این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
محمد‌رفیع بیدآبادی
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
مولی محمد رفیع بیدآبادی، عالم فاضل از علمای اصفهان در قرن دوازدهم هجری است. او پدر حکیم و فیلسوف عالیقدر آقا محمد بیدآبادی است.
معرفی
درهیچ کدام از منابع نام پدر و اجداد وی و همچنین تاریخ تولد و فوت وی ذکر نشده است.
درمنابع، نسب او را به شیخ زاهد گیلانی(متوفی 700ق) عارف مشهور رسانده و از وی به عنوان محمد رفیع گیلانی یا مازندرانی یاد کرده اند.[۱] کاشف دزفولی(متوفی 1258ق) از بزرگترین شاگردان عرفانی بیدآبادی در یکی از آثارش، حکیم آقا محمد بیدآبادی را تنکابنی الاصل یاد می کند.[۲]
آقا محمد رفیع از زادگاه خود گیلان به اصفهان مهاجرت کرد و در محله بید آباد اصفهان سکنی گزید و از این رو به ملا محمد رفیع گیلانی بید آبادی مشهور گردید. انتساب وی به «بیدآبادی» موجب تمایزش از چندین عالم معاصر وی گردیده است؛ چنانکه شیخ آقا بزرگ طهرانی، ذیل عنوان محمد رفیع گیلانی به وی و سه عالم هم‌عصر با این نام اشاره نموده که انتساب بیدآبادی سبب تمایز عالم مورد بحث گردیده است.[۳]
شهرت علمی حوزه فقهی فلسفی اصفهان عامل مؤثری در مهاجرت علما به شهر اصفهان بوده است. عصر تاریخی مولی محمد رفیع، مقارن با سقوط دولت صفویه و روی کار آمدن افاغنه بوده است. دوره ای که اصفهان یکی از تلخترین ایام خود را سپری کرد و علما و بزرگان فراوانی در این واقعه بزرگ مورد تعرض قرارگرفتند. بی شک، این عالم بزرگوار نیز این رنجها ومصیبت‌ها و بلاها را تحمّل نمود.[۴]
از گفته قزوینی می توان استنباط نمود که مولی محمد رفیع نیز از علمایی بوده که دارای موقعیت برجسته‌ای در روزگار خویش بوده است؛ چنانكه می نویسد: ایشان در اصفهان اقامه نماز جمعه می کرده و به صلاح و تقوی و زهد مشهور بوده است.[۵]
شیخ عبدالنبی قزوینی در کتاب «تتمیم امل الآمل» درباره او می نویسد:«کان فاضلاً محقّقا و عالما مدققّا و زاهدا متقّیا و صالحا تقیّا و بالجمله کان من اهل الفوز و الفلاح و العباده و الصّلاح»[۶]
وفات
وی سرانجام دراصفهان درگذشت و قبرش در گوشه شمال شرقی بقعه آقا محمد بیدآبادی در تخت فولاد است. سنگ او شکسته و نیمی از آن از بین رفته و تاریخ فوت نیز به همین علت نامعلوم است. [۷]
پانویس
- ↑ آقابزرگ تهرانی، الکواکب المنتشره، ص283.
- ↑ امام، خاندان سادت گوشه، ص307؛ آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ج22، ص128.
- ↑ آقابزرگ تهرانی، الکواکب المنتشره، صص283-282.
- ↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص335-334.
- ↑ قزوینی، تتمیم امل الآمل، ص162.
- ↑ قزوینی، تتمیم امل الآمل، ص112.
- ↑ مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد، صص196 - 195؛ مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، ص196.
منابع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.