نجم الدین طریحی نجفی

نجم الدین طریحی، فرزند شیخ محمد حسین طریحی نجفی، از فضلا و زهاد پارسا در اواخر قاجار، در اصفهان است.

زندگی نامه

شیخ نجم الدین طریحی فاضلی ادیب و وارسته بوده و از شاگردان میرزا یحیی مستوفی بیدآبادی بوده است. طریحی در مدرسه میرزا مهدی در بیدآباد حجره داشته و تدریس سطوح ادبیات می نموده است.

خاندان شیخ طریحی از خانواده های علمی نجف و از اعقاب فقیه رجالی لغوی، شیخ فخرالدین طریحی مؤلف کتاب « مجمع البحرین و مطلع النیرین» در لغات غریبه قرآن و حدیث، متوفی به سال1085ق است.

نسب این خاندان به جناب حبیب بن مظاهر اسدی شهید کربلا منتهی می شود. مرتضی مدرس گیلانی در رساله « تاریخ نجف یا دانشگاه اسلامی» نام45 تن از بزرگان و معاریف این خاندان را آورده است.شیخ محمد حسین طریحی به واسطه شیخ محمد حسین نجفی به اصفهان مهاجرت می نماید. »

سید ابوالحسن کتابی کاتب رساله« نسب نامة الفت» می نویسد:

«آنچه این جانب اطلاع یافته و تحقیق نموده ام آن است که این مرحوم، شیخ محمد حسین نجفی، در سفر دوم یا سفر اول در عراق به شیخ محمدحسین طریحی، برمی خورد و دست ارادتی به او می دهد و اخیراً این مرحوم، آن شیخ را به اصفهان می کشاند و خواهر عیال خود، فاطمه بیگم، دختر سید محمد علی آقا مجتهد، را به ازدواج او در می آورد و با حا جی میرزا عبدالحسین رشتی در خدمت او به سر می برد و به همین واسطه مرحوم آقا نجفی هم نسبت به شیخ اظهار ارادتی می فرموده».

وفات

وی در بین سالهای 1350 تا1355ق فوت و در تخت فولاد به خاک سپرده می شود.

منابع

• مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.
• مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج3، اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386.