این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
سید مصطفی موحد محمدی
سيد مصطفی موحّد محمّدی فرزند سـيّد هاشـم عالم فاضل و خطيب شاعر اصفهانی در قرن چهاردهم قمری است.
معرفی
وی در سال 1328 هجری قمری در اصفهان به دنيا آمد. وی از شاگردان مير سيّد علـی مدرس نجف آبادی و شيخ علی يزدی و سيّد عبداللّه ثقةالاسلام بوده و در علم طـب نيز در نزد ميـرزا ابوالقاسـم ناصـرحكمت تجربـه آموختـه اسـت .
مرحـوم مهـدوی می نويسد:
«وی امام جماعت مسجد مصری بود و در شعر تخلّـص موحّـد را بـرای خود برگزيده بود».
وفات
او در 22 شعبان 1395 مطابق با هشتم شهريور 1354 بر اثر سـانحه ی تصـادف دار فانی را واداع گفت و در تكيه ی آيت اللّه زند كرمانی تخت فولاد مدفون گرديد.
از اشعار اوست كه بر سنگ مزارش حك شده:
| مَــردم در انتظــار و نيامــد نگــار مــن | شايد كـه پـا نهـد ز كـرم بـر مـزار مـن | |
| سر در لحد گذارم و گـريم بـروی خـاك | تـا سـبزه رويـد از مـژهی اشـكبار مـن |
ماده تاريخ وفاتش چنين است:
پانویس
منبع
برگرفته از کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان : معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان،1390.