سید محمدحسین بن محمود رجایی حسینی اصفهانی

سیّد محمّدحسین رجائی ابن آقا سیّد محمود بن جواد حسینی اصفهانی، عالمی فاضل و محقق بوده است .

زندگی نامه

وی در سال 1297ق در اصفهان متولّد شد و نزد علمای اصفهان همچون شیخ محمّدعلی نجفی مسجد شاهی و سیّد محمّدباقر درچه ای، آقانجفی و دیگران کسب فیض نمود و از اساتید خود موفق به اخذ اجازه اجتهاد گردید و به انجام مسؤولیت های اجتماعی و تبلیغ دین و حل مشکلات شرعی مردم مشغول شد. او مردی منضبط و منظم بود و اوقات خود را صرف عبادت و مطالعه و تدریس و تألیف و پاسخگویی به مراجعات مردم می کرد.

آثار

کتب زیرا از تألیفات اوست:

1. «اجتماع الامر و النّهی»

2. «الاجزاء»

3. «الادلّه العقلیّه»

4. «الاوامر»

5. «تداخل الاسباب»

6. «التّرتُّب»

7. «التّعادل و التّراجیح»

8. «تقریر ابحاث المسجد شاهی»

9. «حاشیه فرائد الاصول»

10. «الخلل»

11. «دلاله النّهی علی فساد المنهی عنه»

12. «الصّحیح و الاعم»

13. «قاعده الفراغ و التّجاوز»

14. «مسأله الضّد»

15. «مقدمه الواجب»

16. «نیّه الصّوم»

17. «الوضع»

وفات

او در سال 1342ق سفری به عتبات عالیات نمود که در نجف اشرف به بیماری گرفتار شده و در راه بازگشت به ایران در کرمانشاه وفات یافت و جسدش را در مقبره ای پشت مقبره آقا محمّدعلی کرمانشاهی در کرمانشاه مدفون ساختند .

منبع

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.