این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
میر ابوالقاسم مدرس خاتون‌آبادی
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
 | |
| اطلاعات فردی و علمی | |
|---|---|
| نام کامل | میرزا ابوالقاسم مدرس خاتون آبادی |
| زادروز | 1157قمری |
| تاریخ وفات | 1202قمری |
| مدفن | حرم امیرالمومنین علی (ع) |
| اساتید | ملّا اسماعیل خواجویی،آقا محمّد بیدآبادی و ... |
| شاگردان | میرعبدالباقی امام‌جمعه، ملّا علی نوری و ... |
| آثار | تعلیقات بر تهذیب، تعلیقات بر استبصار، تفسیر قرآن مجید و ... |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| اجتماعی | ائمه جماعت، مدرس |
میرزا ابوالقاسم مدرّس خاتون‌آبادی(1157ق-1202ق) عالم فاضل کامل، حکیم، فیلسوف و متکلّم در اواخر قرن دوازده هجری بوده است.[۱]
زندگی نامه
ولادت
میرزا ابوالقاسم مدرّس خاتون‌آبادی فرزند سیّد محمّداسماعیل ملّا باشی بن میرمحمّدباقر حسینی خاتون آبادی در حدود سال 1157 هجری قمری در اصفهان چشم به جهان گشود. خاندان وی همه عالمان دین و از مدرّسین مدرسه چهارباغ بودند.
تحصیلات
مرحوم مدرّس خاتون‌آبادی در اصفهان و نجف، علوم عقلی و نقلی را فراگرفت. او در معقول و منقول، استاد مسلّم زمان خود بوده، خصوصا در تدریس شرح دروس آقاحسین خوانساری مهارت به سزایی داشته، و اولین فرد در اصفهان و نیز از خاندان خاتون‌آبادی است که با عنوان «مدرّس» شهرت یافته است. این فقیه فرزانه در علوم مختلف چون فقه، حدیث، تفسیر، اخلاق و کلام، تبحّر داشته است. وی در مدرسه سلطانی چهارباغ اصفهان به تدریس مشغول بوده و قریب سی سال معروفترین مدرّس آن مدرسه، بلکه مدارس اصفهان بوده است.[۲] وی امامت جماعت در مسجد عباسی اصفهان را بر عهده داشت و مورد احترام و تکریم همگان بود
اساتید
برخی از اساتید ایشان عبارتند از حضرات آیات:
- سیّد محمّداسماعیل خاتون‌آبادی
- ملّا اسماعیل خواجویی
- آقا محمّد بیدآبادی
- علّامه سیّد مهدی بحرالعلوم
شاگردان
شاگردان بسیاری از محضر وی بهره بردند که برخی از آنان، عبارتند از حضرات:
- سیّد جعفر ثانی خوانساری
- میرعبدالباقی امام‌جمعه فرزند میرمحمّدحسین
- آخوند ملّا علی نوری
- علّامه سیّد مهدی بحرالعلوم (به مدت چهار سال).
علامه بحرالعلوم، هم استاد مدرّس خاتون‌آبادی است و هم شاگرد وی؛ علّامه، در فقه، حدیث و اصول، استاد وی بوده و در حکمت و کلام، شاگرد ایشان.[۳]
آثار
کتب زیر از تألیفات او است:
- تعلیقات بر کتاب کافی
- تعلیقات بر کتاب من لا یحضره الفقیه
- تعلیقات بر تهذیب
- تعلیقات بر استبصار
- تفسیر قرآن مجید
- حاشیه بر تفسیر کاشی
- شرح نهج البلاغه[۴]
وفات
میرزا ابوالقاسم در ماه ذی‌حجّه سال 1202 قمری به سن پنجاه و هفت سالگی در شهر اصفهان، چشم از جهان فروبست و جنازه‌اش را به نجف اشرف حمل و در جوار امیرمؤمنان علیه‌السلام دفن نمودند.[۵]
پانویس
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان،ج1، ص330.
- ↑ مهدوی، رجال و مشاهیر اصفهان، ص 636؛ کتابی، رجال اصفهان، ص 338؛ قاسمی، شرح مجموعه گل، ص 40.
- ↑ کتابی، رجال اصفهان، صص 339 ـ 338.
- ↑ فانی زن‍وزی، ریاض الجنّه، قسم اوّل از روضه اربعه، صص524و 525؛ ص‍درای‍ی خ‍وی‍ی، آشنای حق، صص33و34؛ م‍ف‍ت‍ون دن‍ب‍ل‍ی، تجربه الاحرار، صص160و 161؛ امین، آقابزرگ طهرانی، اعیان الشّیعه، ج8، ص111 و ج9، ص507 و ج1، صص50 51؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص184؛ مهدوی، زندگی نامه علاّمه مجلسی، ج1، ص327؛ حبیب آبادی، مکارم الآثار، ج1، صص66 و 131 132؛ مدرس، ریحانه الادب، ج5، ص266.
- ↑ قاسمی، شرح مجموعه گل، ص 40.
منابع
- مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386.
- قاسمی، رحیم، شرح مجموعه گل: مشاهیر مدفون در تکیه سیدالعراقین تخت فولاد اصفهان، اصفهان، انتشارات کانون پژوهش، زمستان 1390.