این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
فاضل اصفهانی
ابوالفضل بهاءالدین محمد بن تاج‌الدین حسن بن محمد اصفهانی معروف به فاضل هندی(۱۰۶۲-۱۱۳۱ق) از عالمان شیعه در قرن۱۱ و ۱۲ق و از شخصیت‌های دوره صفویه است. اثر مشهور او در فقه، کتاب کشف اللثام است.
زندگی‌نامه
او در سال ۱۰۶۲ق متولد شد[۱]
فاضل هندی با مادر میرزا کمال‌الدین احمد بن کمال‌الدین حسین از سلسله خاندان مجلسی ازدواج کرد و از این رو با علامه مجلسی قرابت دارد.[۲]
تنها پسر فاضل هندی، محمدتقی بود. از قول جامع دیوانِ سید نصرالله حائری درباره محمد تقی آمده است:
- «خورشید آسمان فضل و دانش و قطب دایره کمال، مولی محمد تقی بن فاضل هندی با سید نصر الله مکاتبه داشته است. وی در پاسخ به نامه ای از سوی محمدتقی فرزند فاضل هندی که از او خواسته به دیدارش برود؛ اشعاری را در فضیلت مولی محمدتقی سروده است و برای وی ارسال داشته و از پسر فاضل هندی جواب خواسته است.»[۳]
| یا أیها المولی التقی الذی | لسانه ما زال یروی الصواب | |
| یا ابن البهائی الذی فضله | کالشمس إذ لا یعتریها سحاب | |
| أهدیت لی رقعة عزّ غدت | فی حسنها تشبه عصر الشباب | |
| فیها شراب رائق قد صفا | و فی رقاع الغیر أضحی سراب |
او ملقب به «بهاءالدین» بود و به «فاضل هندی» و «فاضل اصفهانی» نیز شهرت داشته است[۱] و گاهی به جهت تألیف کتاب کشف اللثام، به «کاشف اللثام» هم نامیده می‌گردد.کشف اللثام شرح بر کتاب فقهی معروف علامه حلی به نام قواعد الاحکام است.
علت اشتهار به فاضل هندی
شیخ محمد در اوایل جوانی به همراه پدرش سفری به هند داشته و پس از آن به فاضل هندی شهرت یافت. گفته شده وی از این عنوان شادمان نبود.
درباره جایگاه و مقام علمی فاضل هندی نقل شده که وی در سن ۱۳ سالگی و قبل از بلوغ، به درجه اجتهاد رسیده و خود در این‌باره می‌گوید:
- «من فارغ از علوم عقلی و نقلی شدم در حالی که سیزده سالگی‌ام به پایان نرسیده بود و شروع به نوشتن کتاب‌هایم کردم در زمانی که یازده ساله نبودم.»[۴]
- «من فارغ از علوم عقلی و نقلی شدم در حالی که سیزده سالگی‌ام به پایان نرسیده بود و شروع به نوشتن کتاب‌هایم کردم در زمانی که یازده ساله نبودم.»[۴]
فاضل هندی در ۱۶ سالگی موفق شد شفای بوعلی را تلخیص کند، گرچه این نسخه سوخت و از میان رفت. فاضل در ۲۲ سالگی، بار دیگر به تلخیص شفا پرداخت.
وی از علمای سرشناس اصفهان بود و در زمانی که دو منصب «ملاباشی» و «شیخ الاسلامی» بین علما رواج داشت، وی به «مجتهد» و «صاحب فتوا» مشهور بود...مرجعیت فاضل هندی پس از وفات مجلسی دوم (۱۱۱۰ق) و درگذشت آقا جمال خوانساری (۱۱۲۵ق) فراگیر شد.[۴]
سید جلال‌الدین آشتیانی درباره مقام علمی فاضل هندی، چنین می‌گوید:
«من در زمان گذشته، عبارتی از شخصی که در اواخر صفویه می‌زیسته است دیدم که چنین نوشته است: در مدرسه، صبیّ مُراهقی (پسر نزدیک به بلوغ) را دیدم که در مباحث علمی، ماهر و واجد مقام عالی در علوم عصر (روز) بود و آثار نبوغ از ناصیه (پیشانی) او آشکار بود. از نسبش پرسیدم، گفتند: او فرزند ملاتاج و نامش بهاء الدین محمد است.»
اساتید
بنابر آنچه از آثار فاضل هندی بدست می‌آید نشان از پرورش یافتن او در محضر اساتید بزرگی بوده اما در این باره چیزی به دست نمی‌آید جز دو نفر:
- پدرش ملا تاج‌الدین حسن اصفهانی معروف به ملا تاجا از علمای بنام اصفهان متوفای ۱۰۹۸ق اولین استادش بوده است.
- علامه مجلسی.
شاگردان
- احمد بن حسین حلی
- سید محمد علی کشمیری
- میرناصرالدین احمد مختاری سبزواری
- میرزا بهاءالدین محمد مختاری
- میرزا عبدالله افندی
- ملا اسماعیل خواجویی
- [شیخ محمد جزایری تستری
- ملا عبدالکریم بن محمدهادی طبسی
- شیخ علی‌اکبر بن محمد صالح حسنی لاریجانی
- شیخ محمد صالح کزازی قمی
- سید صدرالدین محمد حسینی
- شیخ محمدتقی اصفهانی معروف به ملا تقیا.
آثار و تألیفات
در برخی از آثار فاضل هندی آمده است که وی دارای ۸۰ تألیف بوده و در برخی موارد تا ۱۵۰ کتاب ذکر گردیده که همگی درباره موضوعات مختلف علوم اسلامی است.
