این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
سید جلالالدین بن مسیح چهارسوقی روضاتی
آقا میرزا جلال الدّین روضاتی(۱۲۸۳ق-۱۳۶۰ق) ابن آقا میرزا مسیح بن میرزا محمّد باقر موسوی چهارسوقی (صاحب روضات الجنات)، عالم فاضل بود.
زندگی نامه
سید جلال الدین روضاتی در شب پنج شنبه 21 صفر در سال ۱۲۸۳ق در اصفهان متولّد شد.
او عالمی وارسته و بی ریا و زاهد و تارک دنیا بود. در سال ۱۳۵۶ق فرزند برومندش آقا میرزا محمّد هاشم در شط کوفه غرق شد و پدر را غریق محنت و درد جانکاه فراق نمود.
تحصیلات
وی در خدمت پدر و عمّ بزگوارش [و برخی از علمای اصفهان] به تحصیل پرداخته و به مراتب عالی علم و فضیلت نائل شد و [از جدّ عالی مقام خود صاحب روضات و برادر ایشان میرزا هاشم چهارسوقی اجازه روایت و از سیّد ابوالحسن مدیسه ای اصفهانی مرجع عالیقدر تقلید اجازه در امور حسبیه دریافت نمود.
آثار و فعالیت ها
آثار
وی کتابخانهای نفیس و ممتاز داشت که پس از فوت، تعداد زیادی از کتابها فروخته شد. آن گاه که روضات الجنات برای نخستین بار چاپ شد، مبادرت به تصحیح نسخهه آن نموده که در چندین موضع، خط او به یادگار مانده است. وی مورد توجه و علاقه خاص صاحب روضات بوده است.
کتابی نیز با نام «مکائد الشیطان»در سال 1306 به خط خود نوشته است که دارای 160 برگ و مرتب بر 31 مجلس؛ ولی نام مؤلف در آن نیست. نوه اش جناب آقای سید محمدعلی روضاتی در این باره می نویسد: « شاید اصل تألیف از دیگری است مقصود اصلی از نگارش اینگونه کتب همانا بیان کید و مکر شیطان و نفس امارة انسان و پند و اندرزهای اخلاقی و موعظه و ارشاد مردم و دعوت به حق و ترک هواپرستی است با یاد برخی قصص و حکایات» [۱]همچنین در مجلد 16 فهرست کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی در مجموعه شماره6076 رساله ایی با نام «ارث الخیار» موجود است که تعدادی از فقیهان به سؤالی در این مورد جواب داده اند. که از آ« جمله سید جلال الدین است.[۲] گفتنی است که وی انواع خطوط، خصوصا نسخ را خوش میدنوشته است.[۳]
فعالیت ها
آقا سید جلال الدین همچون پدران و الاتبارش، به اقامه جماعت و بیان احکام و ارشاد مردم نیز اشتغال داشته است. او که در این جهان با مصائب فراوان و امراض جانکاه دست به گریبان بوده، اوقات خود را به عبادت و اقامه جماعت و بیان احکام و مطالعه کتب و نوشتن رسائل و مجامیع و تفقد احوال و معاشرت با یگانه برادر جان و با چهار خواهر گرامی و فرزندان و دیگر اقارب و ارحام و علما و دانشمندان میگذرانید . وی اکثر ایام عمر را به مطالعه و تحقیق و تتبع می گذراند و از کتب بسیار نفیس و ممتازی که در کتابخانه شخصی خود داشت، استفادههای بسیاری برد. به سبب همین تتبع زیاد، یک رشته مطالب منبری در چندین مجلد و مجموعه کوچک و بزرگ به عنوان مجالس، نوشت و در هر مجلسی، پیرامون یک آیه، از آیات اعتقادی و فروع، به بحث و تحقیق پرداخته است.[۴]
وفات
وی بعد از فوت فرزند به امراض گوناگون مبتلا شده و عاقبت در بیمارستان بستری شده و تن به عمل جرّاحی داده و دو روز بعد از عمل] در 16 رمضان 1360ق وفات یافته و پیکرش به تخت فولاد حمل و در بقعه نیای بزرگوارش صاحب روضات در تخت فولاد مدفون گردید.[۵]
مرحوم میرزا حسن چهارسوقی مادّه تاریخ وفات او را چنین سروده است:
یکی آمد برون و گفت چنین | «شد بخلد برین جلال الدّین» |
پانویس
- ↑ روضاتی، پاورقی های مکارم، ج7 ،ص2497 .
- ↑ حسینی، ج16 ، فهرست کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، ص79 .
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۳۵۶؛ روضاتی، زندگانی آیت اللَّه چهارسوقی، صص 16 - 17؛ معلم حبیب آباغدی، مکارم الآثار، ج7، صص 2503-2493؛ مهدوی، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص207؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص345؛ مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص79.
- ↑ روضاتی، زندگانی آیت اللَّه روضاتی، ص17؛ روضاتی، مقدمه مناهج المعارف، ص285.
- ↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج2، صص51-53.
منابع
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.
- مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