این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

سید محمد‌شفیع مستوفی حسینی مازندرانی

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو

سید محمد شفیع مستوفی حسینی مازندرانی اصفهانی، عالم فاضل و ادیب شاعر و از دانشمندان و سخن سرایان قرن یازدهم هجری است.[۱]

زندگینامه

وی از سادات علاقه بند مازندران بوده و در اصفهان به تحصیل علم و ادب پرداخته است. در اوایل حال مُشِرف باغات سلطنتی بوده و کم کم به مقامات بالاتر دست یافته و عاقبت مستوفی الممالک موقوفات دولت صفویّه شد. پس از آنکه میرزا مهدی اعتمادالدّوله، به صدارت رسید، او از آن منصب عزل شده و در منزل عزلت گزید و به تحقیق و تألیف و مصاحبت با دانشمندان و شعراء پرداخت. در اغلب علوم چون کلام، تاریخ و ادبیات مهارت داشته است. گاهی شعر نیز می سرود. این بیت از اوست:

سوخت ما را ز آشنایی هر که بزم افروز شدآفت پروانه باشد شمع چون روشن شود[۲]

آثار

کتاب‌های زیر از اوست:

  1. «بحرالفوائد و عقد الفرائد» به فارسی، در علم تاریخ از اوست که آن را به نام شاه عباس دوّم نوشته و در 5 جلد آن را به پایان رسانیده است. نسخه های فراوانی از این کتاب در کتابخانه ها موجود است. این کتاب هنوز به طبع نرسیده است.[۳]
  2. «نسب نامه» که در سال 1090ق به نام شاه سلیمان صفوی آن را تألیف کرده و نسخه ای از آن در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است.[۴]

وفات

وی سرانجام در سال 1095ق وفات یافت.[۵][۶]

پانویس

  1. مدیریت خدمات آرشیو، فهرست وزیری، ج1، ص336؛ مرعشی نجفی، فهرست مرعشی، ج11، ص301 و ج19، ص43.
  2. نصرآبادی، تذکره نصرآبادی، ج1، صص 99-100.
  3. مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص699؛ آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ج3، ص44؛ آقابزرگ طهرانی، الرّوضه النّضره، ص263.
  4. دانش‌پژوه، فهرست مرکزی دانشگاه تهران، ج16، ص58؛ منزوی، فهرستواره کتابهای فارسی، ج2، ص1094.
  5. حسینی اشکوری، فهرست احیاء، ج6، صص114 و 124 و ج7، ص13۱؛ منزوی، فهرستواره کتابهای فارسی، ج1، ص567.
  6. مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، صص394-395.

منبع

  • بهشتی نژاد، محمدعلی، شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان، پویان مهر، 1391.