی است اشاره نمود:
پايــان شــب ســخنســرايى | مىگفـت ز سـوزِ دل همـايى | |
جز وهم محـال پـرورم نيسـت | مىميرم و مرگ باورم نيسـت | |
در خوابگــه عــدم بَرَنــدم | لب تا ابد از سخن ببنـدم ...[۴] | |
**** | ||
عمــرى بــه عبــث در ره مقصــود دويــديم | يـك عمـر دويـديم و بـه مقصـد نرسـيديم | |
چـــون طـــاير آواره ى تشـــويش گرفتـــه | هر لحظه از ايـن شـاخ بـدان شـاخ پريـديم | |
گيتى اسـت «سـنا» گلشـنى آراسـته لـيكن | ما جـز علـف هـرزه از ايـن بـاغ نچيـديم [۵] |
آثار
از وى آثار و مقالات متعددى به رشته ى تحرير درآمده است كه از آن جمله میتوان به:
1 ـ تاريخ ادبيات فارسى در پنج مجلّد
2 ـ تاريخ اصـفهان در ده مجلّـد كـه دو جلد آن تاكنون به چاپ رسـيده اســـت.
3 ــ دو رســاله در فلـسفه ى اســلامى
4 ـ غزالى نامه
5 ـ مولوى نامه فنون بلاغت و صـناعت ادبـى
7 ــ ديـوان اشـعار
8 ـ همايى نامه
9 ـ شعوبيه
10 ـ ديوان سه شاعر
11 ـ مقدمه ديوان طرب كه حاوى مطالب بسيار ارزشمند است،
اشاره نمود.
پانویس
منبع
برگرفته از کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، پژوهش و تألیف علیرضا لطفی(حامد اصفهانی)،اصفهان:سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص 307