سید محمد بن محمد‌حسن شریف ونکی سمیرمی

سید محمد شریف ونکی سمیرمی (تقوی) بن سید محمد حسن بن حسین بن سید علی بن سید محسن بن سید شاه حسین بن سید زبیر موسوی، عالم فاضل، فقیه جامع و مجتهد بارع.از علمای قرن چهاردهم هجری است.

زندگینامه

وی در سال 1270ق در قریه «وَنَک» از توابع سمیرم متولد شده و پس از تحصیل مقدمات به اصفهان آمده از محضر حاج شیخ محمد باقر نجفی مسجدشاهی و حاج میرزا بدیع درب امامی و دیگران بهره گرفت. [او در اصفهان همدرس مرجع عالیقدر شیعه آقا سید محمد کاظم طباطبایی یزدی بود] سپس به عتبات عالیات مهاجرت فرموده و در نجف در درس حضرات آیات ملا محمد فاضل ایروانی، شیخ لطف اللّه ماندرانی، حاج میرزا حبیب اللّه رشتی، سید حسین کوه کمری و میرزا حسن شیرازی (میرزای بزرگ) حاضر شده و پس از آن در کربلا در درس شیخ زین العابدین مازندرانی شرکت کرد.

او پس از نائل شدن به اجتهاد به تدریس پرداخت اما به علت بیماری به شیراز آمده و به ترویج دین و تألیف و تدریس مشغول شده و به هنگام آغاز جنبش مشروطیت، او که مانند رفیق و همدرس خود سید محمد کاظم یزدی مخالف مشروطیت بود به ناچار از شیراز به طهران رفت و پس از به دار کشیده شدن و شهادت شیخ فضل اللّه نوری به دست فاتحان طهران، راهی نجف شده و درباره مشروطیت با آخوند خراسانی به گفتگو پرداخت. بعد از آن مدتی در شیراز و اصفهان بود.. فرزندان و نوادگان او در طهران و شاهرضا ساکن بوده اند.

آثار

کتب زیر از تألیفات ایشان است:

1. «تبصره النّاظرین»
2. «تذکره المسلمین» در امر به معروف و نهی از منکر
3. «رساله در ردّ وهابیه»
4. «رساله عملیّه»
5. «رساله نفلیه» در نوافل
6. «فقه» یک دوره در چندین مُجَلَّد که در شیراز، طهران و اصفهان به طبع رسیده است.
7. «قانون الهی» در شیراز چاپ شده است.
8. «کشف البیان فی تربیه الانسان»
9. «کشف المرام فی قانون الاسلام»
10. «مرآت الاصول» در اصول
11. «النّاسخ و المنسوخ»
12. «نسیم سحر»
13. «هدایه المسترشدین»

وفات

عاقبت وی به طهران رفته و در 28 رمضان المبارک 1352ق وفات یافت و جنازه به قم حمل و در مرقد جناب موسی مُبَرقع مدفون شد.

منبع

• مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.