این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
سید بهاءالدین رضوی خوانساری
سيد بهاءالدين رضوی خوانسارى فرزند سيد محمد رضوى خوانسارى متخلّص به جهدى فاضـل و اديب و شاعر معاصر اصفهانی است.
زندگی نامه
وی در سال ۱۲۹۰ شمسى در اصفهان ديده بـه جهـان گشود. تحصيلات خود را در مدرسه ى جده بزرگ آغاز نمود و پس از آن چنـد سالى راهى نجف شد و به تكميل معلومات خويش پرداخـت. بعـد از شـهريور ۱۳۲۰ بـه ايـران مراجعــت كــرد.
مرحــوم مهــدوى در كتــاب دانشمندان و بزرگان اصفهان مـى نويسـد: «در اين اواخر جزو آزادي خواهان شد و موجبـات نارضايتى پدر را فراهم نمود».[۱]
از اســاتيد او مى تـوان بــه حــاج سيد صدرالدين كوپـايى، حـاج شـيخ عبدالكريم حـائرى و سـيد ابوالحسـن اصـفهانى و پـدر عالى مقامش سید محمد رضوى ياد كرد كه از سـوى ايـن بزرگـان و سـاير علمـا و مراجع تقليد به درجه ى اجتهاد نايل گرديد و از طرف آيةاللّه اصفهانى مأمور به تبليغ در كشورهاى آفريقايى و حجاز شد.[۲]
وى علاوه بر زبان عربى به زبانهاى انگليسى، فرانسه و آلمانى آشنايى و تسـلّط داشت. آن عالم و شاعر وارسته در سال ۱۳۲۸ شمسى وفـات يافـت و در تكيـه ى سادات رضوى جنب تکیه کلباسی نزدیکی قبرستان لسان الارض در جوار پـدر و جـد خـويش در تخت فولاد مـدفون گرديد.[۳]
مرحوم مهدوى در تذكره شعراى معاصر اصفهان مى نويسد:«گاهى شعر مى گفت، ديوانى مرتب كرده است.» بيشتر اشعار او رباعى است.[۴]
| آنانكه از ايـن شـراب مسـت افتادنـد | دادند دل و ز پا و دست افتادند | |
| اين باده چه باده است يـاران كـه از او | اين قوم چو ماهيان به شسـت افتادنـد[۵] |
پانویس
- ↑ مهدوى، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲ ،ص۶۶۲.
- ↑ بخشى، يوسف، تذكره شعراى خوانسار، ص۴۲
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۱۸۰.
- ↑ لطفی، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان، ص 193
- ↑ تذکره شعرای خوانسار، ص42؛ تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص151؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص662؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص138؛ فرزانگان خوانسار، صص 42 و 43.
منبع
برگرفته از کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفی (حامد اصفهانی)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰.
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.