محمد بن محمدابراهیم کلباسی

آقا محمّد کلباسی(متوفی: 1292ق) ، عالم کامل و فقیه متبحّر در اصفهان بود، وی فرزند محمدابراهیم کلباسی است.

با  ابوالمعالی محمد کلباسی(1247ق- 1315ق) اشتباه نشود.

معرفی

به نوشته آخوند گزی: در مدّت عمر مشغول به نوشتن کتاب بوده و از شدّت مواظبت بر آداب شرعیه و بعضی وضع ها، مردم او را صاف و صادق می خوانده اند و گفتار و کردارهای صادقانه اش بسیار بوده. امامت مسجد حکیم را هم داشته و مرجع در مرافعات هم بوده است.

وی از پدر بزرگوارش و سیّد محمد باقر شفتی و شیخ حسن کاشف الغطاء اجازه اجتهاد و نقل حدیث داشت.

آثار

کتاب "منبع الحیاه" که به فرموده پدرش، جمع عبارات علماء اصول از متقدمین و متأخرین را نموده، در پانزده جلد؛

شرح "تهذیب" علّامه، مفصّل

شرح "نتایج" آقا سیّد ابراهیم قزوینی، که از صد هزار بیت متجاوز است

کتاب مفصلی در عبادات به نام "انوار النزول"، در فقه استدلالی

شرح "خلاصه الحساب"

"هدیه الشیعه" که رساله تقلیدی بزرگی است

کتاب "نور حدقه الناظرین" در آداب و اخلاق وادعیه ومواعظ.

وفات

وفاتش روز جمعه 22 ربیع الثانی سال 1292ق واقع شد و در مقبره پدر مدفون شد.

منبع

• قاسمی، رحیم، بزم معرفت: مشاهیر تخت فولاد اصفهان (تکیه محقق خواجویی)، اصفهان: کانون پژوهش، چاپ اول، ۱۳۸۸.