این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
عبدالرحیم بن محمدرضا کلباسی
عبدالرحیم کلباسی فرزند میرزا محمدرضا بن حاج محمّدابراهیم کلباسی عالم فاضل زاهد از علمای عالیقدر اصفهان در اواخر دوره قاجاریه است.
زندگی‌نامه
او در 9 شعبان 1254ق متولّد شده و کودکی را تحت نظر عمّ بزرگوارش شیخ جعفر طی نموده و در اصفهان از محضر علمای این شهر خصوصا میرزا محمّدباقر چهارسوقی(صاحب روضات) و حاج میرزا محمّدهاشم چهارسوقی بهره گرفت.[۱] او سفری به مشهد مقدس نموده و سه سفر به عتبات عالیات نمود که در سفر سوم هفت سال آنجا به تحصیل مشغول شد.[۲]
اساتید او در عتبات میرزا حبیب اللّه رشتی[۳] ، میرزا حسین خلیلی، ملاّ محمّد ایروانی، ملاّ لطف اللّه مازندرانی حائری، میرزا ابوالقاسم طباطبائی نجفی و شیخ زین العابدین مازندرانی بوده اند[۴]و از برخی از اساتید خود اجازه گرفته است.
سپس به اصفهان مراجعت نموده و به ارشاد مردم پرداخت. او در بیانات منبری تسلط شایانی داشت. اخلاق حمیده و صفات حسنه او مشهور و معروف بود. در باب صله رحم فوق العاده ساعی بود. او خط نسخ را خوش می نوشت و اجزائی از قرآن مجید و کتاب «الفیه» را به خط زیبای خود نوشته بود.
ده سال قبل از فوت، مایملک خود را بین اولاد خود قسمت کرده و ترک دنیا نموده، به حدّاقلّ خوراک و پوشاک اکتفا می نمود.[۵]
آثار
کتب ذیل از اوست:
1. «تعلیقه بر رسائل» شیخ انصاری
2. «تفسیر و معنی قرآن» (در حاشیه قرآن)
3. «رساله در تیمّم» (که شرحی بر مقصد پنجم کتاب جدّش «منهاج الهدایه» است.)
4. «کشف الحجاب» در شرح «خلاصه الحساب» (علاّمه شیخ بهائی که در واقع شرح بر ترجمه فارسی «خلاصه الحساب» شیخ جواد کاظمینی است ولی ادلّه و براهین آن حذف شده است. این شرح در 20 شوال 1283ق به پایان رسیده و به خط مؤلف به شماره 2040 در کتابخانه مرکز احیاء میراث اسلامی در قم موجود است.)
5. «مجموعه ای در اجازات» (خود از علمای اعلام)
6. مجموعه ای در مطالب متفرقه یا «جُنگ»
7. کتابی در «مواعظ»
وفات
وفات او در [عصر پنج شنبه] 9 شعبان 1335ق در سنّ 85 سالگی واقع شده[۶] و از عجایب آن که روز ولادت او هم نهم شعبان بود.[۷]
او در یکی از حجره های تکیه میرزا ابوالمعالی کلباسی در تخت فولاد اصفهان مدفون شد.[۸]بر سنگ مرمر نفیس مزار میرزا عبدالرحیم که به خط ثلث نوشته شده است، این دو بیت در مادّه تاریخ وفات او بر روی سنگ نقر گردیده است:
| عبدالرّحیم در بر ربّ رحیم رفت | زاد معاد خویش ز قلب سلیم برد | |
| دل در میانه آمد و تاریخ فوت شد | عبدالرّحیم سر بجوار رحیم برد[۹][۱۰] |
پانویس
- ↑ خاندان کلباسی، ص215.
- ↑ مکارم الآثار، ج5، ص1454.
- ↑ نقباء البشر، ج3، صص 1103 و 1104.
- ↑ خاندان کلباسی، ص215؛ مشاهیر مزار علاّمه ابوالمعالی کلباسی، ص187
- ↑ ر.ک: التذکره العظیمیه ، ص 309 -317.
- ↑ اشعار زیر بر روی سنگ مزارش آمده است: عبدالرحیم بر در ربّ رحیم رفت زاد معاد خویش ز قلب سلیم برد دل در میانه آمد و تاریخ فوت شد: "عبدالرحیم سر بجوار رحیم برد"
- ↑ قبر زوجه محترمه ایشان هم در کنار اوست، و آن مرحومه علویّه ای زاهده و عابده بوده، نماز شب و مناجات او ترک نمی شده و اثری عجیب در دعاء و نفس و دست ایشان بوده، دعا برای هر مرض به هر صاحب عقیده می دادند شفای آن تخلف نداشت.
- ↑ رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص40؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص626؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص61.
- ↑ مشاهیر مزار علاّمه ابوالمعالی کلباسی، ص190.
- ↑ مهدوی، مصلح الدین،اعلام اصفهان، ج4، ص205و 206
منبع
مهدوی، مصلح الدین،اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.