سید شفیع شوشتری

آقا سید شفیع موسوی جزائری شوشتری فرزند سید محمد بن سید عبدالکریم بن جواد بن سید عبداللّه بن سید نورالدین علی بن سید نعمت اللّه، عالم فاضل صالح از علمای قرن سیزدهم هجری است. وی از نوادگان محدث معروف سید نعمت الله جزائری است.

زندگی نامه

ولادت

سید محمدشفیع شوشتری در سال 1211ق در شوشتر متولد شد. اجدادش از علما و فقهای بزرگ عصر خود بودند و پدرش، سید محمد از علما و فقها و مردی صوفی مشرب بود.

تحصیلات

وی در 20 سالگی به اصفهان آمده نزد جمعی از فضلاء و علماء خصوصا حاج محمد ابراهیم کلباسی به تحصیل پرداخت و در علوم مختلف خصوصا فقه و حدیث و رجال مهارتی به سزا یافت. وی در علم رجال تبحری کافی و تتبعی وافی داشته، چنان که هر جا در تألیفش نام یکی از رجال و روات برده شده، شرحی و تحقیقی درباره او نوشته است.

سید علی جناب می نویسد:

«روزگار آقا سید محمد شفیع با کمال تنگدستی سپری شد».

در مکارم الآثار آمده که:

« پس از اینکه به وسایط بعضی از بزرگان، اهل و عیال به هم رسانید. چندی در خانه اجاره یی به سر برد و سپس به واسطه غیرت عیال که همسایه بی صدا وارد می شد، سخت متأثر گردیده و در اثر این تأثر چند کس از مردمان خیرخواه وجهی تعیین و خانه ای برای او خریدند.

اساتید

وی به مدت بیست سال به تدریس پرداخت و از اساتید بزرگی بهره برد از جمله:

1. سید شفتی
2. حاج محمد ابراهیم کرباسی . وی از حاجی کرباسی اجازه اجتهاد دریافت کرد و پس از نیل به کمالات علمی به درس و بحث و تحقیق و تألیف پرداخت.

فرزندان

فرزندش سید محمد شوشتری نیز از علمای اصفهان بوده است و در تکیه شهشهانی دفن شده است.

آثار و فعالیت ها

آثار

کتب زیر از تألیفات اوست:

1. «حاشیه بر نقد الرّجال»
2. «رساله ای در منجزات مریض»
3. «کشف الریاض» (یا «حاشیه بر ریاض المسائل»
4. تحقیقات پراکنده در نحو، فقه و غیره.

تحقیقات متفرقه در نحو و فقه و رجال که اغلب آن را در حواشی کتب رجالی به خط زیبای خویش نوشته است.

او همچنین دارای طبع شعری هم بوده که از آن جمله شعر دوازده امام وی است.

وی همچنین کتابخانه ای با اهمیت داشته که در پشت اوایل و اواخر بسیاری از کتاب های آن به خط وی و فرزندش سید محمد، مطالب مفید ی آمده است. از آن جمله، تاریخ فوت بعضی از علماء قرن سیزدهم و اوائل قرن چهاردهم است که معلم حبیب آبادی در کتابش از آنها استفاده نموده است.

فعالیت ها

وی در محله شهشهان ساکن بوده و عمر خود را به تدریس و اقامه جماعت و تألیف و تصنیف گذرانیده است

وفات

وی سرانجام در روز 21 ذیحجه الحرام 1274ق وفات یافته و در صحن تکیه خوانساری ها مدفون شد.

منابع

• مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
• مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.