این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
محمدعلی نجفی اصفهانی
حاج شیخ محمّدعلی نجفی مسجدشاهی معروف به «ثقة الاسلام» فرزند حاج شیخ محمّدباقر نجفی بن شیخ محمّدتقی رازی (صاحب هدایة المسترشدین) عالم فاضل زاهد و فقیه مجتهد اصولی از مشاهیر علماء و فقهاء و مدرسین اصفهان در قرن سیزدهم و اوایل قرن چهاردهم هجری است.
معرفی
مادرش دختر سیّد صدرالدّین عاملی بوده و بدین جهت از طرف پدر و مادر هر دو، نواده شیخ جعفر کبیر است.
در ربیع الاوّل 1271ق در اصفهان متولّد شده و مقدّمات علوم و قسمتی از سطح و خارج را نزد پدر دانشمند خود و جمعی دیگر از بزرگان فراگرفت و در سال 1288ق رهسپار نجف اشرف گردیده و در آن ارض اقدس نزد حضرات آیات حاج میرزا حبیب الله رشتی، شیخ راضی نجفی و شیخ مهدی کاشف الغطاء به کسب علوم و معارف پرداخته و سپس به سامراء رفته و نزد مرجع عالیقدر شیعه میرزا محمّدحسن شیرازی به تکمیل تحصیلات خود مشغول شد.
او پس از وصول به مقام اجتهاد به اصفهان مراجعت نموده و در مسجدشاه و مدرسه عربان به تدریس مشغول شد.
میرزا حسن خان جابری در «تاریخ اصفهان و ری» درباره او گوید: اَعقَل و اَکمَل آقایان مسجد شاه بوده و به کارهای خوب اقدام نمود. یکی دادن سالی هزار تومان به دولت عوض مالیات قهوه خانه های اصفهان و بستن آن انجمن مفاسد و کارخانه اتلاف مال و جان و حال و وقت و شرافت و آسایش مردم را. دوم: جلوگیری از خیالات سطحی برادرش آقای حاج شیخ نورالله»! مرحوم جابری منظور از خیالات سطحی را بیان نمی کند.
مرحوم ثقة الاسلام همراه دو برادر دیگر خود آقانجفی و حاج آقا نورالله در مبارزه با سلطه بیگانگان و مقابله با منحرفین از اسلام و طرفداران فرقه ضالّه غیور و کوشا بوده است.
آثار
کتب زیر از تألیفات اوست:
1. «رساله در اصول دین و اخلاق» مطبوع در سال 1297ق
2. «حواشی بر ارشاد الاذهان» مطبوع در سال 1390ش به همراه ترجمه ارشاد الاذهان پسرش حاج شیخ مهدی
3. «حواشی بر مجمع المسائل» مطبوع در سال 1323ق
4. «حواشی بر سراج العوام و مشکوة الظلام» تألیف: میرزا احمد بن محمّدعلی واعظ اصفهانی، مطبوع
5. «رساله در کیفیت نماز شب و استخاره نماز جناب جعفر طیّار» مطبوع در سال 1311ق
6. «رساله در معاصی کبیره» به فارسی، مطبوع
7. «رساله در مناسک حج» به فارسی، مطبوع
8. «رساله در ولایات» به عربی، مطبوع.
وفات
او سرانجام در شب سه شنبه 4 شعبان المعظّم سال 1318ق در اصفهان وفات یافته و جنازه به نجف اشرف حمل و در یکی از اطاق های حرم مطهر حضرت علی علیه السلام جنب برادر خود شیخ محمّدحسین نجفی مدفون گردید.
مرحوم حاج میرزا حسن خان جابری انصاری در تاریخ وفات او گوید: «ثقة الاسلام آوی بالجنان»
و ملاّ عبدالجواد خطیب ضمن مرثیه ای گوید:
| تاریخ این مصیبت جانسوز گفت آه | اسلام را پدید شده ثلمه عجب |
پانویس
- ↑ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 427-429؛ تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج3، صص 109-132؛ ترجمه ارشاد الأذهان: مقدمه، به قلم فرزندش آیة الله حاج شیخ مهدی نجفی؛ مکارم الآثار، ج6، صص 1973-1976؛ نقباء البشر، ج4، ص1348؛ الذریعه، ج11، صص 4 و 87؛ ج17، ص259؛ ج18، ص305 و ج25، ص142؛ المآثر و الآثار (چهل سال تاریخ ایران) ، ج1، ص228.
- ↑ مصلح الدین مهدوی، اعلام اصفهان، ج 4 ، ص 739- 741.
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.