محمد نائینی

ملامحمدنائینی (متوفی 1263ق)عالم ربّانی و فاضل صمدانی از علمای شیعه در قرن سیزدهم هجری است.

زندگی نامه

از زندگی و تحصیلات او اطلاع دقیقی در دست نیست جز این که وی شوهر همشیره فقیه و زعیم دینی اصفهان حاج محمّد ابراهیم کلباسی بوده و از طرف مرحوم حاجی، یک نوبت امامت مسجد حکیم به او واگذار بوده و متدیّنین و مقدّسین اصفهان بسیار به او اعتماد داشته اند .

وی از دختر عالم ربّانی حاج محمّد حسن کلباسی دارای فرزندی به نام علیرضا گردید که عالمی عامل و بسیار پارسا بود و مجاورت نجف اشرف را اختیار کرده و پس از فوت در جوار مزار سیدالشهداء در کربلا به خاک سپرده شد.

به نوشته علّامه طهرانی:

وی و فرزندش، فاضل با ورع شیخ محمّد حسین، هر دو به کلباسی مشهور بوده اند. علّامه میرزا حسین نوری او را چنین توصیف نموده است: "احد العلماء المراقبین المجاهدین الذین سلکوا مسالک السلف واتبعوا آثار ائمه الهدی. دائم الذکر مواظب علی الطاعات والسنن".

علّامه سیّد حسن صدر در "تکمله امل الآمل" می نویسد:

عاشرته ایام اقامتی فی النجف الاشرف فکان کما ذکره ووصفه العلامه النوری. ولد ونشأ باصفهان... وکان والده من افاضل العلماء باصفهان. ورایت منه تعلّقا معجبا بالامام الحسین علیه السلام حتی کان لیصح علیه لو قیل انه عاشق الحسین علیه السلام بمقدار لا یتصور اعظم منه. وطالما یحبّ ان یوفق للموت والدفن فی تربته وجواره فکان له من حسن نیته انه زار الحسین علیه السلام وکان لا یترک ایّ مخصوصه من زیاراته ولما ورد کربلاء مرض فعرف انه الذی لا بد منه فآنس غایه الانس واوصی ان یدفن عند قبر ابن ابی حمزه فی باب البلد المعروف بباب النجف وکانت وفاته عام الطاعون الذی خص النجف سنه1297.

علّامه سیّد حسن صدر می نویسد:

اقول: و کذا محبّه ولده المذکور (شیخ محمّد حسین )و مواظبته للمخصوصات حتّی جاور الحائر قرب وفاته و توفّی بها.

وفات

وی در دوم شوال 1263ق وفات کرده و در جلو قبر مطهر فاضل هندی مدفون شد.

از نوشته های سنگ مزارش نیز بر می آید که وی عالمی فرزانه و دارای ملکات و صفات پسندیده ای بوده است.

منابع

• قاسمی، رحیم، گلزار فضیلت: مشاهير مدفون در تكيه فاضل هندی در تخت فولاد اصفهان، اصفهان: کانون پژوهش، چاپ اول، 1389.
• مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394.