جعفر بن عبدالله کمره ای اصفهانی

شیخ قوام الدین جعفر فرزند عبداللَّه بن ابراهیم حویزی کمره ای اصفهانی معروف به «شیخ جعفر قاضی»، عالم فاضل محقق، جامع علوم و فنون، استاد علماء زمان و مرجع فتوا و احکام است.

معرفی

ایشان در خدمت علمای اعلام اصفهان آقا حسین خوانساری، ملّامحمّد باقر سبزواری و ملّا محمّد تقی مجلسی تلمذ نموده]و از سیّد صدر الدّین محمّد قمی، میرزا قوام الدّین محمّد سیفی قزوینی، ملّا محمّد تقی مجلسی، ملّا محمّد اکمل اصفهانی و حاج محمّد اردبیلی روایت می‌نماید.] در سال 1098ه.ق از طرف شاه سلیمان صفوی به منصب قاضی اصفهان منصوب شدهو سپس شیخ الاسلام اصفهان شد. او داماد آقا حسین خوانساری بوده و در اصفهان به تدریس می‌پرداخته و جمع کثیری از فضلاء از درس او استفاده می کرده‌اند.

آثار

این تألیفات از اوست:

1. «رساله در اصول دین» به فارسی

2. «تحفه سلطانی و هدیه مجلس خاقانی» درباره فلسفه، به فارسی، نسخه آن به شماره 12616 در کتابخانه آیت اللَّه العظمی مرعشی نجفی موجود است و در سال 1339ش در تهران به ضمیمه «الرساله الطریفه فی ترجمه العلامه محمّد جعفر القاضی الکمره ای» به چاپ رسیده است.

3. «ذخائر الدّعوات فی تعقیب الصلوات» به فارسی، که نسخه آن به شماره 2417 در کتابخانه مرکز احیاء میراث اسلامی در قم موجود است. ]

4. حاشیه بر «الروضه البهیه فی شرح اللّمعه الدّمشقیّه»

5. حاشیه بر «کفایه المقتصد» محقق سبزواری ]

6. «شرح دعای مکسور و شکستگی»، که نسخه آن به شماره 12652 در کتابخانه آیت اللَّه العظمی مرعشی نجفی موجود است. ]

7. «وجیزه در حکم ولایت وصی بر نکاح صغیر».

[شیخ محمّد علی حزین لاهیجی در طفولیت به همراه پدر به فیض دیدار او نایل شده و شرح حال او را ذکر نموده است اما به اشتباه مدفن او را حائر حسین علیه‌السلام می‌نویسد].

وفات

در سال 1115ه.ق راهی سفر حج شده، در مسیر راه بیمار شده و در دو فرسخی نرسیده به نجف اشرف وفات یافت و ملّا محمدّ فاضل سراب او را تغسیل و تکفین نموده در صحن مطهر علوی جنب مزار علّامه حلّی در نجف اشرف مدفون نمود.

منبع

• مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.