سید مصطفی مؤید الاطباء حسینی

سید مصطفی موید الاطباء حسینی

سید مصطفى مؤیدالأطبا حسینی، از اطباء حاذق و با تقوا و مشهور اصفهان بود.وى مردى متدین، با تقوا و دائم الذکر بود.

زندگی نامه

مؤیدالأطبا از شاگردان پدر خود و حاج میرزا محمدباقر حکیم باشى و خود طبیبى بسیار حاذق بود. لقب «مؤیدالأطبا» از طرف ظل السلطان به او عطا شده بود و تمام علما و شخصیت هاى بزرگ اصفهان و حومه به او مراجعه مى کردند. وی مردی با تقوا بود و تمام مستحبات را انجام مى داد ، به تلاوت قرآن و انجام نوافل و حضور در نماز جماعت اهتمام فراوان داشت.

خاندان

وى از سادات میردامادى و اعقاب پسرى علا مه میر سید احمد علوى عاملى(شاگرد و داماد سید محمدباقر میرداماد) بود و سلسله نسب او چنین است:

سید مصطفى بن سید محمدتقى بن سید محمدرضا بن سید عبدالله بن سید محمدرحیم بن سید مرتضى بن میر محمداشرف بن میر عبدالحسیب بن میر سید احمد علوى.

پدرش میرزا محمدتقى طبیب، داراى سه فرزند ذکور به نام هاى: سید محمدرضا، سید عبدالله و سید مصطفى بود.

سید محمدرضا داماد عالم جلیل میرزا فتح الله درب امامى و پدر شاعر توانا سید على بدیع زادگان متخلص به «هور» بود.

فرزندان

وى داراى پنج فرزند ذکور بود که دو نفر از آنان (سید تقى و آقا فخرالدین) از دختر میرزا محمدعلى علاقه بند پدر حسام الواعظین بودند. همچنین ایشان داراى پنج دختر بود که یکى از آنان همسر میرزا اسدالله اشرفى پدر چهارمین شهید محراب، آیت الله میرزا عطاءالله اشرفى اصفهانى بود. یکى از فرزندانش دکتر سید حسین مؤیدى، متولد سال 1278ش پزشکى متدین و با تقوا و مورد توجه عام و خاص و در اخلاق و رفتار و محبت و وداد کم نظیر بود. وى در 11 دی ماه 1361ش وفات یافت و در تکیه زنجانى مدفون گردید. سید مجتبى کیوان ماده تاریخ وفاتش را چنین گفته است:

کیوان به سال رحلت آن سید شریف

گفتا: پزشک حاذق صادق مؤیدى

فرزند دیگر ایشان آقا فخرالدین مؤیدى، متولد 1304ش، از دبیران فاضل و متدین اصفهان است که از سال 1325 تا 1340ش در آموزش و پرورش خدمت کرده و سپس با کسب اجازه از حاج آقا رحیم ارباب، به شهردارى منتقل شده و تا سال 1365ش در آن جا خدمت نموده است. همچنین وى و برادرش سید تقى مؤیدى آموزشگاه فرهنگى «مؤید» را در سال 1329ش تأسیس کرده و تا سال 1347ش در آن به خدمات فرهنگى اشتغال داشتند. 

وفات

سید مصطفی مؤیدالأطبا در 22 بهمن 1332ش در حدود نود سالگى وفات یافت و در صحن تکیه سیدالعراقین، در جوار شیخ محمدرضا حسام الواعظین (برادر همسرش) مدفون گردید.                                              

منبع

• مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394.