تکیه شیخ زین الدین

تکیه شیخ زین الدین از جمله تکایای از بین رفته در تخت فولاد است که مدفن شیخ زین الدین خوانساری بوده است.

وجه تسمیه

تکیه شیخ زین الدین محل دفن شیخ زین الدین خوانساری بوده است. بر اساس اطلاعات تاریخی، ساختن تکایا در تخت فولاد که از قرن هشتم به بعد شروع شده بود، در زمان صفویه رونق زیادی گرفت. مقبره بابارکن الدین موجود، بنیان اولیه این تکایا به حساب می آمده است. بر همین اساس در دوران صفوی نیز فضاهایی در گورستان تخت فولاد ایجاد شده که علاوه بر نقش آرامگاهی اش، حجره های متعدد اطراف صحنش، مسکن و مأوای اهل تصوف و دراویش تهیدست نیز بوده است. تخت فولاد مجمع تکایای بسیاری شد که تعداد آنها در عهد صفویه به چهارصد عدد می رسید. با حمله افغانها به اصفهان و مدت زمانی که اصفهان در محاصره بوده و حضور مهاجمان در قسمت های جنوبی شهر، مکانهایی از جمله تخت فولاد تا حد زیادی ویران گشت؛ چنانکه بسیاری از تکایای تخت فولاد از بین رفت و رونق اولیه خود را از دست داد.

موقعیت جغرافیایی

تکیه شیخ زین الدین بر اساس گفته سید مصلح الدین مهدوی بین تکیه میر فندرسکی و غسالخانه در ضلع شمالی کوچه واله قرار داشته است.

وی همچنین می نویسد:

«تا حدود چهل و پنج سال قبل، سنگهای قبور مؤمنین که در داخل دیوار یکی از باغهای آن حدود بود، مشاهده گردید. بعداً در طول زمان در اثر تغییر وضع باغات این سنگها نیز از بین رفت»

مشاهیر مدفون

از مدفونان این تکیه شیخ زین الدین خوانساری از علمای اصفهان و همچنین سید علی مشتاق از ادبا و شعرای معروف اصفهان (متوفی 1171ق) هستند.

منبع

• مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1391.