این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
حیدرعلی بن عزیزالله مجلسی اصفهانی
میرزا حیدرعلی مجلسی، (1146ق-1214ق) فرزند میرزا عزیزاللَّه بن میرا محمّد تقی الماسی بن محمّد کاظم بن عزیزاللَّه بن ملّا محمّد تقی مجلسی، از علمای معروف زمان خود بوده است.
معرفی
وی در سه شنبه 18 رمضان المبارک 1146ق در اصفهان متولّد شده و نزد فضلاء و علمای این شهر تحصیل نموده و از جمله از میر عبدالباقی امام جمعه اجازه دریافت نموده است. در بین سلسله مجلسی به کثرت علم و وفور فضل و احاطه بر انساب خانواده مشهور است.
مادر ملّا حیدرعلی، دختر ملّا صالح بن ملّا عبدالباقی بن ملّا صالح مازندرانی است. خودش نیز دو عیال داشته یکی دختر میرزا ابوطالب بن میرزا محمّدتقی الماسی دختر عم خود و دیگری دختر آقا محمّدهادی بن محمّدعلی بن آقا هادی مترجم.[۱]
آثار
وی را تألیفات چندی است از آن جمله:
1. اجازه کبیره
2. اجازه متوسّطه که جهت میرزا غلامحسین بن محمّد اسماعیل از احفاد مولی صالح مازندرانی مرقوم داشته است.
3. تذکره الانساب که ضمیمه سالنامه دبیرستان فرهنگ اصفهان در سال 1339شمسی به چاپ رسیده است.
4. رساله در مفقود الخبر
5. رساله در حکم منتسب از طرف مادر به جناب هاشم
6. منتخب اللؤلؤ، و آن منتخب «لؤلؤ البحرین» تألیف شیخ یوسف بحرینی است و آن را جهت اجازه میرزا حسنعلی برادر زن خود و پنج تن از پسران خویش نوشته و بعداً آقا حسنعلی و آقا هادی دوم را نیز در آن وارد نموده است.[۲]
وفات
او در سال 1214ق وفات یافته و در صحن تکیه آقا حسین خوانساری مدفون شد.
آقا محمّد کاظم واله اصفهانی مرثیه ای در سوگ او سروده که بر روی سنگ مزار او نقر گردیده است از جمله:
| آه کز بیداد گردون کرد رحلت از جهان | میرزا حیدرعلی آن مرتضای اهل علم | |
| خواست واله در دو مصرع سال تاریخش ز من | تا بود هریک بفوتش رهنمای اهل علم | |
| گفتمش «شد سوی جنت پیشوای اهل زهد» | گفتمش «سوی جنان شد مقتدای اهل علم» |
پانویس
- ↑ زندگینامه علّامه مجلسی، ج1، صص 349-347؛ رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص92؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 581 و 582؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص110؛ مکارم الآثار، ج2، ص529؛ مؤلفین کتب چاپی فارسی و عربی، ج2، ص978؛ الذریعه، ج4، ص57؛ الکرام البرره، ج1، صص 451 و 452.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص852-853.
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج2، اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386.