- کشف اللثام و الابهام عن قواعد الاحکام.
- المناهج السویه فی شرح الروضة البهیه.
- مُنیة الحریص علی فهم شرح التلخیص.
- التنصیص علی معانی التّمحیص.
- الزهره فی مناسک الحج و العمره.
- احالة النظر فی القضاء و القدر.
- تفسیر قرآن فاضل هندی.
- الزُبدة فی اصول الدین.
- الحور البریعه فی الاصول الشریعه.
- شرح الدرة البریعه فی علم اصول الشریعه.
- خلاصة المنطق.
- الحاشیه علی المواقف.
- الاحتیاطات اللازمة
- عون اخوان الصفا علی فهم کتاب الشفاء
- اثبات الواجب فی اثبات الواجب.
- ...
کتابخانه فاضل هندی
تنکابنی در قصص العلماء نقل می‌کند که فاضل هندی در نهایت فقر زندگی می‌کرده و با نوشتن و استنساخ کتب، روزی می‌گذرانده است؛ ازاین رو توانست نسخه‌های منحصر به فردی از آثار پیشینیان را در کتابخانه شخصی‌اش جمع کند.
شماری از کتاب‌هایی که در کتابخانه فاضل هندی وجود داشت، عبارتند از:
الجمل و الانتصار، المزار للشهید، حاشیه علی القواعد، رساله فی جواز السفر، اللوامع و المقدادیات، الغنیه فی العلوم، الشامیات و البحریات لابن فهد حلّی، المسائل الغرویه، شرح نهج المسترشدین، شرح الارشاد لابن المصنف، اجوبة المسائل المختلفه للشیخ علی، مناهج الیقین فی اصول الدین، رسالة ایضاح الاشتباه فی اسماء الرواة و اسامی الرجال، مجلی مرآة المنجلی فی علم الکلام، قواعد ابن میثم، فرج بعد الشدّه للتنوخی، ترجمه تورات، الانوار البدریه، نثر اللآلی و تفسیر بلابل القلاقل. [۵]
وفات
وی سرانجام در شب شنبه بیست و پنجم رمضان در سال ۱۱۳۱ق درگذشت[۶] و پیکرش در قبرستان تخت فولاد اصفهان در تکیه فاضل هندی بالاتر از قبر اسماعیل بن محمد حسین مازندرانی مشهور به ملا اسماعیل خواجوئی مدفون گشت، و چون قبر ملا محمد فضل، معروف به فاضل نایینی در گذشته ۱۲۶۳ق. در کنار مزار او قرار گرفته به همین دلیل، قبر این دو شخصیت علمی در زبان مردم به نام «فاضلان» (دو فاضل) شهرت یافته است.[۷]تاریخ وفات او در منابع مختلف ذکر شده است. آقا بزرگ در طبقات به حسب آنچه که بر سنگ قبر وی حک شده است تاریخ وفات او را ۱۱۳۷ق[۸] و امین، ۱۱۲۶ق ذکر کرده‌اند.[۹] آقا بزرگ در الذریعه ۱۱۳۵ق را نیز احتمال داده است. [۱۰]اما در حاشیه نسخه خطی کشف اللثام که کاتب آن محمدصالح علی اکبر حسنی از شاگردان فاضل هندی بوده است. تاریخ وفات او یکی بار به حروف و یک بار به عدد ۲۵ رمضان ۱۱۳۱ق درج کرده است. این نسخه به شماره ۱۸۴۳۶ در مجلس شورای اسلامی ایران نگهداری می‌شود.[۱۱]
پانویس
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ اصفهانی، کشف اللثام، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۵.
- ↑ اصفهانی، کشف اللثام، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۱۶
- ↑ اصفهانی، کشف اللثام، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۴۱ و ۴۲.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ اصفهانی، کشف اللثام، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۲۶.
- ↑ اصفهانی، کشف اللثام، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۳۶و۳
- ↑ فانی زنوزی، ریاض الجنة، ۱۳۷۸ش، ج۲، ص۲۰۲
- ↑ اصفهانی، کشف اللثام، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۳۹-۴۱
- ↑ طبقات، ص۵۷۵. به نقل از واثقی، یادی از فاضل هندی و تصحیح تاریخ وفات او، ص۱۹۶.
- ↑ امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۶، ص۱۴۰.
- ↑ آقابزرگ، الذریعه، ج۱، ص۲۳۲.
- ↑ واثقی، یادی از فاضل هندی و تصحیح تاریخ وفات او، ۱۳۹۴ش، ص۱۹۶
منابع
- آقابزرگ طهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، اسماعیلیان قم و کتابخانه اسلامیه تهران، ۱۴۰۸ق.
- اصفهانی، فاضل هندی، محمد بن حسن، کشف اللثام و الابهام عن قواعد الاحکام، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۱۶ق.
- امین، سید محسن، اعیان الشیعه، درالتعارف للمطبوعات، بیروت، ۱۴۰۶ق.
- جعفریان، رسول، کتابخانه شخصی فاضل هندی، آینه پژوهش، مرداد و شهریور ۱۳۷۶ - شماره ۴۵.
- فانی زنوزی، محمد حسن بن عبدالرسول، ریاض الجنة، انتشارات کتابخانه آیت الله مرعشی، قم، ۱۳۷۸ش.
- واثقی، حسین، یادی از فاضل هندی و تصحیح تاریخ وفات او، مجله میراث شهاب، سال بیست و یکم، شماره۸۱-۸۲، پاییز و زمستان ۱۳۹۴ش.