این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «محمد جوباره ای»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش متن، اضافه کردن رده و لینک و الگو)
(ویرایش جزیی)
سطر ۵: سطر ۵:
==زندگی‌نامه==
==زندگی‌نامه==


=== ولادت ===
===ولادت===
او در حدود سال 1307ق در اصفهان متولد شد.
او در حدود سال 1307ق در اصفهان متولد شد.


سطر ۱۱: سطر ۱۱:
پدر او، میرزا مهدی جوباره ای فرزند علامه فقیه [[محمدصالح بن محسن جویباره ای مازندرانی|مولی محمدصالح جوباره ای]] است. مادر وی، مخدره بیگم صاحب، دختر [[محمدباقر نجفی مسجدشاهی|مرحوم حاج شیخ محمدباقر مسجدشاهی]] است. حاج آقا محمد جوباره ای، داماد مرحوم آقا جلال الدین مسجد شاهی بوده است. وی منتسب به خاندان کاشف الغطاء، [[خاندان صدر|خاندان آقا سید صدر الدین]]، [[خاندان مسجد شاهی]] و خاندان مولی صالح جوباره ای می باشد و همین انتساب، باعث ورود وی در  امور  اجتماعی و سیاسی و مذهبی شد که مانع ادامه تحصیلات وی گردید.
پدر او، میرزا مهدی جوباره ای فرزند علامه فقیه [[محمدصالح بن محسن جویباره ای مازندرانی|مولی محمدصالح جوباره ای]] است. مادر وی، مخدره بیگم صاحب، دختر [[محمدباقر نجفی مسجدشاهی|مرحوم حاج شیخ محمدباقر مسجدشاهی]] است. حاج آقا محمد جوباره ای، داماد مرحوم آقا جلال الدین مسجد شاهی بوده است. وی منتسب به خاندان کاشف الغطاء، [[خاندان صدر|خاندان آقا سید صدر الدین]]، [[خاندان مسجد شاهی]] و خاندان مولی صالح جوباره ای می باشد و همین انتساب، باعث ورود وی در  امور  اجتماعی و سیاسی و مذهبی شد که مانع ادامه تحصیلات وی گردید.


فرزند او، حاج آقا مهدی نیز فردی فاضل و هوشیار  و با حافظه قوی بود که در زمان حیات پدر وفات یافت و در [[تکیه فاضل سراب]] (جوباره ای) مدفون گردید.<ref>مهدوی، تاريخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، ج 3، صص164-166.</ref>
فرزند او، حاج آقا مهدی نیز فردی فاضل و هوشیار  و با حافظه قوی بود که در زمان حیات پدر وفات یافت و در تکیه فاضل سراب (جوباره ای) مدفون گردید.<ref>مهدوی، تاريخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، ج 3، صص164-166.</ref>


==فعالیت ها==
==فعالیت ها==
سطر ۱۷: سطر ۱۷:


==وفات==
==وفات==
حاج آقا جوباره ای در سال 1387ق وفات یافت و پیکرش در سکوی آجری که در کنار قبر حاج شیخ محمدرضا شیخ العراقین در تکیه فاضل سراب زیر بقعه قرار داشت، به خاک سپرده شد.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص 446-445.</ref>
حاج آقا جوباره ای در سال 1387ق وفات یافت و پیکرش در [[تخت فولاد]] در سکوی آجری که در کنار قبر حاج شیخ محمدرضا شیخ العراقین در [[تکیه فاضل سراب]] زیر بقعه قرار داشت، به خاک سپرده شد.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص 446-445.</ref>


==پانویس==
==پانویس==

نسخهٔ ‏۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۴۲


حاج آقا محمدجوباره ای (1307ق-1387ق) فرزند عالم فاضل حاج میرزا مهدی جوباره ای بود. وی پس از وفات شیخ محمدحسن شیخ العراقین ( متوفی1336ق )، لقب شیخ العراقین گرفت.[۱] او نزد علما و بزرگان اصفهان به تحصیل علم پرداخت و در آغاز جوانی به علت انتخاب و انتساب به چندین خاندان بزرگ مشهور علمی و روحانی، به تصمیم گیری در امور شهر اصفهان مشغول شد.

زندگی‌نامه

ولادت

او در حدود سال 1307ق در اصفهان متولد شد.

خاندان

پدر او، میرزا مهدی جوباره ای فرزند علامه فقیه مولی محمدصالح جوباره ای است. مادر وی، مخدره بیگم صاحب، دختر مرحوم حاج شیخ محمدباقر مسجدشاهی است. حاج آقا محمد جوباره ای، داماد مرحوم آقا جلال الدین مسجد شاهی بوده است. وی منتسب به خاندان کاشف الغطاء، خاندان آقا سید صدر الدین، خاندان مسجد شاهی و خاندان مولی صالح جوباره ای می باشد و همین انتساب، باعث ورود وی در امور اجتماعی و سیاسی و مذهبی شد که مانع ادامه تحصیلات وی گردید.

فرزند او، حاج آقا مهدی نیز فردی فاضل و هوشیار و با حافظه قوی بود که در زمان حیات پدر وفات یافت و در تکیه فاضل سراب (جوباره ای) مدفون گردید.[۲]

فعالیت ها

او در رفع حوایج مردم و بر طرف ساختن گرفتاری های آنان و برابری با دستگاه حکومت جابر و ستمکار ظل السلطان و اتباعش ساعی و کوشا بوده است و سال ها مأموران دولتی و کلانتری ها سفارش نامه های او را مورد توجه قرار می داده اند.[۳] مرحوم شیخ العراقین پس از فوت پدر ( 1325ق) و عموی بزرگوارش مرحوم شیخ محمدحسین جوباره ای در مسجد شیره پزها در بازار بزرگ اصفهان اقامه جماعت می نمود و در این اواخر یعنی در زمان رضاخان، ترک مسجد و محراب نمود.

وفات

حاج آقا جوباره ای در سال 1387ق وفات یافت و پیکرش در تخت فولاد در سکوی آجری که در کنار قبر حاج شیخ محمدرضا شیخ العراقین در تکیه فاضل سراب زیر بقعه قرار داشت، به خاک سپرده شد.[۴]

پانویس

  1. مهدوی، د انشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص 70.
  2. مهدوی، تاريخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، ج 3، صص164-166.
  3. مهدوی، تاريخ علمى و اجتماعى اصفهان در دو قرن اخیر، ج 3، صص 264-266.
  4. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص 446-445.

منبع

  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.