محمدامين ازل اصفهانی

محمد امین معروف و متخلص به ازل فرزند محمدشفیع مستوفی حسینی مازندرانی، و برادر میرزا مهدی خلف عالم و شاعردر اواخر دوره صفوی بوده و در فضائل از برادرش برتر بود.

معرفی

واله داغستانی مینویسد:

«درسن کوچکتر از برادر جویش و به علو طبع و حسن طویت از همگان در پیش بوده. در سخن سنجی و سلامت کلام طبعش قدرت تمام داشت. صحبتش مخصوص خواص طلبه و ارباب کمال می بود و اکثر اوقات شریف را منزویانه می گذراند.»

اين بيت از اشعار اوست:

شنیدم از زبان شمع و روشن گشت بر من هم

که یک شب اختلاط خلق جان گدازد و تن هم

وفات

محمدامین ازل سرانجام در ایام محاصره اصفهان توسط افغانها در سال 1135ق فوت و در کنار برادرش در تکیه میر فندرسکی به خاک سپرده شد. سنگ مزار وی از بین رفته است.

منابع

• مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
• مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394.
• بهشتی نژاد،محمدعلی ،کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان، پویان مهر، ۱۳۹۱.