جلال‌الدین بن جعفر جعفری کوهپایه‌‌ای اصفهانی

جلال الدین جعفری کوهپائی(۱۲۹۹ش-۱۳۷۵ش) فرزند ملاجعفر بن ملّا طاهر قهپایه ای اصفهانی، عالم فاضل بود.

معرفی

وی در سال ۱۲۹۹ش در کوهپایه اصفهان متولّد شد. تحصیلاتش در حوزه اصفهان و مشهد گذراند. تحصیلات خود را در اصفهان نزد جمعی از علماء از جمله حاج آقا رحیم ارباب انجام داد و در مشهد مقدس به تکمیل تحصیلات خود پرداخت و سالها در آنجا ساکن بود.آنگاه به زادگاه خود بازگشته و نماز جماعت را در مسجد جامع کوهپایه و سپس مسجد طالار اقامه نمود. او عمر خود را به مطالعه و تألیف و ارشاد خلق و تبلیغ دین گذراند. وی طبع شعر داشته و اشعاری نیز از او موجود است.

آثار

این کتابها از اوست که به چاپ رسیده است:

• «راز بقای انقلاب اسلامی»
• «قیام امام حسین (ع)»
• «حجّه البالغه فی اثبات الحجّه»

وفات

سرانجام در ۱۱شوال ۱۴۱۷ق (مطابق ۲ اسفند ۱۳۷۵) وفات یافته و در گلزار شهدای کوهپایه مدفون شد.

منابع

• بهشتی نژاد، محمد علی، شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان: پویان مهر، ۱۳۹۱ش.

• مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.