سيدحسن بن سيد مهدی موسوی دهسرخی اصفهانی

سیّد حسن بن سیّد مهدی بن سیّد اسداللَّه دهسرخی، عالم فاضل اصفهانی است.^[۱]

معرفی

او در سال 1341ق در اصفهان متولّد شده و در مدرسه کاسه گران و مدرسه صدر نزد شیخ محمدعلی معلم حبیب آبادی و شیخ عباسعلی ادیب تحصیل نمود. سپس به قم رفته، مکاسب را نزد آیت اللَّه العظمی مرعشی نجفی و رسائل را نزد شیخ اسداللَّه صفر نوراللهی نجف آبادی و کفایه را نزد سیّد محمّد باقر سلطانی بروجردی و میرزامحمّد مجاهدی تبریزی آموخت و مدت کوتاهی نیز در درس خارج آیت اللَّه بروجردی شرکت کرد. در سال 1376ق به خواهش مردم محله سلطنت آباد تهران، به آنجا رفته و به اقامه جماعت و نشر معارف اسلامی پرداخت.

از تألیفات اوست:

1. کودکان سخنور

2. تاریخ مختصر انبیاء و ائمه علیهم السلام

3. چهل حدیث^[۲]

سرانجام پنج شنبه 28 شعبان 1414ق در تهران وفات یافته و جنازه‌اش به قم منتقل شد و در قبرستان وادی السلام مدفون شد.

مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.